(Χρ.Παπανίκος - "Ελλάδα 24")
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2025
Το "μοντέλο" ... ΔΕΝ λειτουργεί
« Κατ’ αρχάς, να υπενθυμίσω πως στον Κάμπο της Θεσσαλίας η κατάσταση κάθε άλλο παρά ιδανική είναι: η περιοχή δεν έχει συνέλθει ακόμη από τις καταστροφικές πλημμύρες και, επιπλέον, οι τιμές των βασικών προϊόντων που παράγει (βαμβάκι, καλαμπόκι, σιτάρι…) βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα της πενταετίας. Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα, το οποίο πολλαπλασιάζεται όταν οι κάτοικοι ακούνε και διαβάζουν για την «καλή πορεία» της ελληνικής οικονομίας.
Μου έλεγε λοιπόν ο φίλος πως στην επιχείρησή του πληρώνει για ηλεκτρικό περίπου 0,20 €/kWh, ενώ το φωτοβολταϊκό που διαθέτει πουλάει με 0,06 €.Δεν αμφισβήτησα τα λεγόμενά του· του απάντησα απλώς πως «κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες». Του θύμισα πως τώρα πληρώνει το κόστος της «πράσινης φούσκας», στην οποία ο ίδιος μετείχε τα τελευταία 20 χρόνια και περηφανευόταν ότι είχε κερδίσει μια περιουσία.
Θυμόμουν πως κατά καιρούς μου περιέγραφε ότι μέσω πολιτικών προσβάσεων - ασχέτως κυβέρνησης - εξασφάλιζε άδειες ΑΠΕ, τις οποίες στη συνέχεια πωλούσε σε πολλαπλάσια τιμή σε Έλληνες και ξένους επενδυτές. Όσοι παρακολουθούν όσα γράφω εδώ και χρόνια θα θυμούνται πως έχω αναφερθεί επανειλημμένως στη «πράσινη φούσκα»: στη μανία που κατέλαβε Έλληνες και ξένους να επενδύουν σε ΑΠΕ χωρίς κανένα ρεαλιστικό σχέδιο.
Ενίοτε γίνονταν επενδύσεις χωρίς καν εξασφαλισμένη διασύνδεση στο δίκτυο. Υπήρξαν μεγαλόπνοα σχέδια για εξαγωγές στη Βόρεια Ευρώπη, χωρίς όμως να υπάρχει το απαραίτητο δίκτυο μεταφοράς. Κάποια από αυτά θα χρειαστούν δεκαετίες για να υλοποιηθούν, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατασκευαστεί μια γραμμή μεταφοράς που θα διασχίζει πολλές χώρες και περιουσίες.
Φτάσαμε πράγματι να παράγουμε τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ - αλλά μόνο τα μεσημέρια, όταν η κατανάλωση είναι μικρότερη από τις βραδινές ώρες. Φτάσαμε να εξάγουμε μεσημεριανό ρεύμα σε γειτονικές χώρες με αρνητικές τιμές, δηλαδή με ζημιά.Αυτό συμβαίνει επειδή τα μεσημέρια όλοι παράγουν και η προσφορά υπερβαίνει κατά πολύ τη ζήτηση.
Βάζουμε λοιπόν τον Έλληνα καταναλωτή να επιδοτεί μέσω του ΕΤΜΕΑΡ τις ΑΠΕ, ώστε να εξάγουμε ρεύμα με αρνητικές τιμές στους καταναλωτές γειτονικών χωρών. Με άλλα λόγια, ο Έλληνας καταναλωτής επιδοτεί… τους καταναλωτές άλλων χωρών.Ας μην ξεχάσουμε να δώσουμε το επόμενο βραβείο Νόμπελ στους Ευρωπαίους που το σχεδίασαν, καθώς και στον ΓΑΠ με την Μπιρμπίλη, που το πρωτο-υλοποίησαν όταν προσπαθούσαν να μετασχηματίσουν τη χώρα σε «Δανία του Νότου».
Τις βραδινές ώρες, λοιπόν, που τα φωτοβολταϊκά δεν παράγουν και όλοι επιστρέφουν στο σπίτι, ανάβουν φώτα, μαγειρεύουν κ.λπ., η ζήτηση αυξάνεται και οι τιμές εκτοξεύονται.Το νέο σχέδιο υποστηρίζει ότι θα επενδύσουμε σε μπαταρίες και αντλησιοταμιευτήρες, ώστε να αποθηκεύουμε την ενέργεια της ημέρας για χρήση το βράδυ ή τις μέρες με συννεφιά.
Καθώς το μοντέλο
αυτό δεν έχει λειτουργήσει πουθενά στον κόσμο σε μεγάλη κλίμακα, διατηρώ
επιφυλάξεις για την ικανότητά του να κρατήσει το σύστημα σταθερό για πολλές
ώρες».
(Απόσπασμα άρθρου του Κ.Στούπα από το liberal.gr)
Ηγέτης... για τσίρκο
»Πρώτο, μόλις έβαλε τον Βαρουφάκη υπουργό οικονομικών,
κατάλαβε ότι ο άνθρωπος δεν κάνει. Δεν τον έδιωξε όμως αμέσως, παρά την
κρισιμότητα των στιγμών. Δεύτερο, πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε ότι η Ζωή
Κωνσταντοπούλου, χρησιμοποιούσε την Προεδρεία της Βουλής για να παίζει το
παιχνίδι της υπέρ της δραχμής. Δεν την άλλαξε, αλλά ούτε και έκανε τίποτα για
να την περιορίσει.
Τρίτο, ο Πάνος Καμένος έγινε ο μονάκριβος κυβερνητικός του εταίρος τον Ιανουάριο του 2015, γιατί πήγε νωρίτερα στο ραντεβού από τον Σταύρο Θεοδωράκη και γιατί ανέβηκε τους ορόφους με το ασανσέρ. Το γράφει, μη έχοντας κανέναν ενδοιασμό να μας ταΐζει τέτοια φούμαρα.
Τέταρτο, ο Πάνος ξανάγινε
κυβερνητικός του εταίρος και μετά τις δεύτερες εκλογές, διότι την ώρα των πανηγυρισμών
τον αιφνιδίασε ανεβαίνοντας στην εξέδρα και αγκαλιάζοντας τον. Το γράφει και
αυτό, δίχως να νιώθει ένα τόσο δα συναίσθημα ντροπής.
Πέμπτο, ξέρει ότι το παρατράβηξε με τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον της Μαρέβας, αλλά δεν φταίει αυτός διότι ήταν η απάντηση του στην τοξικότητα της πολιτικής της ΝΔ. Και εκείνος, άβγαλτος και άμαθος στην τοξικότητα όπως ήταν, παρασύρθηκε ο καημένος.
Έκτο, στην Novartis, πάλι άμαθος και αδιάβαστος πιάστηκε. Και εκεί τον παρέσυραν οι συνεργάτες του.Έβδομο, και στο Μάτι παγιδεύτηκε από τους ασυντόνιστους και ατζαμήδες υπουργούς του. Τι να έκανε κι αυτός μέσα σε τέτοιο μπάχαλο; Τα νύχια του θα μύριζε για να μάθει ότι υπάρχουν νεκροί; Ας το ήξερε όλη η υπόλοιπη χώρα, τώρα μιλάμε για εκείνον.
Όγδοο, δεν φταίει αυτός που πριμοδότησε τον Κασσελάκη να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, φταίει η Αχτσιόγλου που της πρόσφερε την αρχηγία στο πιάτο και εκείνη τον έφτυσε.Ένατο, μετά το 13-0, είχε άποψη ότι ο Νίκος Παπάς δεν έπρεπε να ναι υποψήφιος, αλλά ο Νίκος δεν προσφέρθηκε να αποχωρήσει, ο Αλέξης δεν του το είπε και τελικά τους έφαγε η σιωπή. Όπερ, δεν υπήρξε λάθος στο συγκεκριμένο, μόνο αμηχανία.
Δέκατο, τον Πολάκη ήθελε να τον διώξει για δέκα διαφορετικούς λόγους, αλλά τον είχε πάντα δίπλα του διότι πιεζόταν από τη βάση και από τις τάσεις. Οπότε τον είχε αμολητό να κάνει ζημιές στο κόμμα και στον ίδιον καθημερινά.Ενδέκατο, ο Λαφαζάνης του έλεγε να καταλάβουν την Τράπεζα της Ελλάδας και εκείνος αμφέβαλε αν ο υπουργός του έχει την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα. Αλλά τον κρατούσε στο υπουργείο του.
Δωδέκατο, ο Κατρούγκαλος τον κατέστρεψε με την προεκλογική του γκάφα γα αύξηση εισφορών, αλλά δεν του κάκιωσε διότι ήδη το καράβι ήταν στη σάθρο. Και ποιος ηγείτο του σαθρού καραβιού;Φτάνει ως εδώ, ας μην φτάσω στο είκοσι τέσσερα.
