Εδώ ...γελάμε

                                                                                                      (Ηλ.Μακρής ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
 

Αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας...

 

 «Παρά τη θεαματικά καλύτερη από κάθε πρόβλεψη πορεία της χώρας τα τελευταία χρόνια δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον, τόσο της Ελλάδας αλλά και γενικότερα. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...Στην τελευταία δημοσκόπηση της Interview για την εφημερίδα Political, στο υποθετικό ερώτημα «αν αύριο είχαμε εκλογές και μόνον δύο πολιτικά κόμματα διεκδικούσαν την ψήφο σας, κόμμα Τσίπρα και κόμμα Καρυστιανού, εσείς ποιο θα επιλέγατε;», το 57% απαντά κανένα από τα δύο, το 25% κόμμα Καρυστιανού και το 16% κόμμα Τσίπρα.

Τουτέστιν ο ένας στους τέσσερις θεωρεί δόκιμο να παραδώσει τη διακυβέρνηση της χώρας σε κάποια που εκμεταλλεύεται για πολιτικάντικους καιροσκοπικούς  λόγους το θάνατο του παιδιού της, η οποία δεν διαθέτει καμιά εμπειρία από τη διαχείριση ανθρώπων - εξουσίας και παραδέχεται δημόσια πως συμβουλεύεται «χαρτορίχτρες» και καθοδηγείται από κάποιον Αρχάγγελο στον Ουρανό...

Είναι προφανές πως μπροστά σε αυτό το φαινόμενο ο Τσίπρας από πλευράς γνώσης και εμπειρίας μοιάζει με συγχώνευση του Περικλή, του Ρούσβελτ, του Ντεγκόλ και του Τσώρτσιλ μαζί. Για τον Μητσοτάκη μη τα συζητάμε καθόλου.

Προχθές παρακολουθούσα τη σατιρική εκπομπή του Μάνου Βουλαρίνου, στο Σκάι όπου ένας ρεπόρτερ ρωτούσε στο δρόμο περαστικούς για το πόσα εκατομμύρια έχει ένα δισεκατομμύριο. Από τους δέκα ανθρώπων διαφόρων ηλικιών που ρωτήθηκαν κανένας δεν απάντησε σωστά.Θεωρείτε πιθανό πως αυτοί οι άνθρωποι πάνω από την κάλπη αντιλαμβάνονται τι κάνουν;

Υπάρχει μια διευρυνόμενη μερίδα στις κοινωνίες μας που πιστεύει πως μας ψεκάζουν, πως η Γη είναι επίπεδη και πως τα εμβόλια περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν. Το κίνημα των αντιεμβολιαστών την περίοδο της πανδημίας είναι πρόσφατο.Από την άλλη υπάρχουν πολλοί επιτήδειοι που προσπαθούν να επωφεληθούν από τους ηλίθιους και τους πουλάνε αυτό που θέλουν να ακούσουν.

Συχνά όπως συνέβη στην περίπτωση του Τράγκα με τα εμβόλια οι επιτήδειοι πιστεύουν τα ψέματα που πουλάνε για να πλουτίσουν και πέφτουν θύματα των συνεπειών τους.Μην πάτε μακριά, στις ΗΠΑ, μπροστά στη διαλυτική λαίλαπα του woke και του ισλαμο-αριστερισμού οι ψεκασμένοι συνασπίστηκαν με τους καθυστερημένους και τους συντηρητικούς και εξέλεξαν ένα αντιφατικό συνονθύλευμα υπό την ηγεσία ενός κυκλοθυμικού «μπάρμπα». 

Ζούμε σε περίεργες εποχές όπου η γνώση και η Τεχνολογία πραγματοποιούν απίστευτα άλματα καθημερινά αλλά ο μέσος άνθρωπος «εξ-ηλιθιώνεται» με απίστευτα ταχείς ρυθμούς. Η αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να συγκεντρωθεί σε ένα κείμενο μεγαλύτερο από ένα SMS δεν είναι απλώς θέμα τεμπελιάς ή έλλειψης παιδείας· είναι σύμπτωμα μιας βαθύτερης πολιτισμικής μετάλλαξης. 

