Χωρίς λόγια...

                                                                                                                                        ( Αρκάς)

Οι φίλοι του Τραμπ στην Ελλάδα...

 

«Ας δούμε, λοιπόν, πώς σχηματίζεται αυτό το ετερόκλητο σύνολο των υποστηρικτών του Τραμπ στην Ελλάδα. 

Πρώτοι και καλύτεροι οι φίλοι των κομμάτων που βρίσκονται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας. Θέλγονται από τον λόγο και τη συμπεριφορά του Τραμπ, ενώ ασπάζονται όλες τις βασικές του πολιτικές επιλογές. Επιπλέον, έχουν και ένα καθοριστικής σημασίας κοινό σημείο μαζί του. Τον Πούτιν. 

Ο Τραμπ είτε γιατί πιστεύει πως ο κύριος αντίπαλος των ΗΠΑ είναι η Κίνα και ως εκ τούτου ήταν πάντα υπέρ της προσέγγισης με τη Ρωσία, είτε θαυμάζει τον τρόπο που κυβερνά ο Ρώσος Πρόεδρος –πιθανόν και τα δύο μαζί– θα «πουλήσει» εν ψυχρώ την Ουκρανία, παρέχοντας εδαφικά κέρδη στον εισβολέα. 

Τις αρχές της διεθνούς νομιμότητας τις έχει γραμμένες στα παλιά του τα παπούτσια. Συνεπώς, όσοι ψήφισαν τα κόμματα του υπερδεξιού τόξου έχουν πολλούς και καλούς λόγους να τάσσονται δίπλα στον Τραμπ. 

Όμως, θαυμαστές έχει ο Τραμπ και μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Γιατί τον θαυμάζουν; Γιατί μισούν τον Μητσοτάκη. Πιστεύουν, και δεν έχουν άδικο, πως ο πρωθυπουργός έφτιαξε ένα ιδιαίτερα θετικό προφίλ στα εθνικά θέματα λόγω της συμπαράστασης που βρήκε από τον Τζο Μπάιντεν και το επιτελείο του. Άρα, βλέποντας προς τον Τραμπ ευελπιστούν ότι ο Μητσοτάκης, κυρίως στα ελληνοτουρκικά, θα οδηγηθεί σε αδιέξοδα. Και τον περιμένουν στη γωνία, όπως έδειξαν πρόσφατα γεγονότα. 

Συγχρόνως, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε πως ένα μέρος του κυβερνώντος κόμματος –σε επίπεδο στελεχών– διακατέχεται από έναν ιστορικό φιλορωσισμό. Διαλαλούν πως η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, όμως θέτουν πολλούς αστερίσκους. Τους ακούσαμε και αυτούς να επιζητούν έναν συμβιβασμό του θύματος (Ουκρανία) με τον θύτη (Ρωσία), παραβλέποντας πως έτσι επιβραβεύουν τον δεύτερο. Τα έχω γράψει αυτά στην ώρα τους. 

Τέλος, μια άλλη κατηγορία φίλων του Τραμπ αποτελείται από όλους αυτούς που εναντιώνονται στην woke ατζέντα. Κι εγώ είμαι εναντίον του συγκεκριμένου ιδεολογικού ρεύματος, όμως αυτό δεν με εμποδίζει να δω ότι ο πλέον ακατάλληλος να το αντιμετωπίσει είναι ο Τραμπ. Με τον χοντροκομμένο και επιθετικό λόγο του και την άγαρμπη συμπεριφορά του το μόνο που θα πετύχει είναι να το ενδυναμώσει. Όταν βάζει ως προμετωπίδα την κατάργηση των αμβλώσεων, ένα δικαίωμα πολιτισμικού χαρακτήρα, με μαθηματική ακρίβεια θα ρίξει νερό στο μύλο των woke. 

Δε χρειάζεται να έχει κάποιος πολιτική σκέψη ανωτάτου επιπέδου για να το καταλάβει αυτό. Το Δημοκρατικό Κόμμα έχει μια αριστερή πτέρυγα που το ωθεί προς την υποστήριξη ακραίων θέσεων. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτές οι πιέσεις επηρεάζουν και τις κεντρικές κατευθύνσεις του κόμματος. Αυτό έδειξε η ζωή. Από την άλλη πλευρά η εικόνα των ημίγυμνων αγριανθρώπων που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο –με προτροπή Τραμπ, στις 6 Ιανουαρίου 2021– παραμένει αποκρουστική.

Υ.Γ. Στις εκλογές του 2016 η Χίλαρι Κλίντον, σε εθνική ψήφο, έλαβε περίπου 3.000.000 περισσότερες ψήφους από τον Τραμπ. Στις εκλογές του 2020 ο Μπάιντεν έλαβε 7.000.000 περισσότερες ψήφους από τον Τραμπ».

(Aπόσπασμα άρθρου του Σ.Μουμτζή από το liberal.gr)

Χωρίς λόγια...

 

                                                                                                      (Χρ.Παπανίκος - "Ελλάδα 24")

Ρήσεις...

 

Mήπως είσαι ακροδεξιός;

 

«Ας κάνουμε το τεστ. Θα σου διηγηθώ μερικές ιστορίες. Βγαλμένες από τη ζωή, που λένε, την ελληνική και την ευρωπαϊκή. Κάθε ιστορία θα καταλήγει σε ένα ερώτημα. Θα πρέπει να απαντήσεις "ναι" ή "όχι". Θα μετρήσουμε τα "ναι" και τα "όχι", και το αποτέλεσμα θα σε κατατάξει στο πολιτικό φάσμα, σύμφωνα με την κλίμακα που έχουν επινοήσει τα ΜΜΕ. [...]

Ιστορία έκτη και τελευταία.

Λέει ο Όρμπαν δημοσίως: "Έχουμε κανόνες δικαίου, έχουμε και σύνορα. Τα σύνορα είναι… σύνορα. Το να τα παραβιάζεις δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, είναι παράνομη πράξη. Είναι έγκλημα. Δεύτερον, αν θες να έρθεις στην Ουγγαρία, υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία γι’ αυτό. Θα υποβάλεις αίτημα στις Ουγγρικές Αρχές, π.χ. σε μια πρεσβεία σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, αλλά όσο περιμένεις την απάντηση, θα είσαι ΕΞΩ από τη χώρα".

Είναι παράλογα αυτά που λέει ο Όρμπαν; Αν απαντήσεις "όχι, πολύ λογικά τα βρίσκω" είσαι όχι μόνο ακροδεξιός, αλλά και εχθρός της Ευρώπης. Διότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, ακριβώς γι’ αυτήν τη στάση του πρωθυπουργού της, επέβαλαν στην Ουγγαρία πρόστιμο 200 εκατομμυρίων ευρώ, και επιπλέον 1 εκατομμύριο ευρώ τη μέρα, όσο αρνείται να ανοίξει τα σύνορά της, αποδεχόμενη "μερίδιο" από τις ορδές των εισβολέων που μπούκαραν παράνομα στις άλλες χώρες της Ε.Ε. Αυτή τη στάση την ονομάζουν "εθνικιστική", "αυταρχική" και "ακροδεξιά", που "προσβάλλει τις αρχές της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης".

