Απόψεις...

 

«Το είχα ακούσει από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε μια τηλεοπτική του συνέντευξη, αλλά μέσα στη φασαρία των κυρίαρχων θεμάτων της προεκλογικής εκστρατείας, πέρασε απαρατήρητο. Τον είχαν ρωτήσει για το πρόβλημα που υπάρχει για μια μέση οικογένεια ή για ένα νεαρό ζευγάρι να νοικιάσει σπίτι σε λογική τιμή. 

Είχε αναγνωρίσει το πρόβλημα, είπε για τα σχέδιά του επί της στεγαστικής πολιτικής, αλλά φώτισε και την άλλη πλευρά του νομίσματος που όλοι την ξεχνάμε. «Απ’ αυτή την αύξηση των ενοικίων ζημιώνονται μεν οι ενοικιαστές, αλλά ωφελούνται πολύ οι ιδιοκτήτες».

Στην αρχή με ξένισε ο συλλογισμός του, σας εξομολογούμαι. Αλλά όταν το ζύμωσα στο μυαλό μου, συνειδητοποίησα ότι είχε 1000% δίκιο. Διότι τα δυάρια και τα τριάρια που νοικιάζονται σήμερα στις πόλεις είτε ως Airbnb είτε για 700 και 800 ευρώ τον μήνα, δεν ανήκουν σε τίποτα πολυεθνικές. Στην ελληνική μεσαία τάξη ανήκουν. Και όποιος από οικογενειακή κληρονομιά κατέχει δυο δυάρια σήμερα, έχει 1400 ευρώ τον μήνα στο νερό. Δηλωμένα για 250 ευρώ στην εφορία, έτσι; Τα υπόλοιπα μαύρα.  

Έλα όμως που το ίδιο γίνεται και με την περιβόητη ακρίβεια. Όταν ο Σύριζα λέει ότι είναι προϊόν αισχροκέρδειας την οποία θα πατάξει, μιλά για καμιά δεκαριά μεγάλα σούπερ μάρκετ ή για μερικές αλυσίδες καταστημάτων. 

Τα μικρομάγαζα και τις μικρομεσαίες οικογενειακές επιχειρησούλες που αποτελούν το 50% της ελληνικής οικονομίας και οι οποίες επίσης ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τιμές, δεν τις υπολογίζει. Ο περιπτεράς που ανεβάζει 0,20 την τσίχλα, λέει «σιγά, μην ανεβάζω εγώ τον πληθωρισμό», αλλά κερδίζει και εν τέλει όλοι μετέχουν σ’ αυτό. Ναι, κάποιοι χάνουν, αλλά και κάποιοι κερδίζουν από την ίδια διαδικασία.

Τα έγραφα και για τους αγρότες ή τους κτηνοτρόφους. Ναι, αυξήθηκαν τα λιπάσματα, τα πετρέλαια, οι ζωοτροφές, αλλά παράλληλα ανέβηκαν αισθητά και οι τιμές παραγωγού. Οι μόνοι που την πληρώνουν σίγουρα και δίχως εξαίρεση είναι οι απλοί μισθωτοί και οι φτωχοί δίχως άλλα εισοδήματα συνταξιούχοι. Οι υπόλοιποι, από κάπου χάνουν και κάπου τσιμπολογάνε. 

Έτσι ήταν πάντα η μεσαία τάξη αναγνώστες μου κι έτσι συνεχίζει να είναι. Εξ ου και τα εκλογικά αποτελέσματα των ελευθέρων επαγγελματιών, που όσο πιο δυνατά διαμαρτύρονταν για την οικονομική πολιτική Μητσοτάκη, τόσο φανατικότερα πήγαν και τον ψήφισαν. Προφανώς κερδίζουν και προφανώς κάπως αλλιώς υπολογίζουν το ισοζύγιο».

(Δ. Καμπουράκης- liberal.gr)

«Από πού ξεφύτρωσε η Νίκη; Εχει σχέσεις με ορισμένες μονές του Αγίου Ορους. Συνδέεται με παρεκκλησιαστικές οργανώσεις και οι πρώτοι οργανωμένοι πυρήνες της συμμετείχαν στο αντιεμβολιαστικό κίνημα και στο κίνημα κατά των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων. Εχει σχέσεις με τη Ρωσία; Μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Πάντως δεν έχει σχέση με την ελλαδική Εκκλησία. Την εκμετάλλευση της θρησκευτικής πνευματικότητας με στόχο το πολιτικό κέρδος την καταδίκασε μέχρι στιγμής και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, και ο Αλεξανδρουπόλεως Ανθιμος, και ο Δημητριάδος Ιγνάτιος.

Είναι μάλλον αφελείς όσοι καταδικάζουν το κόμμα Νίκη ως κόμμα των «παπάδων» – κυρίως όσοι ενστερνίζονται τον φιλελευθερισμό με τον φανατισμό των ζηλωτών χριστιανών. Διότι δεν είναι το κόμμα των «παπάδων». Είναι επίσης αφελείς όσοι θεωρούν πως πρόκειται για ένα απλό υποκατάστατο της Χρυσής Αυγής. Δεν έχει σχέση ούτε με τη βαρβαρότητά της ούτε με τον νεοναζισμό της, τον οποίον ο Πειραιώς Σεραφείμ είχε χαρακτηρίσει παγανιστικό. 

Μπορεί αρκετοί σαλοί ιεράρχες να υπερασπίζονταν το κόμμα του Κασιδιάρη, μπορεί η Νίκη να πάρει τις ορφανές ψήφους του ΕΑΝ, όμως με την πρώτη της κιόλας εμφάνιση έδωσε το δικό της στίγμα. Εμφανίστηκε για να εκφράσει όσους αισθάνονται αποκλεισμένοι από την ηγεμονική ιδέα της προόδου που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο. Την έξαρση του αντικληρικαλισμού, την αφ’ υψηλού αντιμετώπιση της πίστης και των πιστών, τη συγκαταβατική συμπεριφορά απέναντι στο θρησκευτικό αίσθημα. Και εκεί εντοπίζεται ο κίνδυνος που αντιπροσωπεύει η Νίκη για τη δημοκρατία μας. 

Ο μέσος θρησκευόμενος πολίτης είναι πολύ πιο εύκολο να ταυτισθεί με τον Νατσιό παρά με τον εθισμένο στη βία Κασιδιάρη. Ας μην εκπλαγούν οι πεφωτισμένοι φιλελεύθεροι αν διαπιστώσουν πως η Νίκη μπορεί να αποδειχθεί πως έχει κοινωνικές ρίζες. Οσο για τη μυωπική Αριστερά, το μόνο που βλέπει είναι ότι το νέο κόμμα μπορεί να εμποδίσει την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας».

                                                       (Τ.Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)