Απόψεις...

 

 «Μέχρι πέρσι για να μπεις σε κάποιες πανεπιστημιακές σχολές το μόνο που έπρεπε να κάνεις ήταν να ανοίξεις την πόρτα, ούτε καν να χτυπήσεις. Έφτιαχνες ένα μηχανογραφικό που θύμιζε δελτίο στοιχήματος και περίμενες να ακούσεις την πόλη και τη σχολή. Πολλές φορές δεν ήξερες ούτε που πέφτει η πόλη, ούτε τι μαθαίνεις στη σχολή. Απλώς πήγαινες για να πάρεις αναβολή, να ζήσεις φοιτητική ζωή, να φύγεις από το σπίτι. Και οι γονείς νόμιζαν ότι σπουδάζουν παιδί. Φέτος αυτό δεν ισχύει, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό. Οι θέσεις των εισακτέων έχουν μειωθεί κατά 20.000. Και ο χαμηλότερος βαθμός εισαγωγής είναι λίγο πάνω από το 8. 

Εκ των πραγμάτων κάποια Τμήματα θα μείνουν χωρίς φοιτητές και θα κλείσουν. Και ναι, 20.000 παιδιά δεν θα αποκτήσουν φοιτητική ταυτότητα. Και φυσικά, σε κάποιες γωνιές της πατρίδας μας θα υποστούν οικονομική ζημία καθώς δεν θα υποδεχθούν φοιτητές. Kαι πολλά παιδιά θα στραφούν στο κολέγια. Και άλλα θα φύγουν στο εξωτερικό. 

Μέχρι πέρσι φοιτητικό πάσο έπαιρνε όποιος συμπλήρωνε μηχανογραφικό. Από φέτος δεν ισχύει αυτό. Από μία κατάσταση που ήταν λαϊκιστικά πολιτική, περνάμε σε μία άλλη που δείχνει να διατηρεί καλύτερη επαφή με την κοινή λογική και θα φέρει χιλιάδες παιδιά αντιμέτωπα με τον αληθινό κόσμο και όχι με ψευδαισθήσεις. Ναι, είναι πολλά τα οικογενειακά τραπέζια που δεν θα στρωθούν προκειμένου η οικογένεια να γιορτάσει την εισαγωγή του παιδιού στο Πανεπιστήμιο. Και αυτό είναι σκληρό. Μήπως όμως είναι και πιο έντιμο;»

                                                                     (Κ. Γιαννακίδης-protagon.gr)

«Έβριζε πατόκορφα τον Μητσοτάκη και την Κεραμέως που άφησαν το παιδί του έξω από το πανεπιστήμιο. Κι όταν του υπενθύμισα ότι μέχρι πρότινος θεωρούσε δικαιολογημένη την θέσπιση κατωτάτου ορίου εισαγωγής στις σχολές, με αφόπλισε με την κυνική του ειλικρίνεια. «Νόμιζα ότι δεν με αφορούσε. Τώρα που πιάνει κι εμένα, βλέπω ότι είναι απαράδεκτο».

                                                                     (Δ. Ευθυμάκης-proτagon.gr)

«Αυτό είναι το ενδιαφέρον της προοδευτικής Ευρώπης. Από τη μία, δεν ανέχεται τη διάκριση των φύλων και οδεύει προς μέλλον «μη δυαδικό». Από την άλλη, ανέχεται στο όνομα του πολυπολιτισμού πληθυσμούς που εφαρμόζουν τη σαρία και υπερασπίζεται το δικαίωμα στην μπούργκα. Είναι αυτό που λέμε «διάλογος πολιτισμών». Από τις αντιθέσεις θα προκύψει η νέα σύνθεση. Πώς στην ευχή θα μοιάζει αυτή η νέα σύνθεση, κανείς δεν ξέρει. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να πιστεύεις στην πρόοδο και να την υπηρετείς χωρίς να σε πτοούν οι αναστολές της λογικής».

                                                           (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)