Aπόψεις...

 

«Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία ένας ηγέτης κράτους δεν έχει καταφέρει να γκρεμίσει σε τρεις μήνες όσα με κόπο έκτισαν οι προκάτοχοί του επί σειρά δεκαετιών. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας πραγματικός οδοστρωτήρας. Το πρόβλημα είναι ότι πυροβολώντας κανείς τους φίλους του μένει στο τέλος μόνος και ο Ντόναλντ κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να εξαφανίσει κάθε αίσθημα φιλοαμερικανισμού στον πλανήτη. 

Ο Τραμπ μισεί την Ευρώπη. Για την ακρίβεια μισεί το ευρώ. Την ίδια ώρα μισεί την Κίνα, την Ιαπωνία, τον Καναδά, το Μεξικό. Μισεί όποιον νομίζει ότι του «παίρνει τη δουλειά». Τον μετανάστη, τον ξένο επιστήμονα που απειλεί με τις καινοτομίες του το «αμερικανικό όνειρο». Η αλήθεια είναι ότι ο Ντόναλντ μισεί την Αμερική. Ή καλύτερα όλα εκείνα που πρέσβευε η Αμερική μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Η χώρα της Ελευθερίας μετατρέπεται σιγά - σιγά σε μια απέραντη φυλακή. Για τους Αμερικάνους. Θα είναι πολύ δύσκολο να πείσουν οι Αμερικανοί στο μέλλον τους άλλους λαούς για τις καλές τους προθέσεις. Ακόμη και αν αλλάξει η κυβέρνηση στις ΗΠΑ και έρθει κάποιο πιο «φιλικό» πολιτικό είδος προς τις άλλες φυλές της Οικουμένης, είναι δύσκολο πλέον κάποιος να τους εμπιστευτεί. Ειδικά για την Ευρώπη η νέα αυτή σχέση με τη μεγάλη μας φίλη είναι ένα σοκ. 

Για την Ελλάδα το σοκ είναι διπλό. Η Ευρώπη φλέρταρε πάντα με την Άγκυρα και η Αθήνα είχε κρατήσει το τελευταίο ανάχωμα των ΗΠΑ. Αν οι ΗΠΑ μας υποβαθμίσουν κι αυτές, τότε τα πράγματα γίνονται αυτόματα για μας πιο δύσκολα. Πόσο δύσκολα; Δεν είναι εύκολο να το εκτιμήσουμε αυτήν τη στιγμή. Πιστεύουμε όμως ότι αργά ή γρήγορα θα το μάθουμε. Και συνήθως αυτά τα μαθαίνει κανείς με τον δύσκολο τρόπο. Επί του πρακτέου».  

                                                                          (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Δεν ξέρω αν πίσω από τον πόλεμο των δασμών κρύβεται κάτι παραπάνω από την επίδειξη δύναμης ή την ευκαιρία πλουτισμού για τον Τραμπ και μερικούς από τους φίλους του. Πώς να έχεις εμπιστοσύνη στον πλανητάρχη που κλείνει την κήρυξη του πολέμου με το τραγούδι του Τόνι Μπένετ «Πες με ανεύθυνο». Το λιγότερο που μπορείς να πεις είναι ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν ανεύθυνοι άρχοντες. 

Ο Πολ Κρούγκμαν προλέγει καταστροφή. Εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι εξίσου ανησυχητική είναι η συλλογιστική που συνόδευσε τα μέτρα. «Η Ευρώπη έχει λεηλατήσει, καταληστεύσει την Αμερική. Υπάρχει για να την καταστρέψει». Δεν ξέρω αν το ρήγμα του Ατλαντικού υπήρξε ποτέ τόσο βαθύ όσο σήμερα. Ακόμη και στον δεύτερο πόλεμο του Κόλπου, όταν οι διανοούμενοι του Μπους είχαν βγάλει τη θεωρία περί Ευρώπης – Αφροδίτης και Αμερικής – Αρη, δεν υπήρχε η παράνοια της εχθρότητας. Εξάλλου οι δύο θεοί ήσαν εραστές».

                                                        (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Κι όμως, ο Τραμπ έχει κάνει ένα καλό. Έχει μπερδέψει τους αντισυστημικούς αυτής της χώρας. Πρώτο, διότι σχεδόν όλοι τους ήταν Τραμπικοί και τώρα δεν μπορούν να αντιληφθούν με σαφήνεια που το πάει ο αρχηγός εξ Αμερικής. Δεύτερο, διότι η πλειοψηφία των δικών μας αντισυστημικών –πλην ολίγων  πραγματικά θεότρελων- είναι και επαναστάτες και σιγουρατζήδες. Πολεμάνε το σύστημα, αλλά θέλουν να νιώθουν και ασφαλείς εντός του. Δεν έχουν καμιά διάθεση να ξεβολευτούν, ενώ η πολιτική Τραμπ αρχίζει να φαντάζει ολίγον επικίνδυνη για τη ζωή τους. Οπότε έχουν μουγκαθεί, περιμένοντας να δουν που θα πάει η κατάσταση». 

                                                                   (Δ.Καμπουράκης-liberal.gr)