Απόψεις...

«Το 1991 κάηκε το Λος Αντζελες, εξαιτίας της βαναυσότητας των λευκών αστυνομικών εις βάρος του μαύρου εργάτη Ρόντνεϊ Κινγκ. Το 2013 γυρίστηκε η ταινία «Φρούτβεϊλ Στέισον» (αναζητήστε την, είναι δυνατή ταινία) με θέμα τη δολοφονία του νεαρού μαύρου Οσκαρ Γκραντ στην πλατφόρμα σταθμού τρένου στο Οκλαντ από λευκούς αστυνομικούς το 2009. Στην περίπτωση του Κινγκ, κάμερες ασφαλείας κατέγραψαν τι συνέβη. 

Στο Οκλαντ το 2009, το περιστατικό καταγράφηκε από τα κινητά επιβατών, τώρα και πάλι ήταν ένας συνδυασμός κάμερας ασφαλείας και κινητών τηλεφώνων. Σε όλες τις περιπτώσεις, η εικόνα μετέφερε προς τα έξω το έγκλημα και το μετουσίωσε σε κάτι που υπερβαίνει την περιπτωσιολογία, τη γεωγραφία κ.λπ.»

                                                            (Ηλ.Μαγκλίνης - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Η Αμερική βουλιάζει αργά και σταθερά. Το «δεν μπορώ να αναπνεύσω» του Τζορτζ Φλόιντ απεικονίζει το σήμερα μιας υπερδύναμης ως αδιέξοδη κατάντια της. Θα βρεθούν βέβαια κάποιοι με αντεπιχειρήματα. Θα τονίσουν ευκαιρίες, επιστήμες, θαύματα, επιτεύγματα. Να βράσω αυτόν τον πολιτισμό!»

                                                                       (Ρέα Βιτάλη –protagon.gr)

 

«Η δολοφονία του Τζορτζ Φλοιντ δεν ήταν η μοναδική, ούτε οφείλεται στην ηγεσία Τραμπ. Και επί Ομπάμα έγιναν δολοφονίες μαύρων από την αστυνομία. Απλώς με τον Τραμπ οξύνθηκαν οι αντιθέσεις σε φραστικό επίπεδο τροφοδοτώντας το θυμικό των αντιπάλων του, ενώ στον γενικό αποτροπιασμό συνέβαλε η σπαρακτική εικόνα με τον απάνθρωπο μπάτσο να πατάει στον λαιμό τον συλληφθέντα μέχρι τελευταίας πνοής. 

Ωστόσο το πρόβλημα είναι βαθύτερο, η υποβαθμισμένη ύπαρξη της μαύρης φυλής στην παραγωγική μηχανή, τον οικονομικό και κοινωνικό καταμερισμό των ΗΠΑ. Στις κατώτερες υποβαθμισμένες και κακοπληρωμένες δουλειές βρίσκονται κατά συντριπτική πλειοψηφία οι μαύροι και οι Λατίνοι. Στα επικίνδυνα γκέτο με την ανήλιαγη μιζέρια, την φτώχεια, την αμορφωσιά, την παραβατικότητα, τα ναρκωτικά, κατοικούν οι μαύροι, και στον απέλπιδα ορίζοντά τους δεν βλέπουν να προβάλει άσπρη μέρα.

Ακόμη και ο κορονοϊός - ασθένεια στην οποία πρώτα βρέθηκαν ευάλωτα τα οικονομικώς ανώτερα στρώματα που κινούνται στους ορίζοντες της παγκοσμιοποίησης - τελικά φώλιασε και χτύπησε μαζικότερα τα φτωχά στρώματα των συνοικιών που κατοικεί το μαύρο και λατινογενές προλεταριάτο. Άνθρωποι αόρατοι, που συχνά δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση, που ζουν στοιβαγμένοι σε μικρά διαμερίσματα, και σε υγειονομικές συνθήκες ακατάλληλες».

                                                                    (Γ.Σιδέρης-liberal.gr)