Απόψεις...

 «Διαπιστώνεται δε και κάτι ακόμη. Ότι οι μεταλλάξεις έως τώρα επικράτησαν και θέρισαν όπου υπήρξαν είτε πλημμελή μέτρα προστασίας σε αρχικό στάδιο (Βρετανία, Βραζιλία), είτε υπερπληθυσμός (Ινδία). Με τη νέα, δυσμενή εξέλιξη σχεδόν προδιαγεγραμμένη (κατά τα όσα διαμηνύονται από τους ειδικούς), μπορεί κάποιος να κατανοήσει ότι σύντομα θα βρεθούμε όχι μόνο σε ένα τέταρτο κύμα, αλλά και σε μία νέα πραγματικότητα σε ό,τι αφορά την επίδραση της πανδημίας σε πολιτικό επίπεδο. 

Στην επόμενη φάση της κρίσης η υφήλιος μπορεί να κινδυνεύσει και να βρεθεί μπροστά στο τραγικό παράδοξο: να υπάρχει επάρκεια εμβολίων αλλά, αφενός να μην χορηγούνται με την απαιτούμενη ταχύτητα στον Τρίτο Κόσμο, αφετέρου να μην χρησιμοποιούνται στον απαιτούμενο και αναγκαίο βαθμό από μία κατηγορία ψεκασμένων και τάχα «ψαγμένων», στις ανεπτυγμένες χώρες. Τι πολιτικοκοινωνικά δεδομένα θα δημιουργήσει μία τέτοια εξέλιξη, εφόσον οι εκτιμήσεις αυτές επαληθευτούν; 

Το πιθανότερο είναι να διαμορφωθεί μία εντελώς διαφορετική συνθήκη από την προσδοκώμενη. Οι κυβερνήσεις δύσκολα πλέον θα επιβάλλουν lockdown, η οικονομική δραστηριότητα θα συνεχίζεται κανονικά ακόμη και αν ο ιός θερίζει, οι ανεμβολίαστοι θα διεκδικούν το δικαίωμα τους στην άποψη και ταυτόχρονα στην υγειονομική περίθαλψη, οι εμβολιασμένοι θα νιώθουν ότι απειλούνται από τους «δολιοφθορείς».   

                                                                        (Αγγ.Κωβαίος-protagon.gr)

«Μία από τις λύσεις για το τι μέλλει γενέσθαι τις επόμενες δεκαετίες, που θα πήγαινα στοίχημα πως είναι –εδώ και καιρό– στις συζητήσεις των μεγάλων και ισχυρών, κυβερνήσεων, κεντρικών τραπεζών, αστέρων της Wall Street, είναι η άμεση ψηφιακή τόνωση των εισοδημάτων των πολιτών, ασχέτως εάν έχουν ή όχι εισοδήματα δικά τους. Για παράδειγμα, λεφτά ζεστά στον λογαριασμό, χωρίς να τα δουλεύεις ή χωρίς άλλους περιορισμούς, πέραν ενδεχομένως τού να τα δαπανήσεις σε συγκεκριμένο χρόνο ή ίσως και ψηφιακές μονάδες ανάλογες με το μέγεθος της κρίσης, που θα πρέπει να καταναλωθούν μέχρι το τέλος του μήνα για να μην ακυρωθούν! 

Βασικός στόχος σε ένα τέτοιο σενάριο θα ήταν ο μετριασμός των επιπτώσεων μιας παγκόσμιας  οικονομικής κρίσης ή/και η στήριξη εργαζομένων να δώσουν στον εαυτό τους την ευκαιρία να επιμορφωθούν, να ενισχύσουν τις δεξιότητές τους, να προσαρμοστούν γρήγορα σε συνθήκες παραγωγής που θα αλλάζουν ταχύτατα και πολύ συχνά τις επόμενες δεκαετίες. 

Θα μπορούσε όμως και να σημαίνει ένα ελάχιστο, παγκόσμιο εισόδημα, με ψηφιακά νομίσματα που σε λίγα χρόνια θα εκδίδονται από τις κεντρικές τράπεζες για την κάλυψη των νέων, σύγχρονων αναγκών σε περιβάλλον σαρωτικών αλλαγών στην παραγωγή με χρήση δικτύων 5G, τρισδιάστατων εκτυπωτών και λογαριθμικών σταθεροποιητών στην οικονομία… 

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το γερμανικό πείραμα θα μπορούσε να ανοίγει την πόρτα σε μια νέα οπτική. Θα πει κάποιος, και δικαίως, είναι πολλά τα 1.200 ευρώ για να ζει κάποιος σε μια χώρα σαν τη Γερμανία; Οχι. Σε ένα δύσκολο σενάριο όμως, μιας τεράστιας, παρατεταμένης κρίσης, θα μπορούσαν να είναι τα ελάχιστα για να διατηρηθεί μια μίνιμουμ ισορροπία σε καιρούς σοβαρών κρίσεων, χωρίς ακρότητες. 

Σε ένα λιγότερο πονηρό σενάριο, θα μπορούσε να είναι μια κερκόπορτα για να ξηλωθούν επιδόματα και να υποκατασταθούν με κάτι διαφορετικό, πιο οριζόντιο και λιγότερο δαπανηρό, δημοσιονομικά».

                                                                       (Ελ. Αρλαπάνου-prtoagon.gr)