Προνοητικότητα...

«Σύμφωνα με τον νέο νόμο του κράτους λοιπόν, στην αποφράδα περίπτωση ενός Hard Brexit οι Βρετανοί πολίτες που ζουν και εργάζονται στην Τσεχία, συνολικά 8.000 άνθρωποι περίπου (εξ αυτών οι 5.000 εργάζονται, ενώ οι 3.000 είναι ανήλικοι ή σύζυγοι, άντρες ή γυναίκες, που απασχολούνται στο σπίτι τους), θα απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα που έχουν σήμερα, τουλάχιστον μέχρι το τέλος τού 2020. Ουσιαστικά, μέχρι τότε δεν θα αλλάξει τίποτε στον τρόπο που ζουν και εργάζονται· δεν θα διαταραχθεί στο ελάχιστο η σχέση τους με την Τσεχική Δημοκρατία. 

Τώρα, οι Τσέχοι δεν το έκαναν αυτό (μόνο) επειδή αγαπούν τους Βρετανούς, και ειδικά αυτές τις ελάχιστες χιλιάδες ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στη χώρα τους, ή επειδή έχουν ισχυρούς ιστορικούς δεσμούς με το Ηνωμένο Βασίλειο (που έχουν). Το έκαναν κυρίως ως αντάλλαγμα αμοιβαίας «διακριτικότητας» από το Ηνωμένο Βασίλειο στους πάνω από 50.000 ομοεθνείς τους που ζουν στο Νησί: οι περισσότεροι από αυτούς είναι μεταπτυχιακοί φοιτητές, νέοι άνθρωποι με άλλα λόγια. 

Όμως ας ξαναδούμε αυτό που λέγαμε πριν: Οι Τσέχοι το έκαναν αυτό ως αντάλλαγμα αμοιβαίας «διακριτικότητας» από το Ηνωμένο Βασίλειο στους πάνω από 50.000 ομοεθνείς τους που ζουν στο Νησί: οι περισσότεροι από αυτούς είναι μεταπτυχιακοί φοιτητές, νέοι άνθρωποι με άλλα λόγια. 

Στο Ηνωμένο Βασίλειο ζουν σήμερα πάνω από 70.000 Έλληνες, σύμφωνα με την επίσημη απογραφή που έγινε το 2017. Ίσως πλέον ο αριθμός αυτός να έχει μεγαλώσει. Τι θα γίνει με όλους αυτούς; Τι έχει προνοήσει η κυβέρνηση για την τύχη τους εν όψει ενός (δυστυχούς πλην ενδεχομένως πιθανού) Hard Brexit;»

                            (Απόσπασμα άρθου του Κ.Αθανασιάδη από το Liberal.gr)