Απόψεις...

 

«Το 2013, μια απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας άνοιξε το δρόμο στον Αρτέμη Σώρρα να οδηγήσει εκατοντάδες, ίσως και περισσότερους, πολίτες σε μια βιομηχανία εξωδίκων και μηνύσεων κατά φορέων του Δημοσίου, διεκδικώντας να πληρωθούν τα χρέη τους από τα... 600 δισ. δολάρια που είχε «χαρίσει» στο ελληνικό κράτος. Σήμερα μια νέα βιομηχανία αγωγών και μηνύσεων στήνεται μέσα από ψεκασμένους αρνητές και άλλους, με στόχο αυτή τη φορά εκπαιδευτικούς και υγειονομικού. 

Και πάλι στο πλάνο μπαίνουν νομικοί αλλά και κάποιες δικαστικές αποφάσεις. Έφοροι και διευθυντές εφοριών αλλά και η τότε διοίκηση της ΔΕΗ, μαζί και οι διοικήσεις άλλων φορέων, είχαν βρεθεί μπροστά σε εκατοντάδες μηνύσεις. 

Όταν έσκασε η... φούσκα και το ψέμα βγήκε στην επιφάνεια με τον Αρτέμη Σώρρα να φτάνει και πίσω από τα σίδερα της φυλακής, όσοι πίστεψαν ή όσοι θεώρησαν πως δεν χάνουν τίποτα να λάβουν μέρος στο παραμύθι που είχε στηθεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ευπιστία τους και τις επιλογές τους, βλέποντας ορισμένοι και τις περιουσίες τους να βγαίνουν στο σφυρί. Για να στηθεί η επιχείρηση αγωγές υπήρξε η ανάλογη νομική υποστήριξη. Πολλοί υπολογίζουν άλλωστε πως τα χρήματα που μαζεύτηκαν δεν ήταν λίγα. Ίσως να ξεπέρασαν και τα 500.000 ευρώ».

                                                                       (Τ. Ευαγγελίου-liberal.gr)

«Με σχετική εγκύκλιό του, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρέχει προς τους αρμόδιους κρατικούς υπαλλήλους οδηγίες για τον χειρισμό των υποθέσεων που εντάσσονται στην καινοφανή κατηγορία των παραγόμενων κατόπιν εγκλήσεων και μηνύσεων που υποβάλλονται κατά εκπαιδευτικών, ιατρών, νοσηλευτών και υπαλλήλων δομών υγείας, από πρόσωπα που αμφισβητούν τις παραδοχές της ιατρικής επιστημονικής κοινότητας σχετικά με τα εμβόλια κατά της COVID-19 και τα οποία ενεργούν με σκοπό να αποτρέψουν την εφαρμογή και την τήρηση των μέτρων που έχουν ληφθεί από την πολιτεία για την αντιμετώπιση της διάδοσης της νόσου και την προστασία της υγείας του πληθυσμού. 

Λαμβανομένων υπ’ όψη των κινήτρων της συμπεριφοράς του μηνυτή, η οποία στέφεται κατά του κοινωνικού συνόλου, διαταράσσοντας την διεξαγωγή του εκπαιδευτικού έργου και τη λειτουργία δημόσιων υγειονομικών υπηρεσιών και τελικά συμβάλλει στην διάδοση της νόσου, εκθέτοντας τις ανωτέρω κατηγορίες λειτουργών σε κινδύνους και ταλαιπωρία, ήταν επιβεβλημένη η διατύπωση αυτών των οδηγιών, προκειμένου να τεθεί ένας φραγμός σε αυτούς που, για οποιοδήποτε λόγο και με οποιαδήποτε πρόθεση, καταχρώνται τις δυνατότητες που δίνει ο νόμος και επιδιώκουν να εργαλειοποιήσουν την ποινική διαδικασία».

                                                                               (Δ. Φούκας-liberal.gr)