Το γιατί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη εκφράζεται με τον κατακερματισμό των ευρωπαϊκών χωρών σε περιχαρακωμένα εθνοτικά και θρησκευτικά γκέτο και τη μετατροπή τους σε πεδία πολυπολιτισμικών μαχών, το γιατί θα πρέπει οι Ευρωπαίοι πολίτες να ανέχονται την υποβάθμιση της ζωής τους και τη διασπάθιση των φόρων τους σε παροχές για τα εκατομμύρια των εισβολέων, αυτό δεν μπαίνουν στον κόπο να το εξηγήσουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Κι έτσι κατακεραύνωσαν τον "ακροδεξιό" Όρμπαν. Κατακεραύνωσαν και τους Ούγγρους πολίτες που τον εκλέγουν συνεχώς πρωθυπουργό από το 2010 και, μάλιστα, το 2022, τού έδωσαν το 54% των ψήφων και τις 135 από τις 199 έδρες της Βουλής. Θα είναι και οι Ούγγροι ακροδεξιοί, προφανώς.

Τι σημαίνει τελικά "ακροδεξιός"; Τίποτε! Είναι ένας όρος που επινόησαν όσοι απεργάζονται την καταστροφή της Ευρώπης στο όνομα διάφορων παρανοϊκών ιδεοληψιών και επαναλαμβάνουν, σαν παπαγαλάκια, τα main stream MME, πετώντας λάσπη σε οποιονδήποτε θέλει η Ευρώπη να παραμείνει Ευρώπη. Έτσι, όλοι αυτοί διαπίστωσαν άνοδο της ακροδεξιάς στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Άνοδο της ανομίας δεν διαπίστωσαν. Άνοδο της εγκληματικότητας δεν διαπίστωσαν. Άνοδο των τζιχαντιστικών επιθέσεων δεν διαπίστωσαν. Άνοδο του αριθμού των θυμάτων από τα τυφλά χτυπήματα των στρατιωτών του Αλλάχ δεν διαπίστωσαν. Άνοδο της δημόσιας δαπάνης (δηλαδή της δαπάνης των χρημάτων του φορολογούμενου) για τη σίτιση, στέγαση και περίθαλψη των εκατομμυρίων εισβολέων δεν διαπίστωσαν.

Άνοδο της ανασφάλειας και του φόβου των πολιτών δεν διαπίστωσαν. Άνοδο του κυκλοφοριακού κομφούζιου από ταξιαρχίες προσευχόμενων που στρώνουν το χαλάκι τους οπουδήποτε, στη μέση του δρόμου, δεν διαπίστωσαν. Άνοδο του κόστους παρακολούθησης εκατοντάδων δικτύων φανατικών που οργανώνουν δολοφονικές επιθέσεις δεν διαπίστωσαν. 

Όχι! Οι περισπούδαστοι πολιτικοί αναλυτές χτύπησαν κέντρο: "ανέβηκε η ακροδεξιά κι αυτό αποτελεί κίνδυνο για την Ευρώπη" είπαν, με ένα στόμα μια φωνή, όλοι οι θιασώτες της πολυπολιτισμικής δυστοπίας, από την φιλόστοργη κυρία Ύλβα μέχρι τον δικό μας πρωθυπουργό που ορέγεται ευρωπαϊκή καρέκλα.

Αν συνέβαλες σ΄ αυτή την άνοδο, πρέπει να κάνεις την αυτοκριτική σου, αγαπητέ αναγνώστη. Δηλαδή τι θες; Να ξαναγυρίσει η Ευρώπη στις συνθήκες ζωής της δεκαετίας του ’90; Δεν φτάνει που είσαι ακροδεξιός, είσαι και οπισθοδρομικός;

                           (Απόσπασμα άρθρου του Θ. Τζήμερου από το capital.gr) 

Απόψεις...

Η πλατφόρμα "Χ " δεν άργησε να πάρει φωτιά από θετικά αλλά και πολλά αρνητικά σχόλια για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων. 

«Αυτό είναι παρωδία. Πέθαναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες», έγραψε κάποιος.

«Είμαι έξαλλος βλέποντας αυτή την ύβρι στον Ιησού και στον Χριστιανισμό. Πως νιώθετε γι'αυτό Χριστιανοί;», έγραψε άλλος.

«Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων πάντα δείχνει την ιστορία μιας χώρας και τα καλύτερα από τον πολιτισμό της. Επομένως αυτό που θα μας μείνει από τη Γαλλία και το Παρίσι είναι τρανς Αφρικανές να κάνουν twerking;», έγραψε κάποιος σχολιάζοντας την περμόρμανς της διάσημης Γαλλίδας τραγουδίστριας Aya Nakamura.

«Τώρα όλος ο κόσμος συνειδητοποιεί πόσο βαθιά μπήκε η τρανς προπαγάνδα στη Γαλλία. Ντρέπομαι τόσο πολύ για αυτό που έγινε η χώρα μου».

                                                                                                                                            (iefimerida.gr)

Ρήσεις...

 

Το Ισραήλ και οι άλλοι...

 

«Σήμερα, το Ισραήλ πολεμάει, ταυτόχρονα, σε τρία μέτωπα. Από Βορρά με τη Χεσμπολάχ που βρίσκεται στον Λίβανο, στον Νότο με τη ΧΑΜΑΣ και ακόμη πιο νότια με τους Χούθι στην Υεμένη. 

Το Ισραήλ είναι μία δυτικού τύπου δημοκρατία που παρέχει όλα τα εχέγγυα προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών του, ακόμη και αν είναι Άραβες το γένος και μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Είναι μία ανοιχτή, ανεκτική κοινωνία που προστατεύει τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Ιδιαίτερη σημασία έχει η προστασία των μελών της LGBT κοινότητας, όταν οι τρεις προαναφερόμενες τρομοκρατικές οργανώσεις τους πετούν για τιμωρία από τις ταράτσες των κτιρίων. 

Η παράκρουση πολλών δυτικών μελών αυτής της κοινότητας κατά του Ισραήλ, δεν είναι τίποτα άλλο από μία ιδεολογική, εμμονική τυφλότητα χωρίς ελαφρυντικά. Είναι δε, τόσο ανεκτική κοινωνία το Ισραήλ, στο οποίο διοργανώνονται πολυπληθείς διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης εν μέσω πολέμου και επιστράτευσης. 

Απεναντίας, στην άλλη πλευρά, ο οποιοσδήποτε τολμήσει να εκφράσει άλλη γνώμη βιάζεται και εκτελείται είτε με μία σφαίρα στο σβέρκο, είτε με ηλεκτρικό ρεύμα, όπως συνέβη προχθές με έναν πολίτη, σύμφωνα με όσα μετέδωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο Al Jazeera.

Όταν το 1948 τους παραχωρήθηκε μία έκταση ίση με την Πελοπόννησο, ερημική και άνυδρη, με σκληρή δουλειά, καινοτόμες ιδέες και πρωτοποριακές λύσεις κατάφεραν να τη μετατρέψουν σε εξαγωγέα υψηλής τεχνολογίας, αλλά και γεωργικών προϊόντων. 

Στην άλλη πλευρά, παρά τη γενναία χρηματοδότηση των δυτικών οργανισμών και των υπόλοιπων μουσουλμανικών χωρών, έφτιαχναν τούνελ και μετέτρεπαν σχολεία και νοσοκομεία σε ορμητήρια για τις τρομοκρατικές, ειδεχθείς πράξεις, όπως αυτή της 7ης Οκτωβρίου 2023. 

Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους, το Ισραήλ σήμερα είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο, ο προμαχώνας της Δύσης κατά του επελαύνοντος ισλαμοφασισμού, ο οποίος μέσω της αθρόας παράνομης μετανάστευσης, επιδιώκει, μακροπρόθεσμα, την επιβολή της Σαρία».

                                        (Αρθρο του Δ.Τριανταφυλλίδη  από το liberal.gr)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

«Μεγάλες ποσότητες ελληνικού ελαιολάδου κινδυνεύουν να βγουν εκτός αγοράς με τον νέο ευρωπαϊκό κανονισμό που αφορά τα όρια για αρωματικούς υδρογονάνθρακες παραφινελαίων και ο οποίος αναμένεται να εκδοθεί τον Σεπτέμβριο. «Εφόσον ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο βρεθεί να έχει τις συγκεκριμένες ουσίες θα θεωρείται πλέον μη βρώσιμο», τονίζει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Οικονόμου, γενικός διευθυντής του ΣΕΒΙΤΕΛ.

 Οπως προσθέτει, αυτό σημαίνει ότι ο παραγωγός δεν θα έχει στα χέρια απλώς ένα «ελαττωματικό ελαιόλαδο», αλλά ενώ θα περίμενε να πάρει 8 ευρώ το λίτρο (για παράδειγμα) θα αναγκαστεί να πουλήσει το λάδι του για βιοντίζελ με 0,80 ευρώ το λίτρο.

Ο νέος κανονισμός σχεδιάζεται να δημοσιοποιηθεί τον Σεπτέμβριο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εχει συσταθεί ομάδα εργασίας στην οποία συμμετέχουν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ρουμανία που ζητούν να δοθεί παράταση έως το 2028 για την εφαρμογή του κανονισμού, ωστόσο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα καταφέρουν την αναβολή της εφαρμογής του. Μάλιστα η συγκεκριμένη νομοθεσία εκτός από το ελαιόλαδο θα αφορά και όλα τα έλαια όπως τα σπορέλαια, αλλά και άλλες λιπαρές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη διατροφή.

Με ετήσια παραγωγή περίπου 200.000 τόνων ελαιολάδου, στην Ελλάδα διακινούνται μόνο 30.000 τόνοι συσκευασμένο ελαιόλαδο, ενώ περίπου 70.000 τόνοι εξακολουθούν να πωλούνται χύμα και ανώνυμα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΣΕΒΙΤΕΛ.

Οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες προέρχονται από την ατελή καύση της οργανικής ύλης και απορροφώνται πολύ εύκολα από το ελαιόλαδο. Για τη μη επιμόλυνση με τους ρυπαντές αυτούς, θα πρέπει να αποφεύγεται το κάψιμο των ελαιοκλαδεμάτων εντός των ελαιώνων όταν ραβδίζονται τα δέντρα».

                                                                       (Τ.Γεωργιοπούλου-liberal.gr)

«Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού καταλαμβάνει σιγά-σιγά τις ωραίες παραλίες του πλανήτη και τις μετατρέπει σε ζώνες κακογουστιάς. Και άλλοι, λιγότερο πλούσιοι, τους ακολουθούν, αντιγράφοντας το στιλ των διακοπών σε πιο φτηνιάρικες εκδοχές».

                                                                                   (Protagon Team) 

 

Εδώ... γελάμε

 

                                                                                                   (Α.Πετρουλάκης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Aπόψεις...

 

 «Ήταν ο ίδιος που κατήγγειλε πρώην δημάρχους ότι «χρησιμοποιούν τον δήμο ως εφαλτήριο για την πολιτική τους σταδιοδρομία» (Lifo). Τους αντέγραψε κατά τον πιο κυνικό, τον πιο ωμό, και  θα λέγαμε τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο. Οι προηγούμενοι τουλάχιστον εξαντλούσαν τη θητεία τους, και αναλώνονταν στην παραγωγή έργου, επιτυχημένου ή όχι. Η άκρατη φιλοδοξία του Δούκα τον ώθησε μόνο έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, να θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ. 

Η Αθήνα ζέχνει από βρωμιά. Δεν το λέμε εμείς. Το παραδέχτηκε ο ίδιος λέγοντας στο «talkradio» ότι στο θέμα καθαριότητας βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί να προσλάβει λόγω μνημονιακών  δεσμεύσεων, αλλά αρνείται και να μπει ο ιδιωτικός τομέας στην καθαριότητα. Αρκεί που καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι δεν κάνει προσλήψεις, προκειμένου να την ενοχοποιήσει και να βρει άλλοθι για την απραξία του και τη δημόσια βρωμιά. 

Ήταν ο ίδιος που έλεγε ότι κοιμόταν και ξυπνούσε με την έννοια της Αθήνας. Που θα φύτευε 25.000 δένδρα και θα έριχνε τη θερμοκρασία της πόλης κατά πέντε βαθμούς. Που θα δημιουργούσε ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης. Που θα μείωνε την ηχορύπανση. Που θα έφτιαχνε αντιπλημμυρικά έργα και πεζοδρόμια προσβάσιμα σε όλους, κ.α.

Ναι, η φιλοδοξία είναι συνυφασμένη με την ιδιότητα του πολιτικού. Αλλά πρώτη φορά προβάλλει τόσο ανάγλυφη. Πρώτη φορά προδίδει τις υποσχέσεις στους πολίτες μέσα σε μόλις έξι μήνες. Και αυτό διανθισμένο με τη λαϊκίστικη «ηρωική» γλώσσα των πασοκικών  ‘80s. Τους ψηφοφόρους του τους αποκαλεί «μαχητές» και «μαχήτριες», ενώ αναφέρεται γενικά σε «αγώνες» (στις μέρες μας ο μόνος δικαιωμένος αγώνας γι΄ αυτόν, θα ήταν μια πιο λειτουργική πρωτεύουσα). 

Βγει δε βγει, η Αθήνα δεν θα έχει δήμαρχο. Ο Δούκας δεν αφιερώθηκε ψυχή τε και σώματι στην πόλη. Έκανε τον Δήμο προσωπικό του εφαλτήριο. Αυτό πληρώνει η Αθήνα και αυτό θα τον ακολουθεί».

                                                                              (Γ.Σιδέρης – liberal.gr) 

 «Οι εταιρείες παροχής ενέργειας και τα διυλιστήρια συνεχίζουν να είναι στα κάγκελα για τον έκτακτο φόρο που ανακοινώθηκε στα «υπερκέρδη» τους. Λογικό. Αλλιώς τα είχαν προϋπολογίσει κι αλλιώς τους προέκυψαν. Βεβαίως, κάποιες απ’ αυτές τις εταιρείες έχουν αξιοπρόσεκτα επιχειρήματα σε δύο τουλάχιστον σημεία. 

Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση δεν τους προειδοποίησε έγκαιρα για τις προθέσεις της, με αποτέλεσμα πρώτα να ανακοινώσουν τη διανομή μερίσματος κι ύστερα να φάνε τον έκτακτο φόρο στο κεφάλι. Αν ήξεραν ότι επίκειται χαράτσι, δεν θα μοίραζαν τόσα λεφτά στους μετόχους, θα έκαναν κράτει ώσπου να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Το δεύτερο είναι ότι κάποιες απ’ αυτές τις εταιρείες, εγγράφουν «υπερκέρδη» όχι από πωλήσεις στο εσωτερικό της Ελλάδας, αλλά από εξαγωγική δραστηριότητα. Θεωρούν, λοιπόν, ότι είναι παράλογο η ελληνική κυβέρνηση να βάζει χέρι στο ταμείο που έχει γεμίσει με χρήμα το οποίο προέρχεται από το εξωτερικό και όχι από «απομύζηση» του Έλληνα καταναλωτή».

                                                                       (Δ.Καμπουράκης- liberal.gr)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

«Ο Τζο Μπάιντεν ήταν ένας καλός πρόεδρος και στάθηκε δίπλα στην Ελλάδα σε κρίσιμες στιγμές. Χωρίς να περιπέσω στον απλοϊκό χαρακτηρισμό του φιλέλληνα, θα έλεγα πως μας βοήθησε κυρίως στις σχέσεις μας με τον δύστροπο και επιθετικό γείτονα. Κάτι που αμφιβάλλω αν θα συμβεί με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Δεν είναι μόνον που απέκλεισε την Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35 και την αναβάθμιση των F-16, είναι η αίσθηση που έδωσε στην περιοχή, με την πολιτική του, πως η πατρίδα μας είναι ένας βασικός παίκτης. Και φυσικά, σε αυτή τη θετική αποτίμηση δεν μπορούμε να μη συνεκτιμήσουμε την ελληνοαμερικανική συμφωνία, καθώς και τις επενδύσεις αμερικανικών κολοσσών στην ενέργεια και στην τεχνολογία στην Ελλάδα. Διότι τελικά αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα είναι η σχέση του εκάστοτε προέδρου των ΗΠΑ με την πατρίδα μας. 

Το πώς θα κινηθεί στο εσωτερικό πεδίο της χώρας του είναι δευτερεύον ζήτημα. Αλλά και στη μεγάλη εικόνα του παγκόσμιου χάρτη ο Τζο Μπάιντεν είχε μια αποφασιστική παρουσία. Πρώτα πρώτα, χωρίς τη δική του συμβολή η Ουκρανία θα είχε καταρρεύσει μπροστά στη συντριπτική υπεροχή του ρωσικού στρατού. Αυτός, με την αφειδώς προσφερθείσα στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, την κράτησε και την κρατάει όρθια. Συνέβαλε δε στη συγκρότηση ενός συνασπισμού κρατών πρόθυμων να ακολουθήσουν το δικό του παράδειγμα, παρέχοντας κάθε είδους υποστήριξη στην Ουκρανία. 

Ο Τζο Μπάιντεν είδε με καθαρή ματιά πως εκεί παιζόταν ουσιαστικά ένα παιχνίδι πολιτισμών. Αν δηλαδή θα επικρατήσουν οι δυνάμεις που επιδιώκουν την αναθεώρηση συνθηκών μέσω του πολέμου ή της απειλής του. Αν θα δικαιωθούν στο τέλος όσοι επέλεξαν τη βία ως μέσον επίλυσης των διαφορών με τους γείτονές τους. Κάτι που μας αφορά άμεσα. Και γι’ αυτό εκπλήσσομαι που γνωστοί εγχώριοι «τουρκοφάγοι» θαυμάζουν τον Τραμπ και ομνύουν στο όνομά του».

                                                                  (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Mέσα στη ραστώνη του καλοκαιριού, να και μια καλή είδηση. Καλή με την έννοια ότι, επιτέλους, ένας πολίτης που έβαλε φωτιά που πήρε διαστάσεις, κατέκαψε ελιές, αμπέλια, καλλιέργειες και δάσος στην Κορινθία, δικάστηκε, καταδικάστηκε και μπήκε φυλακή.

Η δικαστική απόφαση για εμπρησμό ήταν 37 μήνες φυλάκιση, όμως οι δικαστές δεν έμειναν μόνον στο ότι η ποινή δεν ήταν μεγάλη –αυτό ήταν το πλαίσιο του νόμου– αλλά δεν έδωσαν αναστολή στην έκτιση της ποινής, ούτε τη μετέτρεψαν σε χρήμα. Εστειλαν τον ασυνείδητο πολίτη στη φυλακή προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.

Να σκεφθεί κανείς ότι για την τραγωδία εθνικών διαστάσεων στο Μάτι, ο ηλικιωμένος που έβαλε τη φωτιά που κατέκαψε την περιοχή, με την εκατόμβη των νεκρών και τους δεκάδες εγκαυματίες, καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση, αλλά δεν έμεινε στη φυλακή ούτε 24 ώρες.

Η νομοθεσία που ίσχυε τότε δεν έδινε τέτοιες ευχέρειες. Ο άνθρωπος αυτός που έβαλε τη φωτιά, συμβάλλοντας στον όλεθρο που βίωσαν οι άνθρωποι στο Μάτι εξαιτίας και των τεράστιων ευθυνών των κρατικών υπηρεσιών, άσκησε έφεση, θεωρώντας ότι η Δικαιοσύνη οφείλει να τον κρίνει εκ νέου, επιβάλλοντας μικρό-τερη ποινή!»

                                                                      (Ιω.Μάνδρου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

«Η υπόθεση είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός της ΕΡΤ ο κ. Ιωσήφ Βάγγερ σχολίασε την ανάρτηση της παλαιστινιακής σημαίας σε μια συναυλία. Και αφού αναφέρθηκε στα όσα διέπραξαν οι τρομοκράτες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου -και τα είπε όπως ακριβώς τα βλέπει ένα μεγάλο τμήμα των Ελλήνων πολιτών- αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να έχει σημαία μια οντότητα που δεν είναι κράτος. Και οι αριστερές ψυχούλες θίχτηκαν. Οι αριστερές ψυχούλες οι οποίες ως γνωστόν θεωρούν τη σημαία ένα κομμάτι πανί. Αλλά φαίνεται αυτή την άποψη την έχουν μόνον για την ελληνική σημαία. Η παλαιστινιακή είναι ένα ιερό σύμβολο.

Έρχονται οι Παλαιστίνιοι να μας υπαγορεύσουν τι θα λένε και τι δε θα λένε οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί της ΕΡΤ; Και να απαιτούν και συγγνώμη -που τη θεωρούν «επιβεβλημένη»- από τον διευθυντή της; Και όχι μόνον αυτά. Να υποδεικνύουν πώς δεν αρκεί η διαγραφή των σχολίων του κ. Βάγγερ. Χρειάζεται και η αφαίρεσή τους. Οι άνθρωποι νομίζουν πως ζουν στη Δυτική Όχθη και όχι σε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η ελευθερία του λόγου είναι αδιαπραγμάτευτη κατάκτηση.  

Αλλά πάντοτε οι Παλαιστίνιοι παρεξηγούσαν τη φιλοξενία που τους παρείχαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με πρωτοπόρα αυτή του ΠΑΣΟΚ. Ποια ήταν η ένδειξη της ευγνωμοσύνης τους; δεκάδες πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις επί ελληνικού εδάφους, με ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος.  Και σήμερα ήρθαν με λόγο αυθάδη και επιθετικό να απαιτήσουν και να υποδείξουν».

                                                                            (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Είναι η ερώτηση των πολλών εκατομμυρίων ευρώ: Ποιος ελέγχει την εξέλιξη μεγάλων επιχειρηματικών και στεγαστικών δανείων που δόθηκαν στο παρελθόν και «κοκκίνισαν»; Οι servicers σε ένα μεγάλο βαθμό, είναι η πρώτη απάντηση. Αλλά δεν φτάσατε ακόμη στα εκατομμύρια. Για να φτάσετε εκεί θα πρέπει πριν να απαντήσετε σε ένα άλλο ερώτημα: Ποιος ενέκρινε το δάνειο και ποιος το «παρακολουθεί» σήμερα!

Επανερχόμαστε όμως στο βασικό μας θέμα. Στα δάνεια που δόθηκαν στο παρελθόν. Επειδή τη διαφορά δεν την κάνει το τριάρι ενός μισθοσυντήρητου, αλλά τα δάνεια μαμούθ που δόθηκαν για επιχειρηματικούς κυρίως λόγους. Το πόσα χρήματα δόθηκαν τότε και με τι όρους είναι το ένα θέμα. Το αν αυτά τα δάνεια τα διαχειρίζονται σήμερα οι ίδιοι άνθρωποι που θα έπρεπε κανονικά να ελεγχθούν για τις τότε αποφάσεις τους, είναι η ερώτηση των πολλών εκατομμυρίων. Κι αυτό μπορούν να το απαντήσουν μόνο οι αρμόδιες αρχές».

                                                                        (Θ. Μαυρίδης- liberal.gr)

«Η κυρία Χαρά Καφαντάρη, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και οι μετέχοντες στο πανηγύρι που ξεφόρτωσαν με κλαρκ εκατό κιλά γαρύφαλλα στα πόδια του αοιδού Δ. Βελισσάρη στο Γεράκι Λακωνίας, διακατέχονται από την ίδια αντίληψη.  Λεφτά ξανά-υπάρχουν!  

Οι «ανεπανάληπτες στιγμές» – σύμφωνα με την περιγραφή των ρεπορτάζ – από την πανηγυρική ευωχία στο Γεράκι, δεν είναι και τόσο ανεπανάληπτες.Αποτελούσαν την εθνική μας καθημερινότητα, έως τη στιγμή που η χώρα έκανε βουτιά στον πάτο της χρεοκοπίας και η φράση «όλοι μαζί τα φάγαμε», μετατράπηκε στο σύνθημα για την απηνή επίθεση στο πολιτικό προσωπικό της χώρας».

                                                                            (Κ.Γαλανού-liberal.gr)

Χωρίς λόγια...

 

                                                                                                             (Χρ.Παπανίκος -"Ελλάδα 24")

Απόψεις...

 

 «Τα αποθέματα νερού της Αττικής βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Για να καλυφθούν οι ανάγκες ενεργοποιήθηκε ο εφεδρικός κλάδος της Υλίκης και τέθηκαν σε λειτουργία οι παλιές γεωτρήσεις που έσωσαν τους Αθηναίους στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 όταν είπαν το νερό, νεράκι. στάθμη της Υλίκης έχει πέσει με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ενεργοποιηθούν τα υπέργεια αντλιοστάσια και στήνονται πλωτές εξέδρες για να μπορέσει το νερό να σταλεί στην Αττική.Κανείς δε χτυπάει το συναγερμό. 

Στη Χαλκιδική οι χιλιάδες γεωτρήσεις, νόμιμες και παράνομες, που λειτουργούν «στο φουλ» τους θερινούς μήνες και μεταφέρουν νερό χιλιόμετρα μακριά, σε συνδυασμό με την ξηρασία, έχουν ρίξει τη στάθμη του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα ακόμα και κατά 10 μέτρα, περίπου όσο το ύψος μιας τετραώροφης πολυκατοικίας.  Ο Δήμαρχος Πολυγύρου κ. Εμμανουήλ εξηγεί ότι στην περιοχή ο αγροτικός τομέας απορροφά το 90% του νερού αλλά δεν καταφεύγει στην καταγγελία.Περνώντας από τον κάμπο της Φθιώτιδας, βλέπεις τα δεκάδες μπεκ να στέλνουν κυβικά νερού στον αέρα και το μισό να εξαφανίζεται πριν ακουμπήσει το χώμα. Στο Καρπενήσι, στα ριζά του Βελουχιού, ετοιμάζονται για διακοπές στην υδροδότηση της πόλης, καθώς έχουν στερέψει οι πηγές».

                                                                           (Κ.Γαλανού- liberal.gr)

«Δεν βρέθηκε μια κυβέρνηση να πει την αλήθεια για τα οικονομικά του κλάδου της υγείας. Και καλά, όσο αντιμετωπίζαμε την πανδημία τίποτε τέτοιο δεν μπορούσε να συμβεί. Μετά όμως;Στο μεταξύ, μεγάλοι επενδυτές είδαν το πρόβλημα. Όπου υπάρχει κενό διαχείρισης, υπάρχει πρόβλημα, άρα δημιουργούνται ευκαιρίες.Έβαλαν λοιπόν πολλά χρήματα κι εξαγόρασαν, σε υψηλές τιμές, ό,τι θεραπευτήριο, κλινική και άλλη υποδομή ιδιωτικής υγείας μπορούσαν να αγοράσουν. Οι εγχώριοι επιχειρηματίες ακολούθησαν.Ο ιδιωτικός τομέας υγείας γιγαντώθηκε με ασύλληπτους ρυθμούς.

Αυτή τη στιγμή, μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν υποχρεωτικά το 6-7,5% των εισοδημάτων του για τη χρηματοδότηση της υγείας για την οποία πάμπολλοι άλλοι δεν πληρώνουν ούτε σεντ.Αυτή τη στιγμή, οι ιδιωτικές κλινικές πληρώνονται και αυτές με κρατικό χρήμα αλλά βάζουν «καπέλο» τα δικά τους έξοδα. Τα οποία πληρώνουν οι ασφαλιστικές ή πληρώνονται από το πορτοφόλι των πολιτών.Οι ασφαλιστικές εταιρείες γλιτώνουν την κρατική συμμετοχή, αλλά πληγώνονται από τις απαιτήσεις των «κλινικαρχών».Οι πολίτες πληρώνουν όλους τους παραπάνω, χωρίς να νοιώθουν ασφάλεια περίθαλψης. 

Στην πράξη, οι διαδοχικές κυβερνήσεις Μητσοτάκη αντιμετωπίζουν τα οικονομικά του συστήματος Υγείας, εντελώς όμοια με τον τρόπο που αντιμετώπισαν οι διαδοχικές κυβερνήσεις Καραμανλή τα οικονομικά του συστήματος Συντάξεων. Η επόμενη μεγάλη «τρύπα» στα δημόσια οικονομικά και, ακόμη χειρότερα, στα οικονομικά των πολιτών θα προκύψει από το πολιτικό bricolage στο οποίο επιδιδόμαστε τα τελευταία χρόνια».

                                                                   (Μπ.Παπαδημητρίου- liberal.gr) 

«Η Πολωνία είναι μια από τις πιο σοβαρές πολιτικά χώρες της Ευρώπης. Η Πολωνία σκίζει και στην βιομηχανία, έχει αφήσει χώρες σαν την Ελλάδα έτη φωτός πίσω της, ενώ θα έπρεπε να είναι πρότυπο για την αντιμετώπιση του λαθρομεταναστευτικού. 

