Μπορεί η εταιρεία που κατασκεύασε τη Νιάρχου να διεκδικεί μπόνους για την πρόωρη αποπεράτωσή της και με το δίκιο της, αφού ολοκλήρωσε το έργο πριν το χρονοδιάγραμμα και μάλιστα χωρίς να κλείσει την κυκλοφορία ούτε για μια μέρα, όμως σε άλλα σημεία της πόλης τα έργα έχουν «βαλτώσει».
Η κεντρική πλατεία βγήκε εντελώς εκτός χρονοδιαγράμματος, με πολλούς μήνες καθυστέρησης, η ακτή Μιαούλη το ίδιο, ο «μεγάλος δακτύλιος» επίσης για να αναφέρουμε τρία μόνο από τα έργα που είναι ή ήταν σε εξέλιξη. Εκεί τι γίνεται; Δεν υπάρχουν ρήτρες, δεν υπάρχουν όροι;
Στη Νιάρχου βέβαια μπορεί η κατασκευή να έγινε γρήγορα, η μελέτη όμως έχει σίγουρα προβλήματα. Αρκεί να δει κανείς πώς πηδάει ο κόσμος τα κάγκελα καθημερινά για να περάσει απέναντι στα εμπορικά μαγαζιά και πως αποκλείστηκε μια ολόκληρη συνοικία (Σεισμόπληκτα) από τη χρήση του δρόμου.
Στο ΙΚΕΑ όμως, από ό,τι διαβάζουμε, θα κατασκευαστεί κι άλλος κυκλικός κόμβος γιατί το ζήτησαν -όπως διατείνεται η Περιφέρεια- οι κάτοικοι του Επισκοπικού, ενός μικρού χωριού δηλαδή, ενώ ο υπάρχων δρόμος τους βολεύει μια χαρά. Και, φυσικά, η Περιφέρεια θα τους τον κατασκευάσει.
Από τη μια δηλαδή έχουμε οκτώ ρεύματα κυκλοφορίας στη Νιάρχου αλλά όχι επαρκείς διαβάσεις για πεζούς, από την άλλη ένας μικρός κόμβος που θα εξυπηρετούσε τη συνοικία των Σεισμοπλήκτων δεν έγινε ποτέ, παρότι τον ζητούσαν οι καταστηματάρχες που έχουν αποκοπεί από την εμπορική κίνηση. Δυο μέτρα και δύο σταθμά, δηλαδή.
Στη Νιάρχου παρατηρεί επίσης κανείς καθημερινά τους πεζούς να βαδίζουν στον ποδηλατόδρομο, εφόσον τα πεζοδρόμια είναι αρκετά στενά και όχι πάντα κατάλληλα για πεζοπορία. Κάπως έτσι λοιπόν γίνονται τα έργα στην -κάποτε- μικρή μας πόλη.
Για του λόγου το αληθές (οι φωτογραφίες είναι απλώς ενδεικτικές...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου