Συνταγή ανάκαμψης...

«Ο Μπομπ Τράα είναι ο τεχνοκράτης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της τρόικας έχει την ευθύνη για τα μνημόνια που εφαρμόσαμε. Φαίνεται ωστόσο ότι είναι περισσότερο από ένας απλός τεχνοκράτης. Αν και δεν τον γνωρίζω προσωπικά, μου δίνει την εντύπωση πως με κάποια τρόπο δέθηκε με την Ελλάδα. Δεν έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Έχει φύγει από το ΔΝΤ και δεν μετέχει πια στην ομάδα του για την Ελλάδα. Τις γνώσεις ωστόσο που αποκόμισε θέλησε να τις αξιοποιήσει σε μια σειρά εκτενών άρθρων στην «Καθημερινή», όπου αναλύει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. 

Μια από τις βασικές του επισημάνσεις είναι ότι τα επόμενα χρόνια η οικονομία θα κινηθεί με πραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης, χαμηλότερους από τις μέχρι τώρα προβλέψεις. Δίνει ένα ποσοστό κάτω από τη μονάδα. Αυτό στηρίζεται στα νεότερα στοιχεία του 2018 και οφείλεται σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος είναι η παραγωγικότητα της εργασίας η οποία στα χρόνια της κρίσης κινήθηκε αρνητικά. 

Ο δεύτερος παράγοντας είναι φυσικά το δημογραφικό και η προβλεπόμενη μείωση του πληθυσμού. Μπορούμε να αντιστρέψουμε αυτές τις τάσεις; Μπορούμε να πετύχουμε υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, να διασφαλίσουμε τελικά τα εισοδήματα, το κοινωνικό κράτος και την απασχόληση; Ο πρώτος παράγοντας είναι φυσικά οι επενδύσεις που θα συμβάλουν στη βελτίωση της παραγωγικότητας. Σήμερα είναι τραγικά χαμηλές. Η αύξησή τους προϋποθέτει μια βεντάλια μέτρων με στόχο αφενός την προσέλκυση κεφαλαίων από το εξωτερικό και αφετέρου τη μεταφορά πόρων από την κατανάλωση στην παραγωγή. 

Η μείωση της φορολογίας είναι ένα μόνο μέρος αυτής της βεντάλιας, όχι αναγκαστικά και το πιο σημαντικό. Εξίσου ή και περισσότερο μετράει η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η καθυστέρηση στην απόδοση της δικαιοσύνης, η πολιτική αβεβαιότητα, το εχθρικό κλίμα για τις επενδύσεις, η δυσλειτουργικότητα του δημόσιου τομέα, η κατάρρευση των υποδομών. 

Το κρίσιμο όμως είναι το πολιτικό. Ο δεύτερος παράγοντας είναι βέβαια το εργατικό δυναμικό. Οι γεννήσεις επηρεάστηκαν ενδεχομένως από την κρίση και μ’ αυτή την έννοια μπορεί να ανακάμψουν λίγο. Μπορεί επίσης να βοηθήσουν μέτρα για την προστασία της μητρότητας και την ενθάρρυνση της συμμετοχής περισσότερων γυναικών στην εργασία. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως. Σε όλες σχεδόν τις ώριμες οικονομίας υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα και πουθενά δεν έχει επιτευχθεί η αντιστροφή του. Την ίδια στιγμή φυσικά υπάρχει υπερπληθυσμός στον πλανήτη και η μετανάστευση είναι περίπου αναπόφευκτη.

Θα πρέπει κατ’ αρχήν να ξεπεραστούν οι λανθασμένες αντιλήψεις για το κόστος των μεταναστών που επωμίζεται η οικονομία. Φυσικά ισχύει το αντίθετο, συμβάλλουν στην αύξηση του εθνικού εισοδήματος. Προϋπόθεση όμως ότι οι μετανάστες ενσωματώνονται στην κοινωνία. Να προσελκύσουμε, δηλαδή, φοιτητές από όλο τον κόσμο και να κρατήσουμε, όσους μπορούμε, στη χώρα. Και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους. Προσελκύοντας φοιτητές προσελκύεις και επενδύσεις και το αντίστροφο».

                         (Απόσπασμα άρθρου του Π.Καψή από την ΑΤΗensvoice)