Απόψεις...

 

«Δέκα άνθρωποι μπορούν να ξεσηκώσουν μια ολόκληρη συνοικία. Φτάνει να περιφέρονται ελεύθεροι μέσα στη νύχτα, να φωνάζουν, να τραγουδάνε, να κορνάρουν. Διακόσιοι άνθρωποι μπορούν να διαλύσουν το κέντρο μιας μεγάλης πόλης. Φτάνει να κρατάνε πανό και να φωνάζουν ρυθμικά συνθήματα. Καλύτερα ακόμη. Eνας άνθρωπος φτάνει για να χαλάσει μια παρέα. Αρκεί να έχει κατεβάσει μούτρα, να βρίσκει ότι το φαγητό που αρέσει σε όλους τους υπόλοιπους δεν τρώγεται, να μην καταλαβαίνει από αστεία και να αρπάζεται με το παραμικρό. Eνας βλαμμένος οδηγός φτάνει για να προκαλέσει ατύχημα ή δυστύχημα στο οποίο να εμπλέκονται άλλοι 20. 

Σε αντίθεση με την ομαλότητα, η ανωμαλία δεν χρειάζεται μεγάλους αριθμούς για να επιβληθεί. Αρκεί μια μειονότητα για να την επιβάλει. Το ίδιο ισχύει και με την πανδημία. Η πλειονότητα των συμπολιτών μας έχει εμβολιασθεί ή δηλώνει ότι σκοπεύει να εμβολιασθεί. Το δείχνουν οι μετρήσεις. Αρκεί όμως η μειονότητα όσων αρνούνται να εμβολιασθούν για να ανατραπεί το πρόγραμμα ανοσίας που προσπαθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση με τη συγκατάθεση και σε συνεργασία με την πλειονότητα της κοινωνίας. Ουδέν καινόν. Η ελληνική κοινωνία έχει εθισθεί στην τυραννία των εκάστοτε μειοψηφιών».

                                                    (Τ. Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Το θηρίο της Αριστεράς είναι τραυματισμένο. Η βεβαιότητα ότι έχασε την πολιτική εξουσία επειδή η κοινωνία τού γύρισε την πλάτη το κάνει να αντιδρά σπασμωδικά και πιο βίαια. Το λαϊκό αίσθημα εγκατέλειψε την Αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον «λαϊκό» μέτωπο. Είναι ένα συνονθύλευμα αποτυχημένων πολιτικών που ψάχνουν αντίκρισμα σε διάφορους θυλάκους, επίσης κοινωνικά απομονωμένους. Και γι’ αυτό βάζει τον Πολάκη να βρυχάται. 

Ακόμη και η διφορούμενη στάση του απέναντι στους εμβολιασμούς αποδεικνύει ότι αδιαφορεί για τα περίφημα μεσαία στρώματα, τα οποία τρέμουν με την προοπτική ενός ακόμη λοκντάουν. Ο κ. Τσουκαλάς, θεωρητικός της Αριστεράς, αποκάλεσε την Ιστορία πονηρή. Αλλά του είχε υποσχεθεί και άλλα του έδωσε. Προφανώς εννοεί ότι αλλού βρίσκεται ο λαός από εκεί που τον ψάχνει η Αριστερά. Και όχι μόνον παρ’ ημίν».

                                                           (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)