«Ας κάνουμε το τεστ. Θα σου διηγηθώ μερικές ιστορίες. Βγαλμένες από τη ζωή, που λένε, την ελληνική και την ευρωπαϊκή. Κάθε ιστορία θα καταλήγει σε ένα ερώτημα. Θα πρέπει να απαντήσεις "ναι" ή "όχι". Θα μετρήσουμε τα "ναι" και τα "όχι", και το αποτέλεσμα θα σε κατατάξει στο πολιτικό φάσμα, σύμφωνα με την κλίμακα που έχουν επινοήσει τα ΜΜΕ. [...]
Ιστορία έκτη και τελευταία.
Λέει ο Όρμπαν δημοσίως: "Έχουμε κανόνες δικαίου, έχουμε
και σύνορα. Τα σύνορα είναι… σύνορα. Το να τα παραβιάζεις δεν είναι ανθρώπινο
δικαίωμα, είναι παράνομη πράξη. Είναι έγκλημα. Δεύτερον, αν θες να έρθεις στην
Ουγγαρία, υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία γι’ αυτό. Θα υποβάλεις αίτημα
στις Ουγγρικές Αρχές, π.χ. σε μια πρεσβεία σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, αλλά
όσο περιμένεις την απάντηση, θα είσαι ΕΞΩ από τη χώρα".
Είναι παράλογα αυτά που λέει ο Όρμπαν; Αν απαντήσεις
"όχι, πολύ λογικά τα βρίσκω" είσαι όχι μόνο ακροδεξιός, αλλά και
εχθρός της Ευρώπης. Διότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, ακριβώς γι’ αυτήν τη στάση του
πρωθυπουργού της, επέβαλαν στην Ουγγαρία πρόστιμο 200 εκατομμυρίων ευρώ, και
επιπλέον 1 εκατομμύριο ευρώ τη μέρα, όσο αρνείται να ανοίξει τα σύνορά της,
αποδεχόμενη "μερίδιο" από τις ορδές των εισβολέων που μπούκαραν
παράνομα στις άλλες χώρες της Ε.Ε. Αυτή τη στάση την ονομάζουν "εθνικιστική",
"αυταρχική" και "ακροδεξιά", που "προσβάλλει τις αρχές
της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης".
Το γιατί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη εκφράζεται με τον
κατακερματισμό των ευρωπαϊκών χωρών σε περιχαρακωμένα εθνοτικά και θρησκευτικά
γκέτο και τη μετατροπή τους σε πεδία πολυπολιτισμικών μαχών, το γιατί θα πρέπει
οι Ευρωπαίοι πολίτες να ανέχονται την υποβάθμιση της ζωής τους και τη
διασπάθιση των φόρων τους σε παροχές για τα εκατομμύρια των εισβολέων, αυτό δεν
μπαίνουν στον κόπο να το εξηγήσουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Κι έτσι κατακεραύνωσαν
τον "ακροδεξιό" Όρμπαν. Κατακεραύνωσαν και τους Ούγγρους πολίτες που
τον εκλέγουν συνεχώς πρωθυπουργό από το 2010 και, μάλιστα, το 2022, τού έδωσαν
το 54% των ψήφων και τις 135 από τις 199 έδρες της Βουλής. Θα είναι και οι
Ούγγροι ακροδεξιοί, προφανώς.
Τι σημαίνει τελικά "ακροδεξιός"; Τίποτε! Είναι ένας
όρος που επινόησαν όσοι απεργάζονται την καταστροφή της Ευρώπης στο όνομα
διάφορων παρανοϊκών ιδεοληψιών και επαναλαμβάνουν, σαν παπαγαλάκια, τα main
stream MME, πετώντας λάσπη σε οποιονδήποτε θέλει η Ευρώπη να παραμείνει Ευρώπη.
Έτσι, όλοι αυτοί διαπίστωσαν άνοδο της ακροδεξιάς στις πρόσφατες ευρωεκλογές.
Άνοδο της ανομίας δεν διαπίστωσαν. Άνοδο της εγκληματικότητας δεν διαπίστωσαν.
Άνοδο των τζιχαντιστικών επιθέσεων δεν διαπίστωσαν. Άνοδο του αριθμού των
θυμάτων από τα τυφλά χτυπήματα των στρατιωτών του Αλλάχ δεν διαπίστωσαν. Άνοδο
της δημόσιας δαπάνης (δηλαδή της δαπάνης των χρημάτων του φορολογούμενου) για
τη σίτιση, στέγαση και περίθαλψη των εκατομμυρίων εισβολέων δεν διαπίστωσαν.
Άνοδο της ανασφάλειας και του φόβου των πολιτών δεν διαπίστωσαν. Άνοδο του κυκλοφοριακού κομφούζιου από ταξιαρχίες προσευχόμενων που στρώνουν το χαλάκι τους οπουδήποτε, στη μέση του δρόμου, δεν διαπίστωσαν. Άνοδο του κόστους παρακολούθησης εκατοντάδων δικτύων φανατικών που οργανώνουν δολοφονικές επιθέσεις δεν διαπίστωσαν.
Όχι! Οι περισπούδαστοι πολιτικοί
αναλυτές χτύπησαν κέντρο: "ανέβηκε η ακροδεξιά κι αυτό αποτελεί κίνδυνο
για την Ευρώπη" είπαν, με ένα στόμα μια φωνή, όλοι οι θιασώτες της πολυπολιτισμικής
δυστοπίας, από την φιλόστοργη κυρία Ύλβα μέχρι τον δικό μας πρωθυπουργό που
ορέγεται ευρωπαϊκή καρέκλα.
Αν συνέβαλες σ΄ αυτή την άνοδο, πρέπει να κάνεις την
αυτοκριτική σου, αγαπητέ αναγνώστη. Δηλαδή τι θες; Να ξαναγυρίσει η Ευρώπη στις
συνθήκες ζωής της δεκαετίας του ’90; Δεν φτάνει που είσαι ακροδεξιός, είσαι και
οπισθοδρομικός;
(Απόσπασμα άρθρου του Θ. Τζήμερου από το capital.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου