«ΔΕΚΟποίηση»...

«Το εκκρεμές πάει συνήθως από το ένα άκρο στο άλλο σε αυτόν τον τόπο. Με μεγάλο κόστος. Οταν έπεσε η δικτατορία, ήταν απολύτως αναγκαίο και ορθό να εκδημοκρατιστούν τα Σώματα Ασφαλείας και οι Ενοπλες Δυνάμεις. Ο εκδημοκρατισμός εκφυλίστηκε όμως με τα χρόνια σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Τη διοίκηση άρχισαν να την ασκούν κομματικά και συνδικαλιστικά παράκεντρα. 

Η πειθαρχία και ο σεβασμός στην ιεραρχία, που είχαν ήδη πληγεί ανεπανόρθωτα από τη χούντα, καταργήθηκαν. Η αξιολόγηση και η απόδοση πειθαρχικών ευθυνών επίσης.Το πόρισμα για το Μάτι δείχνει πόσο τραγικά είναι τα αποτελέσματα αυτού του φαινομένου. Ενα σημαντικό τμήμα των Σωμάτων Ασφαλείας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων έχει «ΔΕΚΟποιηθεί». 

Ανάξιοι αξιωματικοί μπαίνουν σε θέσεις ευθύνης και λιώνουν πραγματικά μόλις κληθούν να χειρισθούν μια κρίση. Νέοι αξιωματικοί που εκπαιδεύθηκαν σε ειδικούς τομείς μετατίθενται από άλλους, επειδή η αριστεία τούς είναι απεχθής. Η έλλειψη πειθαρχίας διαλύει την έννοια της αλυσίδας διοίκησης, που είναι κρίσιμη όταν αρχίζει να επικρατεί το ομιχλώδες χάος μιας κρίσης σε εξέλιξη. Και πολλά ακόμη.

Τα φαινόμενα της «ΔΕΚΟποίησης» δεν περιορίζονται δυστυχώς στην Πυροσβεστική. Η αξιολόγηση στο Ναυτικό, για παράδειγμα, ήταν μια παλιά παράδοση που τηρείτο ευλαβικά. Κάποια στιγμή άρχισε και αυτή να εκφυλίζεται μέσω διαφόρων μεθοδεύσεων. Αρχισε με άλλα λόγια να μπολιάζεται η κουλτούρα του από το «δεν βαριέσαι, καλό παιδί είναι» ή το «μη βρούμε και κανέναν μπελά αν τους γράψουμε κακό φύλλο ποιότητας». 

Ανθρωποι που γνωρίζουν ισχυρίζονται ότι αυτή ακριβώς η νοοτροπία κρύβεται πίσω από ένα ή δύο ανεξήγητα ατυχήματα που απασχόλησαν τον Τύπο.Στην υπόθεση της βόμβας που τραυμάτισε τον πρώην πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο, υπήρξε συστηματική προσπάθεια να μην αποδοθούν ευθύνες σε όποιους δεν έλεγξαν το δέμα που έλαβε. Πρόκειται για μια ολόκληρη κουλτούρα πλέον, που καταργεί στην πράξη τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να λειτουργούν οι υπηρεσίες στον ζωτικό πυρήνα του κράτους, σε κάθε χώρα. 

Ολα έχουν γίνει ελαστικά, χύμα που θα λέγαμε σε απλά ελληνικά. Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ το φαινόμενο διογκώθηκε πολύ γιατί επικράτησε το δόγμα του χαμηλότερου κοινού παρονομαστή και της πλέριας δημοκρατίας ή μπαχαλοποίησης. Γεννήθηκε όμως πολύ πριν!

Ο κίνδυνος είναι, στον δρόμο πριν από τις εκλογές, να εκδηλωθούν προσπάθειες περαιτέρω εσκεμμένης διάλυσης και αποδόμησης κάθε έννοιας πειθαρχίας. Ηδη ακούγονται πολλά για ένα σχετικό νομοσχέδιο για το υπουργείο Αμυνας, που θα ωθήσει το στράτευμα στον δρόμο των αμαρτωλών ΔΕΚΟ. 

Και αυτό να μην περάσει, θα χρειασθεί τιτάνια προσπάθεια και προσήλωση προκειμένου να πάει το εκκρεμές στη μέση. Γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να τηλεφωνούμε σε ένα Κέντρο Διαχείρισης Κρίσεων και να μας βάζουν στην αναμονή όπως γινόταν όταν καλούσαμε τις βλάβες ΟΤΕ και ΔΕΗ πριν από είκοσι χρόνια».

                                 (Αρθρο του Αλ. Παπαχελά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)