Απλώς αναρωτιέμαι αν
ένας τύπος που κουβαλά στην πλάτη του όλα τα παραπάνω, έχει τα προσόντα να
θεωρείται ηγέτης. Εμένα για πολιτικό άθυρμα μου μοιάζει».
(Αρθρο του Δ.Καμπουράκη από το liberal.gr)
.jpg)
Το εγχώριο ρωσόφιλο μωσαϊκό...
« Οι πρόσφατες αποκαλύψεις από το βιβλίο του κ. Τσίπρα για τα «συντροφικά σαλιαρίσματα» Λαφαζάνη και Βαλαβάνη με Μεντβέντεφ, Πούτιν και τους ολιγάρχες της ρωσικής κλεπτοκρατίας δεν προκάλεσαν καμία έκπληξη. Ήταν απλώς η υπενθύμιση ενός παλιού, γνώριμου έργου.Το ΚΚΕ και οι αριστερίστικες σέχτες είναι βαθιά ποτισμένα με ρωσολαγνεία.
Δεν είναι μυστικό: Tο κόμμα γεννήθηκε ως παράρτημα του ΚΚΣΕ. Για δεκαετίες, στο όνομα του «προλεταριακού διεθνισμού», τα συμφέροντα της Μόσχας έμπαιναν πριν από τα συμφέροντα της Ελλάδας. Όταν η Μόσχα είπε Μακεδονικό κράτος που θα περιλαμβάνει τη μισή Ελλάδα, το ΚΚ έσπευσε να την παραχωρήσει. Αυτό που ένας φυσιολογικός πατριώτης θα έλεγε «προδοσία», εκείνοι το βάφτιζαν «καθήκον». Άβυσσος…
Κι όταν μετά το ’91 έφυγε το κομμουνιστικό περιτύλιγμα, έμεινε το αντανακλαστικό. Όπως τα σκυλάκια του Παβλόφ: ακούνε καμπάνα από Μόσχα, αρχίζουν να τρέχουν τα σάλια. Τόσο απλά.
Στον αντίποδα, η άκρα δεξιά: Χρυσαυγίτες, ορθόδοξοι ταλιμπάν και παντός τύπου ψεκασμένοι που ονειρεύονται ότι η Ρωσία είναι ο «φυσικός σύμμαχος του ορθόδοξου γένους». Θρέφονται από μύθους της Τουρκοκρατίας για το «ξανθό γένος» που θα μας λυτρώσει και αγνοούν ότι η ρωσική αυτοκρατορία επί αιώνες άναβε εξεγέρσεις στα Βαλκάνια μόνο και μόνο για να τις αφήσει να πνιγούν στο αίμα, ως αντιπερισπασμό στους σουλτάνους.
Υπάρχει και η τρίτη κατηγορία: όσοι νοσταλγούν οποιαδήποτε μορφή ολοκληρωτισμού. Θεωρούν τη δημοκρατία μπελά, τις δυτικές κοινωνίες διεφθαρμένες και τον πολίτη επικίνδυνα… ελεύθερο. Καθώς η ελευθερία απαιτεί ευθύνη, και η ευθύνη είναι βαριά, προτιμούν έναν «ηγέτη» να αποφασίζει για εκείνους. Και ο Πούτιν, με το παγωμένο βλέμμα και τον αυταρχισμό του, τους ταιριάζει γάντι.
Έτσι συγκροτείται το εγχώριο ρωσόφιλο μωσαϊκό: αριστεροί διεθνιστές που λατρεύουν την ΕΣΣΔ ακόμα κι αν δεν υπάρχει, δεξιοί μυθομανείς που περιμένουν το «ξανθό γένος» να τους σώσει, και ολοκληρωτικοί πάσης φύσεως που δεν αντέχουν τη Δημοκρατία. Ένα πολύχρωμο πλήθος που συμφωνεί μόνο σε ένα: ότι η Μόσχα έχει πάντοτε δίκιο. Για όλα.
Το συνονθύλευμα αυτό από μόνο είναι
γραφικό και ακίνδυνο όταν όμως σε περιόδους κρίσεων που πληθαίνουν οι
αμφισβητίες του συστήματος, χειραγωγείται από δίκτυα υβριδικού πολέμου για να
αποσταθεροποιηθεί το σύστημα, γίνεται επικίνδυνο».
(Aπόσπασμα άρθρου του Κ. Στούπα από το Liberal.gr)
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
