Απόψεις...

«Είναι υπαρκτό το δίλημμα: υγεία ή οικονομία; Στον χώρο άσκησης της πραγματικής πολιτικής η υγεία και η οικονομία είναι δύο συγκοινωνούντα δοχεία. Αλλά η ιδέα ότι υπάρχει μια αυτόματη μηχανική σχέση σύμφωνα με την οποία μειώνοντας την έμφαση στην υγεία αυξάνεις την αντίστοιχη στην οικονομία και το αντίστροφο απέχει από την πραγματικότητα».

                                                                   (Π. Δουδωνής – Protagon.gr)

 

«Τι σημαίνουν αυτά; Πολύ απλά πως, εκτός και αν είμαστε ανέλπιστα τυχεροί και εμφανιστεί το εμβόλιο πιο σύντομα από ό,τι αναμένεται (μικρή πιθανότητα που όμως δεν αποκλείεται εντελώς, αν κρίνουμε από πρόσφατες εξελίξεις), θα χρειαστεί να ξαναβάλουμε μπροστά την οικονομία δίχως να έχουμε νικήσει τον ιό. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό; Τα μοντέλα που συζητούνται αυτή τη στιγμή κάνουν λόγο για συνεχή τεστ, αυστηρούς ελέγχους, περιορισμό των διεθνών μετακινήσεων κ.λπ. 

Ολα αυτά όμως είναι μάλλον ασύμβατα με την ουσιαστική επανεκκίνηση της οικονομίας και δεν θέτουν τέρμα στην καταστροφική αβεβαιότητα. Ισως λειτουργήσουν για λίγο, αλλά σύντομα θα φανούν τα όριά τους.Ενδέχεται, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε πιο σύντομα από ό,τι περιμένουμε ένα πολύ μεγάλο δίλημμα: είτε αναγκαζόμαστε να θέσουμε τον ιό σε δεύτερη μοίρα, είτε πάμε για παγκόσμια κατάρρευση. 

Αν οι αξίες του ανθρωπισμού ορθώς επέβαλλαν σκληρά μέτρα τον Μάρτιο, οι ίδιες αξίες πιθανότατα θα μας οδηγήσουν σε εντελώς διαφορετικές επιλογές μετά τον Σεπτέμβριο. Οι ερωτήσεις παραμένουν οι ίδιες, αλλά οι απαντήσεις αλλάζουν όπως θα έλεγε και ο Αϊνστάιν».

                                                                (Στ. Καλύβας- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 

@«Μάθαμε να θεωρούμε λεβέντη τον μαυροντυμένο με ύφος ημιάγριου που σηκώνει το Καλάσνικοφ και ρίχνει δύο-τρεις στον αέρα, δηλώνοντας έτοιμος να τις ρίξει και στο ψαχνό. Είναι, λέει, παράδοση στην Κρήτη. Ανοησίες. Είναι μία κηλίδα, μαύρη σαν τα πουκάμισα, στην κρητική παράδοση και στο πρότυπο του λεβέντη».

                                                                     (Κ.Γιaννακίδης-protagon.gr)

 

@ «Ηταν επιτυχημένο το χθεσινό μνημόσυνο της Πρωτομαγιάς. Πρώτον, το ΚΚΕ υπενθύμισε για μία ακόμη φορά ότι στη δημοκρατία όλοι είναι ίσοι, ορισμένοι όμως είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Σε πείσμα της απαγόρευσης, το ίδιο μπορεί να οργανώσει συγκέντρωση, ενώ η Εκκλησία δεν μπορεί να κάνει περιφορά του Επιταφίου. Και μπορεί να οργανώσει συγκέντρωση διότι το κόμμα ελέγχει πολύ καλύτερα το πλήθος των πιστών του από όσο η Εκκλησία τους δικούς της. 

Η εικόνα της πλατείας Συντάγματος, που θύμιζε Πιονγιάνγκ, με τους αγωνιστές του ΠΑΜΕ σαν ανδρείκελα τοποθετημένα με ακρίβεια στον χώρο, ήταν μια επίδειξη ισχύος. Το κόμμα μάς έδειξε ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και όπως ακριβώς το θέλει. Βέβαια, μια άλλη εικόνα δείχνει ένα ελληνικότατο πλήθος σε κατάσταση μίξερ, όπου ανάμεσά του περνούν οι εύζωνοι. 

Ομως μην ξεχνάμε ότι και το ΚΚΕ είναι ελληνικό κόμμα.Είναι απολαυστικό να αισθάνεσαι ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να σε ενοχλούν. Μπορείς να ξαναγράψεις την Ιστορία ή να μην υπακούσεις στις απαγορεύσεις. Η δύσκολη στιγμή έρχεται όταν συνειδητοποιήσεις ότι κανείς δεν σε ενοχλεί επειδή ό,τι κάνεις δεν αφορά κανέναν».

                                                          (Τ. Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)