Απόψεις...

 

«Διάβασα μία έρευνα σύμφωνα με την οποία το 36% των Βρετανών δεν σκοπεύει να επιστρέψει στον τρόπο ζωής που ταυτίζουμε με την κανονικότητα. Θα συνεχίσουν να αποφεύγουν τις συναθροίσεις, κρατώντας τη μάσκα ως βασικό αξεσουάρ της καθημερινότητας. Αυτό το βλέπεις και εδώ. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κυκλοφορούν με μάσκα. Άλλωστε η μάσκα μας κράτησε μακριά από ιώσεις και γρίπη. 

Επίσης όλοι έχουν προσαρμοστεί στο ψαλιδισμένο ωράριο της διασκέδασης. Μάλιστα επιχειρηματίες της νύχτας σου λένε τώρα ότι πολλοί πελάτες δηλώνουν ικανοποιημένοι. Βγαίνουν πιο νωρίς και επιστρέφουν σπίτι νωρίτερα. Το ξέρεις και εσύ. Εκεί που έβγαινες στις 10, τώρα βγαίνεις στις 8. Δεν χάλασε και ο κόσμος, συνηθίζεται. Χειραψίες, αγκαλιές, ασπασμοί έχουν πλέον τελειώσει, δεν ανθίζουν ούτε ανάμεσα σε εμβολιασμένους. Στην αρχή ήταν αμήχανο. Τώρα όμως είναι αμήχανη η στιγμή που κάποιος σου απλώνει το χέρι ή ζητεί την άδεια να σε αγκαλιάσει. 

Εννοείται ότι και ο χαρακτήρας των επαγγελματικών συναντήσεων έχει αλλάξει. Ποιος κάνει πλέον ραντεβού όταν υπάρχει το zoom; Μιλάμε, λοιπόν, για επιστροφή στην κανονικότητα. Μόνο που η κανονικότητα που γνωρίζαμε αντικαταστάθηκε από μία καινούργια. Όχι μόνο στην καθημερινότητα, αλλά και στη συνείδησή μας. Η αντίληψή μας περί κανονικότητας άλλαξε, απλώς δεν το έχουμε χωνέψει ακόμα».

                                                                        (K. Γιαννακίδης-protagon.gr)

«Επιστροφή στις φυλετικές εμμονές και τις προκαταλήψεις της άκρας δεξιάς της δεκαετίας του 1930 με το πρόσχημα του αντι-ρατσισμού βλέπει ο Πασκάλ Μπρυκνέρ, καταγγέλλοντας τους αριστερούς «αντιφά» ότι κολλούν την ταμπέλα του «φασισμού» σε οτιδήποτε με το οποίο διαφωνούν. 

O Μπρυκνέρ ήταν από τους πρώτους που κατήγγειλαν τον αριστερό ισλαμο-φασισμό στη Γαλλία, που επιδιώκει να ωθήσει «τις δημοκρατικές κοινωνίες προς τον αυταρχισμό και τη διάβρωση του κράτους δικαίου», παίζοντας έτσι «ανοικτά το παιχνίδι ανόδου στην εξουσία αντιευρωπαϊκών και αυταρχικών δυνάμεων, ώστε, πέρα από την πνευματική αποσταθεροποίηση, να ενισχυθεί και η δική τους αυταρχική αντίληψη περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που με πρώτα αυτά των γυναικών, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους». 

O εμβληματικός Γάλλος φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος υποστηρίζει ότι στην εποχή μας η Αριστερά έχει αντικαταστήσει την πάλη των τάξεων (που φαίνεται να έχει γίνει προνόμιο της Δεξιάς) με την αδιάκοπη υπεράσπιση των μειονοτήτων, κολλώντας τη ρετσινιά του «φασιστικού» σε οτιδήποτε δηλώνει άμεσα ή έμμεσα μια πρόσδεση με τις παραδόσεις και με τον τρόπο αυτό έχει εντοπίσει έναν νέο πολέμιο, στον οποίο στρέφει τα βέλη της: όχι πλέον τον καπιταλισμό, αλλά «τον ετεροφυλόφιλο λευκό άνδρα».

«Δεν εμπιστεύομαι τους ''αντιφά'', διότι φέρουν στα σπλάχνα τους εκείνο που ισχυρίζονται ότι καταγγέλλουν», λέει.

                                                                                             (iefimerida)