Ο ανθρώπινος νους έχει εκπαιδευτεί να λειτουργεί σε καθεστώς διαρκούς ειδοποίησης, αποσπασματικής πληροφορίας και στιγμιαίας ανταμοιβής. Οι λέξεις χάνουν το βάρος τους και οι προτάσεις την υπομονή που απαιτούν.Η ψηφιακή οικονομία της προσοχής έχει μετατρέψει τη συγκέντρωση σε πολυτέλεια. Ό,τι δεν χωρά σε λίγες γραμμές, θεωρείται κουραστικό· ό,τι απαιτεί στοχασμό, βαφτίζεται «βαρύ». Έτσι όμως δεν χάνεται απλώς η σχέση με το διάβασμα, αλλά με τη σκέψη την ίδια. 

Η ανάγνωση μεγάλων κειμένων (βιβλίων ειδικά) είναι άσκηση πνευματικής αντοχής: σε μαθαίνει να συνδέεις έννοιες, να αντέχεις την αμφιβολία, να παρακολουθείς μια ιδέα μέχρι το τέλος της. Όταν ο άνθρωπος συνηθίζει να καταναλώνει μόνο θραύσματα, αρχίζει και να σκέφτεται σε θραύσματα. Η δημόσια συζήτηση γίνεται σύνθημα, το επιχείρημα γίνεται ατάκα και η γνώμη υποκαθιστά τη γνώση. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια εποχή υπερπληροφόρησης, η κατανόηση σπανίζει.Όπως είναι κατανοητό όλα αυτά επιδρούν σε βαθιές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές, οδεύουμε προς μια δημοκρατική δικτατορία των ηλιθίων...

Συμπέρασμα: Η αδυναμία κατανόησης κειμένου στην Ελλάδα αποτελεί δομικό πρόβλημα γνώσης και πολιτισμού, όχι απλώς εκπαιδευτική υστέρηση. Επηρεάζει άμεσα την οικονομία, τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή. Η αντιμετώπισή του προϋποθέτει μακροχρόνια αλλαγή προτεραιοτήτων: από την απομνημόνευση στην κατανόηση, από το σύνθημα στο επιχείρημα, από την ταχύτητα στο βάθος».

(Απόσπασμα άρθρου του Κ. Στούπα από το liberal.gr)

 

 

Ρήσεις...

                                                                                                                            (ευρωπαϊστές f/B)

Εδώ... γελάμε

 

Της χώρας τα παράλογα...

 

@«Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω το σημερινό «και μπράβο τους» ζητώντας ένα μεγάλο συγγνώμη από τους αγρότες τους οποίους επέκρινα επειδή κατέλαβαν και έστησαν τα μπλόκα τους σε δρόμους, εθνικές οδούς, τελωνεία και αεροδρόμια. Έπεσα κι εγώ (όπως φαντάζομαι πολλοί συμπολίτες) θύμα της άγνοιάς μου. Δεν ήξερα ότι τα μπλόκα είναι δικαίωμα. Είχα μείνει με την (εσφαλμένη όπως αποδεικνύεται) πεποίθηση ότι το να παρακωλύεις συγκοινωνίες συνιστά παραβατική και ενίοτε εγκληματική συμπεριφορά, για την οποία αρμόδια είναι τα δικαστήρια της χώρας. 

Δεν ήξερα ότι τα μπλόκα είναι δικαίωμα. Τώρα το ξέρω και καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ να πω τίποτα σχετικά..Θα μου πείτε πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση που για χρόνια αναγνώριζε σε πολλούς αγρότες να δηλώνουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι προκειμένου να εισπράττουν παρανόμως επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση οπότε κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται. 

Είναι μια κυβέρνηση που, έχοντας λερωμένη τη φωλίτσα της, ολοφάνερα φοβάται αυτό που συμβαίνει με τους αγρότες και πασχίζει με κάθε τρόπο να τους καλοπιάσει. Εξ ου και τα κυβερνητικά στελέχη διαρκώς μιλούν για «τα δίκαια αιτήματα των αγροτών» χωρίς όμως να εξηγούν, αφού είναι δίκαια, γιατί δεν τα ικανοποιούν.

@Το επίπεδο των πολιτικών μας είναι ανάλογο με το επίπεδο των πολιτών της χώρας (και στην πραγματικότητα το επίπεδο των πολιτικών γενικώς είναι ψηλότερο από το επίπεδο των κατοίκων γενικώς). Αν ονειρεύεστε κινήματα πολιτών και «αυτό-οργανώσεις», δεν έχετε παρά να κοιτάξετε γύρω σας και να δείτε τους πολίτες που καλούνται να κινητοποιηθούν και να «αυτό-οργανωθούν». 

Είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τον δημόσιο χώρο ως δικό τους, είναι αυτοί που αφήνουν το ΙΧ όπου γουστάρουν, αυτοί που πετούν τα σκουπίδια τους όπου τους κάνει κέφι, αυτοί που στο κόκκινο πατούν γκάζι, αυτοί που μανουριάζουν με τους δασκάλους όταν βάζουν κακό βαθμό στο καμάρι τους, αυτοί που αφήνουν τα σκυλιά τους να κατουρούν σε παιδικές χαρές, αυτοί που επιβραβεύουν με λάικ και καρδούλες το κάθε νούμερο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στα οποία βρίζουν όποιον δεν έχει τις ίδιες αντιλήψεις με τις δικές τους, αυτοί που είναι έτοιμοι να αποθεώσουν οποιονδήποτε τους κολακέψει και τους υποσχεθεί κέρδη χωρίς κόπο. Είναι αυτοί που τα κινήματά τους θα κάνουν τα κόμματα να μοιάζουν παραδείγματα σοβαρότητας και αποτελεσματικότητας. Και μπράβο τους.

@ Ξέρετε πόσο υπολογίζει την τιμή του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού για τέσσερα άτομα η ένωση καταναλωτών την οποία εμπιστεύονται δελτία, εκπομπές, εφημερίδες και σάιτ; 186,65 ευρω, δηλαδή 46,71 το άτομο. Οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε δεν είστε δημοσιογράφοι οπότε ήδη έχετε καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά. 46,71 το άτομο για ένα γεύμα είναι αρκετό ακόμα και για εστιατόριο. Για σπίτι είναι ακραίο.

Για να μην τα πολυλογώ, η συγκεκριμένη έρευνα μοιάζει να ερευνά το πόσο κοστίζει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι σε ανθρώπους που τρώνε σαν τον Οβελίξ και δεν ενδιαφέρονται για τις τιμές. Αυτό όμως δεν εμποδίζει μέσα ενημέρωσης να την εμφανίζουν ως την πραγματικότητα της αγοράς των Χριστουγέννων. Όπως έχουν κάνει με πολλές αντίστοιχες έρευνες στο παρελθόν.

@ Όπως φαίνεται το μαχαίρωμα της συμμαθήτριας στην Κυψέλη δεν ήταν η πρώτη βίαιη πράξη που έκανε στη ζωή της η 16χρονη μαχαιροβγάλτης (ή μήπως είναι μαχαιροβγάλτισσα;). Άλλωστε ήταν η πρώτη της μέρα στο σχολείο, στο οποίο είχε μεταφερθεί εξαιτίας αντίστοιχης συμπεριφοράς. Και η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο νου είναι «γιατί;».Εδώ δεν μιλάμε απλώς για αντικοινωνική συμπεριφορά. 

Δεν μιλάμε για ένα παιδί που είναι απείθαρχο, ή ένα παιδί που έχει δυσκολίες στην προσαρμογή, ή ένα παιδί με κακή συμπεριφορά. Εδώ μιλάμε για συμπεριφορά εγκληματική. Μιλάμε για ενέργειες που λίγα εκατοστά τις χωρίζουν από τη δολοφονία. Και μου φαίνεται κάπως παράλογη μια απόφαση του τύπου «ας την πάμε σε άλλο σχολείο να εγκληματίσει εκεί», της οποίας το λογικό αποτέλεσμα είναι αυτό που συνέβη.Ποια διάνοια έχει αποφασίσει ότι ένα παιδί με δολοφονική συμπεριφορά πρέπει να συνεχίζει να έρχεται σε επαφή με άλλα παιδιά και απλώς αυτά να αλλάζουν;

(Απόσπάσματα άρθρων του Μ.Βουλαρίνου από την ATHensvoice)

Ρήσεις...

 

Φαύλος κύκλος...

 

«Διάβαζα προσφάτως μια έκθεση της Eurostat, όπου αναφέρεται ότι το 75,9% των κοινωνικών παροχών στην Ελλάδα είναι επιδόματα. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι η Ελλάδα κι η Ιταλία (…Una faccia) ασκούν συστηματικά κοινωνική πολιτική μέσω παροχών/επιδομάτων, αντί να δημιουργούν υποδομές για να προσφέρουν υπηρεσίες κράτους πρόνοιας. 

Ή, ακόμη ακόμη, να χρηματοδοτούν ιδιωτικές δομές, προκειμένου αυτές να παρέχουν κονωνικές υπηρεσίες.Ξέρετε ποιο είναι το πιο τραγελαφικό; Οι κυβερνήσεις δίνουν επιδόματα κι οι αντιπολιτεύσεις πάνε σ’ αυτούς που τα λαμβάνουν και τους υπόσχονται πιο πολλά! Κι έτσι αρχίζει ένας φαύλος κύκλος που ομνύει στο πελατειακό κράτος.

Πάρτε παράδειγμα τους αγρότες. Η κυβέρνηση τους επιδοτεί με χαμηλή τιμή στο ρεύμα, δηλαδή 9,2 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Ποσό που είναι χαμηλότερο από το κόστος ρεύματος της ΔΕΗ, γεγονός που σημαίνει ότι όλοι εμείς πληρώνουμε τη ζημιά. Κι όμως, οι αγρότες που πανηγύριζαν πριν δυο χρόνια όταν θεσπίστηκε το επίδομα, σήμερα θέλουν να λάβουν χαμηλότερη τιμή. Και θα τη λάβουν, γύρω στο 8,7! Μόνο που θα την πληρώσουμε όλοι οι άλλοι. 

Ξέρετε ποιο είναι το περίεργο; Ότι η υπόλοιπη κοινή γνώμη παρακολουθεί σχεδόν αδιάφορη, βασισμένη είτε στο συναίσθημα είτε στον πολιτικό κι οικονομικό της αναλφαβητισμό. Πόσο ξέρει η περιβόητη κοινή γνώμη που εν πολλοίς στηρίζει τους αγρότες, ότι εκείνοι ζουν κυρίως από τις επιδοτήσεις και ελάχιστοι προχωρούν στον εκσυγχρονισμό καλλιεργειών και μεθόδων πώλησης; Πώς μπορούν να ανταγωνιστούν έτσι; Πώς είναι δυνατόν να είναι πιο φτηνά συσκευασμένα ευρωπαϊκά προϊόντα (ενδεικτικά αναφέρω π.χ. παντζάρια στον ατμό ή λεμόνια ή βιολογικά προϊόντα κλπ) απ’ ότι τα αντίστοιχα ελληνικά; 

Έφτιαξαν οι αγρότες τις προϋποθέσεις για να μη τους εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι; Δική τους δουλειά είναι, δεν είναι του κράτους.Απλά, λοιπόν, πολλοί είναι βολεμένοι με τα επιδόματα και λειτουργούν περίπου ως δημόσιοι υπάλληλοι. Κι αυτό δεν θέλουν κιόλας να αλλάξει… Αδιαφορούν δηλαδή, ακόμη κι αφού κάποιοι πιο έξυπνοι, πιο πονηροί, πιο δικτυωμένοι, δήλωναν  μεγαλύτερες καλλιέργειες και μεγαλύτερα κοπάδια κι τσέπωναν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ περισσότερες επιδοτήσεις.Ούτε αυτό θέλουν ν’ αλλάξει. Να μην ενσωματωθεί, λένε, ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ. Συνεπικουρούν σ’ αυτό κι ο πολύς Φάμελος με τον Ανδρουλάκη …

Η ουσία είναι μια. Οι αγρότες -όλοι μαζί ή ο καθένας μόνος- έχουν κάθε δικαίωμα να μη θέλουν να εκσυγχρονιστούν, αλλά να προτιμούν να συμπορεύονται εν παραλλήλω με το πελατειακό κράτος και τους κομματικούς στρατούς.   Δεν μπορούν όμως να στερούν στην υπόλοιπη κοινωνία το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας.

Α, κάτι τελευταίο… Στα μπλόκα που η Ελλάδα αναστενάζει, πρωτοστατούν κομματικοί στρατοί και στελέχη της Αριστεράς… Πρόχειρα αναφέρω τον Ρίζο Μαρούδα, υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, τον Σωκράτη Αλειφτήρα, υποψήφιο ευρωβουλευτή της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ενώ υπάρχουν κι ένα σωρό άλλοι… Εξ ου και τα μαξιμαλιστικά αιτήματα που προβάλλουν».

         (Απόσπασμα άρθρου του  Ν. Γ. Σακελλαρόπουλου από το  emvolos.gr)