Γιατί δεν ρωτάς τον Πετράκο;

 

«Για θέματα νομικά θα ρωτάτε τον δικηγόρο σας και για θέματα ιατρικά θα ρωτάτε τον γιατρό σας. Όχι εμένα. Έχω πει κι έχω γράψει, από πέρυσι τον Μάρτιο, πως η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ θα διαχειριζόταν εντελώς διαφορετικά το θέμα της πανδημίας. Κι έχω εξηγήσει ακριβώς τι θα κάναμε. Μη με ρωτάτε τι θα κάναμε "τώρα". Δεν ρωτάς έναν προπονητή τι θα έκανε στο 88' για μια ομάδα που χάνει 3-0, όταν την ομάδα την προπονεί και τη "στήνει" άλλος, τους παίκτες τους διαλέγει άλλος και τη στρατηγική του παιχνιδιού την εκπονεί άλλος. 

Όταν η κυβέρνηση έχει κάνει τα πάντα για να υπονομεύσει την σχέση εμπιστοσύνης που ΟΦΕΙΛΕΙ να διατηρεί με τους πολίτες, όταν ο σχεδιασμός είναι φως φανάρι ότι γίνεται στο πόδι από άσχετους, όταν οι πολίτες ξέρουν πως η πάγια "πολιτική" τεχνική είναι η απόκρυψη της αλήθειας, όταν έχουν καταλάβει πως τα ΜΜΕ λειτουργούν όχι ως ελεγκτές αλλά ως αδρά χρηματοδοτούμενα παπαγαλάκια της εξουσίας, είναι λογικό να έχουν φόβους. Ακόμα και παράλογους. Φυσικά βρίσκουν ευκαιρία άλλοι πολιτικάντηδες κι εκμεταλλεύονται αυτούς τους φόβους.

Ο καθένας λοιπόν παίρνει το ρίσκο των επιλογών του. Εδώ υπάρχει ένα κρίσιμο στοιχείο: πόσο καλά πληροφορημένος είναι για τα δεδομένα; Διότι τα δεδομένα τού τα παρουσιάζουν κάποιοι άλλοι. Κι επειδή ο ίδιος δεν έχει πρόσβαση στις πρωτογενείς πηγές, δεν μπορεί να μετρήσει ασθενείς και νεκρούς σε κάθε ηλικιακή ομάδα, δεν μπορεί να μελετήσει τις κλινικές έρευνες, δεν ξέρει τη σύσταση εμβολίων και φαρμάκων, ούτε καν τη σύσταση της Coca-Cola δεν ξέρει, είναι έτοιμος να αποδεχθεί οποιοδήποτε στοιχείο παρουσιάζεται από οποιονδήποτε διαμεσολαβητή θεωρεί αξιόπιστο ή έστω πειστικό.

Όταν παίρνεις depon ξέρεις τι είναι και πώς δρα στον οργανισμό η παρακεταμόλη; Έχεις μελετήσει τον χημικό της τύπο; Αυτός είναι: C8H9NO2. Σου λέει κάτι; Ξέρεις πώς αναστέλλει τη δράση προσταγλαδινών στο κεντρικό νευρικό σύστημα; Αν θες περισσότερες πληροφορίες έχει η Wikipedia: 

(Η παρακεταμόλη μεταβολίζεται κυρίως στο ήπαρ, σε τοξικά και μη τοξικά προϊόντα. Τρεις μεταβολικές οδοί είναι αξιοσημείωτες:

Γλυκουρονιδίωση (45-55%),[15] από UGT1A1 και UGT1A6.[16]

Θείωση (θειική σύζευξη) (20-30%)[15] από SULT1A1.[16]

Ν-υδροξυλίωση και αφυδάτωση, κατόπιν σύζευξη γλουταθειόνης (λιγότερο από 15%). Το ενζυμικό σύστημα του ηπατικού κυτοχρώματος P450 μεταβολίζει την παρακεταμόλη (κυρίως CYP2E1), σχηματίζοντας έναν δευτερεύοντα αλλά σημαντικό αλκυλιωτικό μεταβολίτη γνωστό ως NAPQI (ιμίνη Ν-ακετυλο-ρ-βενζοκινόνης) (επίσης γνωστή ως Ν-ακετυλιμιδοκινόνη). Το NAPQI στη συνέχεια συνδέεται μη αναστρέψιμα με τις ομάδες σουλφυδρυλίου της γλουταθειόνης.[17][18] Και οι τρεις οδοί αποφέρουν τελικά προϊόντα που είναι ανενεργά, μη τοξικά και τελικά εκκρίνονται από τα νεφρά. Στην τρίτη οδό, ωστόσο, το ενδιάμεσο προϊόν NAPQI είναι τοξικό.[19] Το NAPQI είναι κυρίως υπεύθυνο για τις τοξικές επιδράσεις της παρακεταμόλης. Η παραγωγή του NAPQI οφείλεται κυρίως σε δύο ισοένζυμα του κυτοχρώματος P450: CYP2E1 και CYP3A4.[19] Στις συνήθεις δόσεις, το NAPQI αποτοξικοποιείται γρήγορα με σύζευξη με γλουταθειόνη.[17]

Κατάλαβες κάτι; Γιατί δεν ρωτάς τον Πετράκο να σου το εξηγήσει;

Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα της Δημοκρατίας σήμερα: η διαμεσολάβηση. Τίποτε από αυτά που διαχειρίζεται μια κυβέρνηση δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από τον μέσο άνθρωπο: ούτε το ποιες φρεγάτες πρέπει να πάρουμε, ούτε ποια οπλικά συστήματα μας εξασφαλίζουν, ούτε τι σημαίνει τεχνολογία mRNA, ούτε πώς λειτουργεί το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, ούτε πώς δημιουργούνται τα κρυπτονομίσματα, ούτε καν πως λειτουργεί το κινητό με το οποίο νταραβεριζόμαστε όλη μέρα, για να μη μιλήσουμε για κβαντικούς υπολογιστές, νανοτεχνολογία και μοριακή μηχανική. Για όλα αυτά περιμένει κάποιοι να τον πληροφορήσουν με τρόπο που να είναι κατανοητός από το επίπεδο αντίληψης και γνώσεών του. Κι εκεί γίνεται το Βατερλώ. 

Όταν ξεκίνησα την πολιτική μου δραστηριότητα είχα προτάξει τα στοιχεία της ειλικρίνειας και της ευθύτητας, τα οποία με χαρακτηρίζουν και στην προσωπική & επαγγελματική μου ζωή, σε βαθμό κυνισμού θα έλεγαν κάποιοι. Όσοι με ξέρουν από κοντά κι όσοι με παρακολουθούν στον δημόσιο λόγο είναι πεπεισμένοι, χρόνια τώρα, πως δεν έχω κρυφές σκέψεις. Ανοιχτό βιβλίο. Πολυσέλιδο μεν, ευανάγνωστο δε. Έτσι θέλω να είναι οι σχέσεις των ανθρώπων, και πολύ περισσότερο η πολιτική διάλεκτος. Πόσοι από σας το θέλετε πραγματικά;

Εγώ λοιπόν, για μένα, αποφάσισα να εμβολιαστώ. Και ναι, ρώτησα προηγουμένως αρκετούς γιατρούς που θεωρώ έγκυρους. Δεν ρώτησα τραγουδιστές και σελεμπριτάδες. Την ίδια απόφαση πήραν η μάνα μου και η γυναίκα μου και η πεθερά μου, με τη δική τους στάθμιση της σχέσης ρίσκου/οφέλους. Κι εκείνες γιατρούς ρώτησαν. Αν επιμένεις λοιπόν να με ρωτάς, θα έλεγα να ρωτήσεις κι εσύ τον γιατρό σου. Ίσως μπορέσει να σου εξηγήσει καλύτερα από τον Χ, Ψ, ινφλουένσερ ποια είναι τα δεδομένα και ποια τα ζητούμενα. Η απόφαση είναι πάντα δική σου.

Y.Γ (edit) Σχολιάζει κάποιος: Το πρόβλημα είναι ο κρατικός καταναγκασμός. Για αυτό το ζήτημα δεν έγραψες λέξη.

Απάντησα: Καταναγκασμός θα πει να σε πιάσουν με το ζόρι, να σε βάλουν κάτω, να σε ακινητοποιήσουν και ένας να σου τρυπήσει το μπράτσο με τη βελόνα. Ας μάθουμε κατ' αρχήν να χρησιμοποιούμε τις σωστές λέξεις».

                             (Απόσπασμα άρθρου του Θ. Τζήμερου-Δημιουργία ξανά)