Ως πότε;

 

Απίστευτο; Και όμως αληθινό… Από αυτό το μισό μέτρο πεζοδρομίου περνάει όλη η κίνηση στον παραλίμνιο πεζόδρομο της πόλης μας, στη θέση Κυρα-Φροσύνη. Κάτι σαν τους παλιούς δρόμους με το ένα ρεύμα κυκλοφορίας μόνο που εδώ είναι μισό. Απέναντι το πεζοδρόμιο είναι ανύπαρκτο εφόσον υπάρχει το μαγαζί. Χιλιάδες κόσμος, καροτσάκια, ποδήλατα, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι κτλ. στριμώχνονται σ΄ αυτό το μισό όλο κι όλο μέτρο. Κι όλα αυτά γιατί; Για να παρκάρουν πέντε αυτοκίνητα πάνω στη στροφή! Είναι το λιγότερο ντροπή για τον πολιτισμό μας… 

Το ίδιο φυσικά γίνεται και στην κάθοδο της λεωφόρου Δωδώνης εκεί στο παλιό Πολυκλαδικό. Και είναι το λιγότερο υποκριτικό να μιλάνε οι επίσημοι φορείς της πόλης για την παγκόσμια ημέρα των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες απλώς για να κάνουν το κομμάτι τους. Αλλιώς, ας βελτιώσουν την καθημερινότητα δημοτών και επισκεπτών.  

Από την άλλη πλευρά, μια περιοχή όπως η Σκάλa που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχει πεζοδρομηθεί, να έχει πλακοστρωθεί, να έχει νέα άσφαλτο, να έχει απαγορευτεί αυστηρά το παρκάρισμα παραμένει απλώς ένας δρόμος… περαντζάδας. 

Αντ’ αυτού, εδώ θα δει κανείς ένα στενό χώρο όπου άνθρωποι, μαγαζιά, αυτοκίνητα, φορτηγά, νταλίκες συνυπάρχουν ανάκατα. Ως πότε;

Κι ακριβώς εκεί μπροστά, στο πιο στενό σημείο του δρόμου (από όπου περνούν από νταλίκες μέχρι γιγάντια λεωφορεία) αυτοκίνητα μονίμως παράνομα παρκαρισμένα να στενεύουν ακόμη περισσότερο τον χώρο. Καμία πρόβλεψη για κάτι πιο πολιτισμένο…