Είναι γνωστό ότι Ρωσία και Λευκορωσία βρίσκονται πίσω από τις ροές λαθρομεταναστών στην ανατολική πλευρά του μπλοκ ως μια μορφή υβριδικού πολέμου, παρόμοια με αυτή που ζήσαμε στον Έβρο. Μάλιστα, μετά την δολοφονία, με μαχαίρι στο στήθος, από λαθρομετανάστες του 20χρονου Πολωνού στρατιώτη/συνοριοφύλακα, Mateusz, το Κοινοβούλιο της Πολωνίας (με 401 ψήφους υπέρ και 17 κατά), πέρασε νόμο υπέρ της χρήσης πραγματικών πυρών από τον πολωνικό στρατό για την υπεράσπιση των συνόρων.

Όταν ακούμε στα ελληνικά ΜΜΕ, όλα αυτά τα κακά λογάκια για την σύγχρονη Πολωνία, είναι ακριβώς γιατί κάτι κάνει σωστά. Μόνο που αυτό δεν αρέσει στην Ούρσουλα, και άλλους μπουκωμένους με ήπια ισχύ εξωκοινοτικών χωρών, άρα δεν αρέσει καί στα εγχώρια μιμητικά automatons που έχουν απωλέσει κάθε αυτονομία σκέψης και έλλογο κριτήριο».

                                                                             (Γ. Κουτσαντώνης – F/B)

Ρήσεις..

 

Aπόψεις...

«Αμα θες κανονική τουριστική βιομηχανία, θα πρέπει να προσαρμόσεις πολλά πράγματα επάνω της, όχι μόνο να σπέρνεις ρουμάδικα όπου βρεις και να ζητας 15 ευρώ για μια μυρωδιά μουσακά. Δεν ισχύει μόνο με την περίθαλψη αυτό, ισχύει με πολλά πράγματα, αλλά ας μείνουμε προς ώρας σε αυτήν. Τι πάει να πει «δεν δίνουν τα ΚΥ φάρμακα, έτσι είναι εδώ»; Τι πάει να πει «τελείωσαν οι αντιτετανικοί σε όλον το νομό»; 

Δεν θα μιλήσω καν για τους ντόπιους· γεωργοί, ψαράδες, οικοδόμοι, αλλά και η εστίαση, όλα αυτά είναι επαγγελματικές δραστηριότητες υψηλού κινδύνου για τραυματισμούς και μολύνσεις. Αν χρειαστούν φάρμακα όλοι αυτοι; Θα κοπεί ο άλλος στην Κάρπαθο, ας πούμε, και θα του πουν να πάει στην Αθήνα να τα πάρει, επειδή «πλάκωσαν οι τουρίστες»; Σε λίγο θα πάψουμε να αναπνέουμε επειδή «πλάκωσαν οι τουρίστες»· στη Σαντορίνη, διαβάζω, η οικεία κοινότητα ζήτησε από τους ντόπιους να «περιορίσουν τις μετακινήσεις τους», επειδή έχει πολλούς επισκέπτες. 

Μπορεί κάποιος να μου πει ότι ζητάω πολλά. Δεν ζητάω πολλά. Ζητάω τα αυτονόητα. Θέλεις 30 εκατομμύρια επισκέπτες (και του χρόνου 40) και δεν έχεις τι να τους κάνεις, δρόμους για να μετακινηθούν, νερό για να πλυθούν, ούτε καν φάρμακα αν αρρωστήσουν. Δεν έχεις σχεδόν τίποτε και δεν θέλεις να το παραδεχτεις και να το αντιμετωπίσεις. 

Εχει κόστος. Φυσικά. Δεν γίνεται μόνο να εισπράττεις. Οσα χρόνια κι αν σε βγάλει το γκρεμίδι, χωρίς καμία επισκευή, κάποια στιγμή θα πέσει στο κεφάλι του τουρίστα. Ο τουρίστας, όμως, θα πάει παραπέρα, έχει κι αλλού παραλίες. Εσύ θα μείνεις χωρίς σπίτι».

                                                                            (Μ.Δεδούση-liberal.gr)

«Ας υποθέσουμε πως η κυβέρνηση επιτυγχάνει όλους τους στόχους της. Κερδίζει τη μάχη με την ακρίβεια, η δημόσια τάξη αποκαθίσταται, το σύστημα υγείας θεραπεύεται από τις δυσλειτουργίες του. Κυρίως, δε, έχει ξεριζώσει το παντοδύναμο βαθύ κράτος, τη γραφειοκρατία, ηλεκτρονική ή έντυπη. Τη νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου, ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος οφείλει να υπηρετεί τον πολίτη και όχι το αντίστροφο. 

Δεν το πιστεύω, αλλά κάνω υπόθεση εργασίας. Και δεν το πιστεύω διότι η κυβέρνηση ήδη συμπεριφέρεται σαν να το έχει πάρει απόφαση πως δεν θα ξανακυβερνήσει. Τρία χρόνια μένουν, μείον το ένα το προεκλογικό. Aντε να τα βγάλουμε, να τελειώνουμε, να πάμε παρακάτω. 

Το 1974, χάρη στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, η ελληνική κοινωνία έβαλε δύο στόχους: πρώτος ήταν η εγκαθίδρυση μιας σταθερής δημοκρατίας και δεύτερος η ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Τους πέτυχε και τους δύο. Δεν είναι και λίγο. Κι αυτό είναι που μας λείπει σήμερα. Πώς τη θέλουμε την Ελλάδα για τα επόμενα 50 χρόνια; Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για να το αναθέσεις στους πολιτικούς. Ες αύριον η συνέχεια».

                                                              (Τ.Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Σύμφωνα με την ελληνική έκδοση της εφημερίδας, ο επιχειρηματίας που πόνταρε στην ηλεκτροκίνηση και ο πολιτικός που αρνείτο έως τώρα την κλιματική αλλαγή ξαφνικά βρίσκονται στην ίδια πλευρά της Ιστορίας. 

«Ο Έλoν ανακοίνωσε τις προάλλες ότι με υποστηρίζει και δεν το ήξερα καν, το διάβασα κι εγώ, δεν μου το είχε πει. Αλλά θα μου δίνει 45 εκατομμύρια δολάρια τον μήνα. Τον μήνα. Και λίγο πριν του είχα τηλεφωνήσει για να τον ρωτήσω τι κάνει και ούτε το ανέφερε. Άλλοι σου δίνουν δύο δολάρια και πρέπει να τους βγάλεις για φαγητό. Όχι, είναι πραγματικά σπουδαίος. Στα αλήθεια είναι!».

Πάμπλουτοι και οι δύο, ο Μασκ αρκετά περισσότερο, έχουν κατά καιρούς ειρωνευτεί τους ανέργους, τους φτωχούς, τους αποτυχημένους. Ο Τραμπ αρέσκεται να κολακεύει το κοινό του αποκαλώντας τους smart (έξυπνους). Γι' αυτούς είναι φτιαγμένη η πολιτική του, όπως τονίζει σε κάθε ευκαιρία. 

