Μήπως είσαι ακροδεξιός;

 

«Ας κάνουμε το τεστ. Θα σου διηγηθώ μερικές ιστορίες. Βγαλμένες από τη ζωή, που λένε, την ελληνική και την ευρωπαϊκή. Κάθε ιστορία θα καταλήγει σε ένα ερώτημα. Θα πρέπει να απαντήσεις "ναι" ή "όχι". Θα μετρήσουμε τα "ναι" και τα "όχι", και το αποτέλεσμα θα σε κατατάξει στο πολιτικό φάσμα, σύμφωνα με την κλίμακα που έχουν επινοήσει τα ΜΜΕ. [...]

Ιστορία πέμπτη, ευρωπαϊκή, λίγο παλιότερη. Η Farah Alhajeh υπέβαλε αίτηση για να προσληφθεί σε μια εταιρεία με έδρα την Ουψάλα, στη Σουηδία. Εμφανίζεται στο interview και ο εκπρόσωπος της εταιρείας απλώνει το χέρι του για χειραψία. Εκείνη αρνείται. Το Ισλάμ δεν της επιτρέπει να αγγίζει χέρια ξένων ανδρών.  Ο interviewer τής εξηγεί ότι η κουλτούρα της εταιρείας του αυτό δεν το αποδέχεται και ευγενικά της δείχνει την πόρτα της εξόδου. Εκείνη αισθάνεται αδικημένη και προσφεύγει στον Σουηδό "Συνήγορο του Πολίτη" ο οποίος τη συμβουλεύει να προσφύγει στα σουηδικά Δικαστήρια και επικαλούμενη τους σουηδικούς νόμους να κατηγορήσει στους Σουηδούς δικαστές τον Σουηδό διευθυντή της εταιρείας για ρατσισμό.

Στη δίκη, η εταιρεία εξήγησε ότι εφαρμόζοντας τις αρχές της ισότητας, δεν ήθελε να αντιμετωπίζει διαφορετικά τους άνδρες και τις γυναίκες και δεν μπορούσε να επιτρέψει σε κανέναν από τους υπαλλήλους της να αρνηθεί μια χειραψία, καθώς αυτή η κίνηση, στο ευρωπαϊκό πολιτισμικό πλαίσιο, θεωρείται αγένεια και θα έβλαπτε τη φήμη και τα συμφέροντα της εταιρείας. Ο "Συνήγορος του Πολίτη", που παραστάθηκε ως πολιτική αγωγή κατά της εταιρείας, ισχυρίσθηκε ότι η νεαρή μουσουλμάνα δεν ήθελε να χαιρετήσει ούτε άντρες ούτε γυναίκες με αυτόν τον τρόπο. "Σε εταιρικό περιβάλλον, όλοι οι εργαζόμενοι εφαρμόζουν, όχι τις εντολές του Αλλάχ, αλλά την εταιρική κουλτούρα, η οποία είναι –τι σύμπτωση!– η ευρωπαϊκή κουλτούρα" ήταν η απάντηση της εταιρείας. Δεν σου αρέσει αυτό το περιβάλλον; Δεν προσλαμβάνεσαι. Είναι τόσο απλό.

Ποια νομίζεις ότι ήταν η απόφαση του δικαστηρίου (2018); Οι δικαστές έκριναν ότι το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ), που αναφέρεται στην "ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας", παρείχε το δικαίωμα στη Farah Alhajeh να αρνηθεί μια χειραψία, ενώ δεν παρείχε στην εταιρεία το δικαίωμα να εφαρμόσει, στον χώρο της, τη δική της σκέψη και συνείδηση! Έτσι, καταδίκασε την εταιρεία και τη διέταξε να καταβάλει το ποσό των 40.000 σουηδικών κορωνών (3.800 ευρώ) ως αποζημίωση στην "παθούσα". Η απόφαση αυτή στερούσε από κάθε σουηδική εταιρεία τη δυνατότητα να προσδιορίζει η ίδια τα κριτήρια πρόσληψης υπαλλήλων, τις ανάγκαζε όλες να αποδεχθούν με το ζόρι τα ισλαμικά ήθη και έθιμα και δημιούργησε νομολογία βάσει της οποίας άρχισαν να πέφτουν βροχή τα πρόστιμα σε όσους απέλυσαν μουσουλμάνους λόγω της άρνησής τους να έχουν οποιαδήποτε σωματική επαφή με άτομα που δεν είναι μέλη της οικογένειάς τους.

Ποια είναι η δική σου άποψη; Ήταν σωστή η απόφαση του δικαστηρίου; Αν απαντήσεις "όχι", σημαίνει ότι δεν παρακολουθείς τις… δημοκρατικές εξελίξεις στην Ευρώπη! Είσαι ένας συντηρητικός ακροδεξιός, εμμονικός με τις ευρωπαϊκές αξίες και αυταπόδεικτα μισαλλόδοξος. Και που κυκλοφορείς ακόμα ελεύθερος, να λες "ευχαριστώ".

                                                                                      (Συνεχίζεται...)

                                (Απόσπασμa άρθρου του Θ.Τζήμερου από το capital.gr)