Απόψεις...

 

«Έχω πέντε φόβους για το μέλλον ή καλύτερα πέντε λόγους για τους οποίους πρέπει πραγματικά να ανησυχούμε για τη χώρα μας.

Φοβάμαι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει. Ότι θα σέρνει την Ευρώπη προς τον πολιτικό και οικονομικό μεσαίωνα, αναδεικνύοντας (και πάλι) ως νικήτριες τις δυνάμεις του λαϊκισμού.

Φοβάμαι ότι η προσπάθεια αποσταθεροποίησης του πολιτικού κλίματος στην Ελλάδα δεν είναι άσχετη με άλλες ανάλογες κινήσεις που γίνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα και σε άλλες χώρες της Δύσης.

Φοβάμαι ότι οι τιμές στην ενέργεια θα προκαλέσουν ένα ντόμινο που θα ρίξει ένα – ένα τα τουβλάκια της επίπλαστης ευημερίας στην Ευρώπη. Μια Ευρώπη σε κρίση που δεν θα μπορεί να πουλάει ακριβά το ευρώ της θα συναντήσει αργά ή γρήγορα τις παθογένειές της και θα αναμετρηθεί μαζί τους. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, αν η αναμέτρηση δεν έχει προετοιμαστεί με όρους νίκης, η κατάληξη είναι συνήθως η επιβεβαίωση του προβλήματος. Αργά ή γρήγορα η συζήτηση στην Ευρώπη θα επιστρέψει στο προπατορικό αμάρτημα Βορρά – Νότου και στην αναγκαιότητα της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων. Μεγάλο πρόβλημα αυτό για μας …

Φοβάμαι ότι μια γενικότερη οικονομική κρίση στην Ευρώπη θα έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις στην Ελλάδα απ’ ότι σε άλλες χώρες, καθώς η Ελλάδα έχει αυτή την στιγμή μεγάλη ανάγκη από επενδύσεις και οι επενδυτές μισούν τις περιόδους της ύφεσης. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να ανατρέψει πλήρως τον σχεδιασμό της ελληνικής κυβέρνησης για ανάπτυξη. Ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει.

Φοβάμαι ότι η στάση της Τουρκίας θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τον βαθμό δυσκολίας για την χώρα μας, στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει το έτσι ή αλλιώς δύσκολο περιβάλλον που έχει διαμορφώσει η σύγκρουση στην Ουκρανία. Η εργαλειοποίηση του προσφυγικού, οι διαρκείς απειλές σε βάρος της εδαφικής μας ακεραιότητας, δημιουργούν συνθήκες έντασης που μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε σύγκρουση».

                                                                            (Θ. Μαυρίδης- Liberal.gr)

«Γιατί ξέσπασε ο εμφύλιος στην Ελλάδα ενώ όλα είχαν μοιραστεί σε ζώνες επιρροής ήδη από τις συμφωνίες Μόσχας και Γιάλτας; Απλά για να μην διεκδικήσει η Ελλάδα μετά το τέλος του πολέμου εδάφη που δικαιωματικά της ανήκαν όπως η Βόρειος Ηπειρος και η Ανατολική Ρωμυλία και βρισκόταν κάτω από την κατοχή χωρών του άξονα που πέρασαν στην σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ με την λήξη του πολέμου όπως η Αλβανία και η Βουλγαρία. 

Καθώς ήδη η σοβιετική στρατιωτική παρουσία αλλά και ο ασφυκτικός έλεγχος ήταν ήδη εμφανής ο Στάλιν δεν μπορούσε να υποστεί μία διπλωματική ήττα στην έναρξη του πολέμου ούτε να χάσει εδάφη σε μία στρατηγικής σημασίας περιοχή όπως τα Βαλκάνια και η ευρύτερα η νοτιοανατολική Ευρώπη. Γι αυτό και έδωσε την εντολή στο υπερφίαλο ανδρείκελο του Νίκο Ζαχαριάδη για την κήρυξη του εμφυλίου πολέμου. 

Στην ουσία στήριξε όσο έπρεπε το ΚΚΕ και το ένοπλο σκέλος του τον ΔΣΕ δίχως ποτέ να αναγνωρίσει ξεχωριστή κρατική οντότητα στην Ελλάδα και να παραβιάσει τις συμφωνίες με τους αγγλοαμερικάνους ρισκάροντας μία ευρύτερη πολεμική ανάφλεξη. Ακριβώς για να εξαντλήσει η Ελλάδα τις στρατιωτικές και διπλωματικές της δυνατότητες στην κατεύθυνση της καταστολής του κομμουνιστικού κινήματος και να μην διεκδικήσει προς βορρά εδαφική επέκταση όπως και τελικά έγινε για να περιοριστεί η πατρίδα μας τελικά στην ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων».

                                                              (Β. Αντωνιάδης- ευρωπαιστές f/B)