Aπόψεις...

 

 «Ήταν ο ίδιος που κατήγγειλε πρώην δημάρχους ότι «χρησιμοποιούν τον δήμο ως εφαλτήριο για την πολιτική τους σταδιοδρομία» (Lifo). Τους αντέγραψε κατά τον πιο κυνικό, τον πιο ωμό, και  θα λέγαμε τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο. Οι προηγούμενοι τουλάχιστον εξαντλούσαν τη θητεία τους, και αναλώνονταν στην παραγωγή έργου, επιτυχημένου ή όχι. Η άκρατη φιλοδοξία του Δούκα τον ώθησε μόνο έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, να θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. 

Η Αθήνα ζέχνει από βρωμιά. Δεν το λέμε εμείς. Το παραδέχτηκε ο ίδιος λέγοντας στο «talkradio» ότι στο θέμα καθαριότητας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί να προσλάβει λόγω μνημονιακών  δεσμεύσεων, αλλά αρνείται και να μπει ο ιδιωτικός τομέας στην καθαριότητα. Αρκεί που καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι δεν κάνει προσλήψεις, προκειμένου να την ενοχοποιήσει και να βρει άλλοθι για την απραξία του και τη δημόσια βρωμιά. 

Ήταν ο ίδιος που έλεγε ότι κοιμόταν και ξυπνούσε με την έννοια της Αθήνας. Που θα φύτευε 25.000 δένδρα και θα έριχνε τη θερμοκρασία της πόλης κατά πέντε βαθμούς. Που θα δημιουργούσε ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης. Που θα μείωνε την ηχορύπανση. Που θα έφτιαχνε αντιπλημμυρικά έργα και πεζοδρόμια προσβάσιμα σε όλους, κ.α.

Ναι, η φιλοδοξία είναι συνυφασμένη με την ιδιότητα του πολιτικού. Αλλά πρώτη φορά προβάλλει τόσο ανάγλυφη. Πρώτη φορά προδίδει τις υποσχέσεις στους πολίτες μέσα σε μόλις έξι μήνες. Και αυτό διανθισμένο με τη λαϊκίστικη «ηρωική» γλώσσα των πασοκικών  ‘80s. Τους ψηφοφόρους του τους αποκαλεί «μαχητές» και «μαχήτριες», ενώ αναφέρεται γενικά σε «αγώνες» (στις μέρες μας ο μόνος δικαιωμένος αγώνας γι΄ αυτόν, θα ήταν μια πιο λειτουργική πρωτεύουσα). 

Βγει δε βγει, η Αθήνα δεν θα έχει δήμαρχο. Ο Δούκας δεν αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην πόλη. Έκανε τον Δήμο προσωπικό του εφαλτήριο. Αυτό πληρώνει η Αθήνα και αυτό θα τον ακολουθεί».

                                                                              (Γ.Σιδέρης – liberal.gr) 

 «Οι εταιρείες παροχής ενέργειας και τα διυλιστήρια συνεχίζουν να είναι στα κάγκελα για τον έκτακτο φόρο που ανακοινώθηκε στα «υπερκέρδη» τους. Λογικό. Αλλιώς τα είχαν προϋπολογίσει κι αλλιώς τους προέκυψαν. Βεβαίως, κάποιες απ’ αυτές τις εταιρείες έχουν αξιοπρόσεκτα επιχειρήματα σε δύο τουλάχιστον σημεία. 

Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση δεν τους προειδοποίησε έγκαιρα για τις προθέσεις της, με αποτέλεσμα πρώτα να ανακοινώσουν τη διανομή μερίσματος κι ύστερα να φάνε τον έκτακτο φόρο στο κεφάλι. Αν ήξεραν ότι επίκειται χαράτσι, δεν θα μοίραζαν τόσα λεφτά στους μετόχους, θα έκαναν κράτει ώσπου να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Το δεύτερο είναι ότι κάποιες απ’ αυτές τις εταιρείες, εγγράφουν «υπερκέρδη» όχι από πωλήσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας, αλλά από εξαγωγική δραστηριότητα. Θεωρούν, λοιπόν, ότι είναι παράλογο η ελληνική κυβέρνηση να βάζει χέρι στο ταμείο που έχει γεμίσει με χρήμα το οποίο προέρχεται από το εξωτερικό και όχι από «απομύζηση» του Έλληνα καταναλωτή».

                                                                       (Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)