«Θυμάμαι ότι τη δεκαετία του ’80 απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα του τύπου η αποκάλυψη συμμορίας γιατρών και υπαλλήλων του ΟΤΕ, που έναντι αδρής αμοιβής παρέκαμπταν τη νόμιμη διαδικασία και τοποθετούσαν τηλέφωνα σε σπίτια κατά προτεραιότητα. Οι γιατροί έβγαζαν πλαστές βεβαιώσεις ότι στο σπίτι υπήρχε βαριά άρρωστος (ώστε να υπάρχει άμεση ανάγκη για τηλεφωνική γραμμή), οι υπάλληλοι του ΟΤΕ περνούσαν τις βεβαιώσεις και ενέκριναν τη γραμμή χωρίς κανέναν έλεγχο.
Το εκπληκτικό στην αποκάλυψη εκείνης της συμμορίας, ήταν ότι εξέδιδαν και πλαστές βεβαιώσεις ότι στο σπίτι του αιτούντος τηλεφωνική γραμμή υπήρχε ενοικιαστής πυροσβέστης (!). Είχαν ανακαλύψει ένα παραθυράκι του νόμου που έλεγε ότι οι πυροσβέστες έχουν προτεραιότητα (για να τους καλούν από την υπηρεσία σε περίπτωση μεγάλης φωτιάς) και το είχαν εκμεταλλευτεί δεόντως.
Γιατί θυμήθηκα αυτά τα vintage σκάνδαλα, θα αναρωτηθείτε. Διότι όπως περνούν οι δεκαετίες, αλλάζουν μεν τα αγαθά αλλά οι νόμοι των πελατειακών σχέσεων δεν αλλάζουν. Σήμερα τα μονοκλωνικά είναι αγαθό που διατίθεται σε περιορισμένο αριθμό (λόγω χαμηλής παγκόσμιας παραγωγής), η ζήτηση του όμως είναι τεράστια και (τώρα με την Όμικρον) θα βαίνει διαρκώς αυξανόμενη. Κάθε πολίτης που εμφανίζεται θετικός στον κορονοϊό είναι εν δυνάμει πελάτης.
Το πρώτο
πράγμα που σκέφτεται όποιος δει θετικό τεστ (δικό του ή κάποιου κοντινού του
προσώπου) είναι να βρει τρόπο να πάρει μονοκλωνικά για προληπτικούς λόγους. Δεν
ξέρουν ούτε το πρωτόκολλο, ούτε τους ιατρικούς περιορισμούς χορήγησης, ούτε την
προτεραιοποίηση. Όλοι τους θέλουν μονοκλωνικά, ψάχνουν μονοκλωνικά, απαιτούν
μονοκλωνικά. Έχετε επίγνωση τι τεράστια πίεση είναι αυτή και με ποιους θεμιτούς
και αθέμιτους τρόπους μπορεί να εκδηλωθεί;»
(Απόσπασμα άρθρου του Δ.Kαμπoυράκη από το Liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου