Ψυχολογικό σύμπλεγμα...

  

«Eκτός πολιτικής πραγματικότητας, το ΚΚΕ αντιμετωπίσθηκε από τη δημοκρατία ως ιστορικό κειμήλιο. Εξ ου και η αποδοχή του καταστατικού του, το οποίο προβλέπει ως στόχο την κατάργηση του κοινοβουλευτισμού. Εξ ου και η αποστροφή «σέβομαι τους αγώνες της Aριστεράς», που του παρείχε ασυλία όλες αυτές τις δεκαετίες. 

Το ίδιο είχε αναλάβει τον ρόλο της Ερινύας της Δημοκρατίας, που κανείς δεν ενδιαφερόταν να εξευμενίσει. Κακός σύμβουλος οι ενοχές και η δημοκρατία μας υπήρξε επί μακρόν ενοχική απέναντι σε όσους αποπειράθηκαν να την καταργήσουν και απέτυχαν. Ο όρος «αντικομμουνιστής» αυτομάτως σε ταύτιζε με τις χειρότερες πλευρές του μετεμφυλιακού κράτους. 

Υπενθυμίζω ότι ακόμη και πριν από μερικούς μήνες, οι ευρωβουλευτές της Ν.Δ. αρνήθηκαν να υποστηρίξουν το ψήφισμα που καταδίκαζε τον κομμουνισμό. Υπενθυμίζω ότι το ΚΚΕ έχει δηλώσει δημοσία ότι δεν δέχεται να υποβληθεί σε φορολογικό έλεγχο. Υπενθυμίζω ακόμη ότι, εν μέσω μέτρων κατά της πανδημίας, το ΚΚΕ οργάνωσε διαδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Και μόλις προχθές μερικοί κομματικοί υπάλληλοι προσπάθησαν να εμποδίσουν τον απόπλου του «Δήλος Εξπρές» υπερασπιζόμενοι μια απεργία που είχε κηρυχθεί παράνομη. 

Το ΚΚΕ δεν είναι πολιτικό κόμμα. Είναι ψυχολογικό σύμπλεγμα. Ακόμη και η Εκκλησία δέχεται ενίοτε να υποβάλει το δόγμα της στη βάσανο της πραγματικότητας. Όχι όμως το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είναι ιερό κειμήλιο της Ιστορίας μας. 

Ας το πάρουμε απόφαση για να πάψει να ταλαιπωρεί την καθημερινότητά μας απλώς για να μας υπενθυμίζει την ύπαρξή του. Ας του παραχωρηθεί ένα πάρκο για να οργανώνει τις διαδηλώσεις του και να εκθέτει τα κειμήλια της ιστορίας του. Όνομα του πάρκου: «Σέβομαι τους αγώνες της Αριστεράς». 

     (Απόσπασμα άρθρου του Τ. Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)