«Η ματαιοδοξία των δύο, η δίψα για εξουσία, αλλά και η επιδειξιομανία τους δεν τους ενώνει απλώς. Γίνεται και εμπόρευμα. Άκρως περιζήτητο. Πολιτικό στη μια, επιχειρηματικό στην άλλη περίπτωση. Το μήνυμα απλό: «Όποιος θέλει να είναι με τους ισχυρούς, με τους νικητές, με αυτούς που ξέρουν να κερδίζουν, μπορεί να μας ακολουθήσει. Και ίσως κάποτε γίνει σαν εμάς. Αν δεν τα καταφέρει, θα φταίει ο ίδιος».

                                                                                          (iefimerida.gr)

Ρήσεις...

 

Απόψεις...

 

«Τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τις αντιμετωπίζουμε όπως κάποιος που του έτυχε μία «στραβή» στη βάρδιά του. Μόνο που το «κοίτα να δεις ποιος έτυχε και κάθεται δίπλα μου» δεν λύνει το θέμα. Η Τουρκία είναι γείτονάς μας και δεν γίνεται ούτε εμείς ούτε και εκείνοι να μετακομίσουμε σε άλλη γειτονιά. Η συνεργασία είναι μονόδρομος. Αλλά ο κόσμος αυτός δεν είναι του κατηχητικού. 

Οι συνεργασίες ορίζονται από τους ισχυρότερους. Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι να βγάλουμε το μάτι του γείτονα, αλλά να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα μας επιτρέψουν να συζητήσουμε επί ίσοις όροις.Κακά τα ψέματα. Στον σύγχρονο κόσμο μας η μόνη διεθνής κατανοητή γλώσσα είναι εκείνη της ισχύος. Δεν αρκούν οι καλές προθέσεις και οι διαβεβαιώσεις. 

Κι ενώ το επάγγελμα του τουρκοφάγου μοιάζει να είναι αρκετά προσοδοφόρο πολιτικά για τους συνεπείς κήρυκες του λαϊκισμού, η αλήθεια είναι ότι ελάχιστα έχει αποδώσει στη χώρα. Όπως αντίστοιχα δεν έχουν αποδώσει και οι πολιτικές της κουμπαριάς και του ζεϊμπέκικου.

Η μόνη πολιτική που έχει αποτελέσματα μέχρι τώρα είναι αυτή που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση. Από τη μία ισχυροποίηση στον στρατιωτικό τομέα, η οποία λειτουργεί αποτρεπτικά σε όσους έχουν ονειρώξεις για αλλαγές των συνόρων. Και από την άλλη πρόσκληση σε διάλογο. Ένας διάλογος που έχει πραγματική βάση και η οποία δεν είναι άλλη από τα όσα έχουν να κερδίσουν οι δύο χώρες από τη συνεργασία τους».

                                                                             (Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)

«Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος αποφάσισε να αντιπαρατεθεί σκληρά με τον υπουργό Αδ. Γεωργιάδη. Η απόφαση των ιατρών συνδικαλιστών να απέχουν από σήμερα έως και την προσεχή Τρίτη από τη συνταγογράφηση φαρμάκων είναι σκληρή. Εξαναγκάζονται οι Έλληνες σε ταλαιπωρία ή σε προσωπική χρέωση για την αγορά των φαρμάκων τους. Επανέρχονται στο νου συνδικαλιστικές πρακτικές που νομίζαμε ότι έχουν καταχωνιαστεί βαθιά κι είναι πλέον σταθερά καταδικαστέες. 

Αφορά στην απροθυμία ιατρών να ασκήσουν το επάγγελμα τους (εξακολουθεί να έχει και χαρακτηριστικά λειτουργήματος, καθώς ο όρκος του Ιπποκράτη κρατά ακόμη κάποια σημασία) εντός του Εθνικού Συστήματος Υγείας και οφείλεται στις χαμηλές αποδοχές του δημόσιου τομέα. Το οξύμωρο είναι ότι, ενώ υφίσταται η έλλειψη γιατρών στα Νοσοκομεία περιφερειακών πόλεων, όπως Ξάνθη, Δράμα, Σπάρτη και Κως, ικανός αριθμός επαγγελματιών υγείας στις πόλεις αυτές παρέχουν τις υπηρεσίες τους ως ιδιώτες». 

                                                               (Άρης Πορτοσάλτε- Liberal.gr)

«Το Αir Condition είναι δομικό στοιχείο της μεταπολίτευσης: Το θεωρούμε πια αυτονόητο κάθε σαλόνι, κάθε γραφείο και κάθε αυτοκίνητο να έχει το κλιματιστικό του, όμως από το 1987 που ο  καύσωνας άφησε πίσω του 1300 νεκρούς απέχουμε μόλις 35 χρόνια. Οταν θα έρθει ο λογαριασμός του ρεύματος θα γίνουμε έξαλλοι, όμως αυτόν τον αφόρητα καυτό Ιούλιο που διανύουμε, ούτε ένας Έλληνας δεν πέθανε από την ζέστη».

                                                                    (Δ. Ευθυμάκης-protagon.gr)

Εδώ ...γελάμε

                                                                                                      (Ηλ.Μακρής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 

Απόψεις...

 

«Βγαλμένη από τα «εγχειρίδια» των αεροπορικών επιχειρήσεων ήταν η αποστολή «Μακρύ Χέρι» (Long Arm) της ισραηλινής αεροπορίας η οποία έπληξε τη Χοντέιντα, την πόλη λιμάνι της Υεμένης, ως αντίποινα για τις πρόσφατες επιθέσεις των Χούθι. Διανύοντας μια απόσταση σχεδόν 1.800 χιλιομέτρων, τα ισραηλινά μαχητικά κατέστρεψαν το λιμάνι της πόλης, τινάζοντας στον αέρα εγκαταστάσεις καυσίμων.

Για να φτάσει σε τέτοιο βάθος, η ισραηλινή αεροπορία απογείωσε μεγάλο αριθμό μαχητικών και αεροσκαφών υποστήριξης, σε μία από τις πιο σύνθετες αεροπορικές επιχειρήσεις των τελευταίων ετών. Η ισραηλινή αεροπορία έκανε «πρόβα» ανάλογων επιχειρήσεων με τα ιπτάμενα τάνκερ της να ανεφοδιάζουν μεγάλο αριθμό ελληνικών μαχητικών, επιχειρώντας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως το απόγευμα του Σαββάτου. Τον ανεφοδιασμό των μαχητικών ώστε να καλύψουν τα 1.800 χιλιόμετρα για να φτάσουν και άλλα τόσα για να επιστρέψουν, ανέλαβαν τα Β707.

Η επιχείρηση «Μακρύ Χέρι» είναι η μεγαλύτερη σε βάθος που έχει εκτελέσει η ισραηλινή αεροπορία από το 1985, όταν επιτέθηκε στο αρχηγείο της PLO (Palestine Liberation Organization) στην Τυνησία. Σε εκείνη την αποστολή, αεροσκάφη F-15 κάλυψαν απόσταση 2.253 χιλιομέτρων, ενώ, η αεροπορική επιδρομή των Ισραηλινών στο Χαρτούμ το 2012, θεωρείται αντίστοιχη με τη χθεσινή». 

                                                              (Στ.Ιωαννίδης- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Θυμάμαι, πριν από χρόνια, μια εκτέλεση του Μεσσία του Χέντελ στο Ηρώδειο. Το θέατρο δεν ήταν κατάμεστο που λένε. Το έργο μπορεί να θεωρείται ως ένα από τα μεγάλα μνημεία του πολιτισμού μας, όμως δεν είναι δημοφιλές, όπως η Ενάτη του Μπετόβεν ή η Κάρμεν. Οταν η ορχήστρα φτάνει στο κρεσέντο του «Αλληλούια», το κοινό ξεσπάει σε χειροκροτήματα. Ο μαέστρος και η ορχήστρα δεν ξέρουν τι να κάνουν. Στο τέλος υποκλίνονται αμήχανα. 

Ακολουθεί διάλειμμα και το μεγαλύτερο μέρος του ευάριθμου κοινού αποχωρεί. Κάποιος που ξέρει το έργο, νομίζω ο μαέστρος Καβαλιεράτος, φωνάζει: «Μη φεύγετε! Εχει ακόμη ένα μέρος». Κανείς δεν του δίνει σημασία. Δεν ξέρω ποια εντύπωση αποκόμισε ο Αγγλος διευθυντής και η ορχήστρα του από την εκτέλεση στο Ηρώδειο. Ελπίζω να θυμούνται το χειροκρότημα και όχι τις άδειες κερκίδες που το ακολούθησαν. Το λιγοστό κοινό είχε κουραστεί προφανώς από το απαιτητικό έργο και νομίζοντας ότι το «Αλληλούια» είναι το τέλος του, ξέσπασε σε χειροκροτήματα επειδή λυτρώθηκε από το βάσανο. 

Αναφέρω το επεισόδιο επειδή θα ήθελα να προστατεύσω πολλούς, θεατρικούς ή μουσικούς εκτελεστές, από τις ψευδαισθήσεις που ενδέχεται να τους προκαλέσουν τα μαζικά χειροκροτήματα στο Ηρώδειο ή την Επίδαυρο. Δεν δηλώνουν πάντα ενθουσιασμό. Ενίοτε δηλώνουν και ανακούφιση για το τέλος του μαρτυρίου τους».

                                                          (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ο πολιτικός τουρίστας Στέφανος Κασσελάκης, δεν ήξερε και πολλά για το κυπριακό. Απόδειξη ότι σε ανύποπτο χρόνο χαρακτήρισε το ψευδοκράτος των κατεχόμενων ως «κρατίδιο». Έτσι είναι ο μόνος Έλληνας που αναγνώρισε στο ψευδοκράτος διεθνή νομική υπόσταση και αναγνώριση!Και δεν επρόκειτο περί φραστικού ολισθήματος. Επρόκειτο περί παχυλής άγνοιας. Τώρα μάλλον έμαθε ότι στην Κύπρο υπάρχουν αγνοούμενοι. Και θέλησε να το εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά με έναν σπαραξιδιάρικο τρόπο, παρεμβαίνοντας παράλληλα με έμμεσο τρόπο στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ!»

                                                                             (Γ. Σιδέρης- liberal.gr)

Ρήσεις...

 

Εμείς... και οι Βούλγαροι

 

Το παρακάτω διάγραμμα παρουσιάζει τη διαχρονική σχέση ΑΕΠ ανά κάτοικο μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας. Σήμερα η Ελλάδα, θα ήταν ήδη κάτω από τη Βουλγαρία εάν δεν είχε παρουσιάσει μια αυξητική πορεία του ΑΕΠ τα τελευταία 3 χρόνια...Για την ακρίβεια, με τους ρυθμούς 2019, η Βουλγαρία θα ήταν ήδη κοντά στο 7% ψηλότερα από εμάς. Είναι ακόμα χαμηλότερα γιατί στρίψαμε την καμπύλη τελευταία στιγμή...

Εν τούτοις και αυτό φαντάζει προσωρινό. Η τάση ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 έδειχνε ότι, το 2040 θα μας έφτανε και μετά ότι θα μας περνούσε. Ευελπιστούσαμε μόνο στο ότι θα έφτανε σε ένα σημείο που η οριακή αύξηση του ΑΕΠ της, θα χαρακτηριζοταν από στοιχεία κορεσμού.

Την τάση αυτή, τη μεγιστοποίησε η χρεοκοπία. Έφερε χρονικά πιο κοντά το πρόβλημα. Για την ακρίβεια ανέδειξε το πρόβλημα. Γιατί όταν η Βουλγαρία ανέβαινε με υγιείς ρυθμούς ανάπτυξης (η Βουλγαρία χρωστάει το 20% του ΑΕΠ της), εμείς στηρίζαμε ένα ΑΕΠ πάνω από τα $300 δις, σε χρήμα που έριχνε με τα ελικόπτερα το κράτος, δανειζόμενο από όποιον μίλαγε Ελληνικά, Αγγλικά, Γερμανικά μέχρι και Σουαχίλι.

Oταν η κάνουλα των δανεικών στέρεψε, το πλαστό μας ΑΕΠ κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.Από τα $330 δις, πέσαμε στα $185 δις, ενώ την ίδια χρονική περίοδο, η Βουλγαρία σκαρφάλωσε από τα $50 δις στα $90 δις. Από το 1990 που η εν λόγω χώρα εγκατέλειψε τις σοσιαλιστικές π@π@ρες, εννιαπλασίασε το ΑΕΠ της!!!! Το δικό μας ανέβηκε κάτι λιγότερο από 2,5 φορές...Και εμείς στο ίδιο διάστημα χώσαμε στην οικονομία και κοντά στα $200 δις, μόνο από χρέη. Η Βουλγαρία έχωσε κοντά στα $10 δις...Για να έχουμε εικόνα...

Προς υπεράσπισή μας, ο δείκτης αυτός έχει ένα μικρό στοιχείο παραπλάνησης. Ναι, τρέχει το ΑΕΠ της γείτονος γρήγορα, όμως μειώνεται και ο πληθυσμός της. Σε 15 χρόνια έχασε 1,5 εκ. κατοίκους. Μειώθηκε ο παρανομαστής, αυξήθηκε ο δείκτης. Όμως είναι προφανές, ότι και αυτό να μην συνέβαινε, το αναπόφευκτο, θα παρέμενε αναπόφευκτο.

Και είναι αναπόφευκτο, γιατί την εποχή που εμείς δανειζόμασταν για να αυξάνουμε τις συντάξεις, να βγάζουμε στη σύνταξη 40χρονους, να προσλαμβάνουμε 350 χιλ. νέους δημοσίους υπαλλήλους μόνο την 6ετία 2004-2009 και να πενταπλασιάζουμε το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης, η Βουλγαρία επκεντρώθηκε στο πως θα προσελκύσει επενδύσεις.

Όταν στη χώρα μας διατηρούμε πολύ υψηλά τους φορολογικούς συντελεστές γιατί έχουμε να πληρώσουμε €34 δις τον χρόνο μόνο για συντάξεις και €15 δις μόνο για μισθούς ΔΥ, η Βουλγαρία έχει έναν φορολογικό συντελεστή: 10%. Ισχύει για όλους, φυσικά πρόσωπα και εταιρείες, ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματος.

Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, συζητάμε για το αν πρέπει να φορολογούνται με 44% τα μερίσματα.Δεν είναι στραβός ο γιαλός, στραβά αρμενίζουμε...

                                                                    (Σ.Χήνος- ευρωπαϊστές f/B)