Πόσο πιο δημοφιλής στόχος για επισκέπτες θα ήταν η ΒΔ ακρόπολη του κάστρου με το Δημοτικό Μουσείο, αν ήταν ανοιχτή η πλευρά από την παραλίμνια οδό; Η πρόσβαση από τη μεριά της λίμνης -με το πλήθος των επισκεπτών να βρίσκεται εκεί- αλλά και η ατμοσφαιρική ανάβαση μέσα από τις μικρές αψίδες θα έδιναν έναν άλλο τόνο στο μνημείο. Και είναι κοινό μυστικό πια ότι η επισκεψιμότητα είναι ελάχιστη χωρίς όμως να γίνεται και κάτι για να τονωθεί. Σαν να ενοχλούμαστε κιόλας ή να λέμε αφήστε μας στην ησυχία μας, καλά είναι κι έτσι…
Κι ενώ οι υπάλληλοι επαρκούν και με το παραπάνω αυτό δεν φαίνεται καθόλου στην εικόνα των μνημείων. Ένα κάστρο χορταριασμένο, ο πύργος του Ασλάν πασά μη προσβάσιμος, οι στοές στην κεντρική πύλη του κάστρου μονίμως κλειστές…
Πότε άραγε θα γίνει επισκέψιμη η πυριτιδαποθήκη και οι
κατακόμβες; Και για πόσο αλήθεια θα μένει ανεκμετάλλευτη η πλέον κατάλληλη για
εκθέσεις τεράστια αίθουσα του Σουφαρί Σεράι, αφού αυτές που διοργανώνονται εκεί είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός
χεριού; Μη χαλάμε και την ησυχία μας, είπαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου