Απόψεις...

 

«Ατέλειωτος ο κατάλογος της ελληνικής μεμψιμοιρίας. Αρχίζει με την κυριαρχία στο βάθος του μυαλού μας του ανόητου «εγώ είναι άτυχος, εκείνοι τυχεροί», που εδράζεται σε μια αστήρικτη πεποίθηση «κι εμένα θα μου άξιζαν τα ίδια μ’ αυτούς αλλά κάτι έγινε και τα 'χασα», για να καταλήξει εντέλει είτε στο ανομολόγητο «να τα χάσουν για να δουν» ή στο ιδεολογικοποιημένο αριστερόστροφο «φέρτε τα λεφτά ρε, όλοι πρέπει να έχουν τα ίδια».

Τα 'χουμε ζήσει αυτά και απ' ότι βλέπω θα τα ξαναζήσουμε. Διότι το παλιό και χιλιοειπωμένο «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» ζει και βασιλεύει σ' αυτό τον τόπο. Ο επιτυχημένος είναι ένοχος κι ας έκανε τα λεφτά μόνος του κι ας κέρδισε την δόξα με το σπαθί του κι ας πέτυχε την αναγνώριση με τον κόπο του. Δεν μας νοιάζει ή τουλάχιστον τους περισσότερους από μας. 

Και τόσες δεκαετίες γκρίνιας και κακομοιριάς, δεν έχουμε ακόμα καταλάβει ένα πράγμα. Αν αποκτήσω κι εγώ μια κατσίκα αυξάνεται ο πλούτος όλων μας. Αν ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα χάνεται το ζωικό κεφάλαιο όλης της γειτονιάς και καταλήγουμε να διαμοιράζουμε την φτώχεια. Κι όταν μοιράζεται η φτώχεια, ο σκοτωμός των δυο γειτόνων πλησιάζει επικίνδυνα».

                                                                          (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)

«Το αντιτραπεζικό σίριαλ, πέρασε την περασμένη εβδομάδα σε μια νέα φάση. Η τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου, ξεκίνησε το νέο ανένδοτο κατά των τραπεζών, με αφορμή την πολτοποίηση του αποθέματος βιβλίων ενός εκδοτικού οίκου, από τις πιστώτριες τράπεζες. Στο στόχαστρο οι ανάλγητες τράπεζες, που κάνουν τα πάντα στο «βωμό του κέρδους». 

Στη χώρα της οποίας οι πολίτες ξοδεύουν μόλις το 0,6% του εισοδήματος τους για την αγορά βιβλίων, εφημερίδων και χαρτικών σύμφωνα με την έρευνα της Eurostat του 2016, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να πυροδοτήσει μια ακόμα έκρηξη, με αφορμή το ανωτέρω γεγονός. Το πυροτέχνημα δεν κράτησε πάνω από δυο ημέρες. Ταυτόχρονα αντιληφθήκαμε για ποιο λόγο δεν προέβησαν οι τράπεζες σε πλειστηριασμό των βιβλίων που βρέθηκαν στις αποθήκες, για ποιον λόγο δεν προχώρησαν σε δωρεές και γιατί η φορολογική νομοθεσία προβλέπει την καταστροφή των βιβλίων αλλά όχι τη δωρεά τους. 

Στον πραγματικό κόσμο, που προσπαθεί να βρει ξανά τον βηματισμό του, οι τράπεζες παρ' όλες τις αδυναμίες τους, τις υπερβολικές προμήθειες που χρεώνουν και την επιφυλακτική τους στάση, αποτελούν τον απαραίτητο συνδετικό κρίκο, ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Πακέτο Ανασυγκρότησης και στα Ίδια Κεφάλαια, που θα στηρίξουν την ανάπτυξη της χώρας. Οι τράπεζες βρίσκονται και αυτές σε ένα στάδιο προσαρμογής στις νέες συνθήκες».

                                                                          (Κ. Χαροκόπος-liberal.gr)