Απόψεις...

 

«Στην Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, εκτός από τους μηχανισμούς ανάδειξης, υπάρχουν και οι μηχανισμοί συγκάλυψης. Αν είσαι «δικός» τους μπορεί να αναδειχθείς μέσα από ένα σύστημα που προβάλλει τη μετριότητα σου ως κάτι το μοναδικό. Το μήνυμα που στέλνει ο όχλος είναι ξεκάθαρο. Αν δεν είσαι δικός μας έχουμε τη δυνατότητα να σε «θάψουμε». Αν από την άλλη πλευρά είσαι δικό μας παιδί, ό,τι και να κάνεις, εμείς είμαστε εδώ για να σε προστατεύσουμε. Συνεπώς για την Αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, σημασία δεν έχει το αδίκημα, αλλά ποιος το διαπράττει».

                                                              (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η γενιά μου συνομιλούσε με άνεση με τον Παπαδιαμάντη. Δεν μιλούσαμε σαν κι αυτόν στην καθημερινότητά μας. Όμως δεν μας ξένιζε. Όπως δεν μας ξένιζε η γλώσσα του Ξενοφώντα. Χρειαζόταν προσπάθεια να τον κατανοήσουμε, όμως δεν μας ήταν ξένη. Και εδώ εμφανίζεται το σημερινό πρόβλημα. Ποια ελληνικά παραδίδουμε στα παιδιά μας; Την αβαθή γλώσσα των τελευταίων δεκαετιών που αγνοεί τις καταβολές της; 

Αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα της παιδείας μας. Από τη μια η ανικανότητά της να βρει έναν τρόπο για να συμφιλιώσει τη σημερινή γλώσσα με την αρχαιότητά της. Από την άλλη να μην μπορεί να τη συμφιλιώσει ούτε καν με τον εαυτό της. Αν ο Βιζυηνός ξενίζει τον σημερινό μαθητή, αυτό σημαίνει ότι τον ξενίζει ο εαυτός του. Ο Βιζυηνός δεν έγραφε αρχαία ελληνικά. Κατέθεσε μερικά από τα ανεξίτηλα μνημεία των ελληνικών που μιλάμε».

                                                            (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Μέχρι πού πρέπει να φτάνει η περηφάνια της μάνας;  Οι μάνες των χούλιγκαν μπορεί να μην  αποτελούν μέσο όρο, όμως από αυτό το «είμαστε περήφανοι για σένα» που ακούστηκε την ώρα που ο γιος περπατούσε σκυφτός, φορώντας  χειροπέδες, μάλλον αξίζει όλες (και όλοι) να κρατήσουμε μια σημείωση…»

                                                                          (Μ. Δελή-protagon.gr)

«Το ακοίμητο ηλεκτρονικό μάτι στους δρόμους, οι κάμερες, αποτελεί την πιο αποτελεσματική προσέγγιση αστυνόμευσης στους δρόμους, όπως διαπιστώνεται διεθνώς. Πρόκειται για λύση που απελευθερώνει το ανθρώπινο δυναμικό της Τροχαίας, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί σε άλλους τομείς, με κόστος σχετικά ελεγχόμενο για τις τοπικές Αρχές, ενώ κρίνεται ιδιαίτερα αποτελεσματικό».

                                                                     (Αλ. Κασσίμη-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)