Απόψεις...

 

«Με την παραίτηση του ο κ. Αρίστος Δοξιάδης επέλεξε να μην καταστήσει την προσωπικότητα του, το επιστημονικό κύρος και την οικογένεια του βορά στην ανθρωποφαγία της αριστεράς. Ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία η πολιτική σπέκουλα αρκεί να σηκώνει ένα διαδικτυακό τσουνάμι που καθιστά αυτομάτως ένοχο όποιον στοχοποιεί. Αφήνοντας τον έρμαιο στο ψέμα, στη στρεψοδικία, στη συνειδητή εξαπάτηση της κοινής γνώμης. 

«Σε όσους με κατηγόρησαν για την υπόθεση της εταιρίας ΑΠΟΛΛΩΝ απαντώ ότι έχω δικαστεί και αθωωθεί από ποινικό δικαστήριο το 2013, που με απάλλαξε ρητά από κάθε κατηγορία που σχετίζεται με όσα σήμερα μου καταλογίζει η αντιπολίτευση. Προσθέτω ότι από τη στιγμή που τελείωσε το δικαστήριο, δεν είχα καμία όχληση από καμία αρχή, παρόλο που άλλαξαν τόσες κυβερνήσεις…» έγραψε ο κ. Δοξιάδης ανακοινώνοντας την απόφαση του να παραιτηθεί.

Παραιτήθηκε ο μη πολιτικός Αρίστος Δοξιάδης που έχει αθωωθεί από ποινικό δικαστήριο το 2013, επειδή τον στοχοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχει τολμήσει να απαλλαγεί από τον καταδικασμένο αμετάκλητα από Ειδικό Δικαστήριο Νίκο Παππά. Ο κ.Δοξιάδης καλά έκανε και προστάτευσε τον εαυτό του αν και αρκετοί πιστεύουν ότι όφειλε να μείνει και να το παλέψει. Η μάχη με τους γκεμπελίσκους και τον ολοκληρωτισμό δεν κερδίζεται από τους λίγους. 

Αν η πλειοψηφία έχει αποφασίσει να σπαταλήσει τη ζωή της και το μέλλον των παιδιών τους σε έναν ακόμη καταστροφικό χορό υπό το σύνθημα «τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί;» δεν έχουμε δικαίωμα να ζητάμε από τους "Αρίστους" να βγουν μπροστά για να τους κατεδαφίσει το κύμα.Ούτε είναι υποχρεωτική η πρόοδος, η ασφάλεια, και η ευημερία. Στη Δημοκρατία μπορεί να διαλέξει ο καθένας το αδιέξοδο του.

ΥΓ: Η παραίτηση Δοξιάδη είναι μια ακόμη απόδειξη τι μπορεί να συμβεί σε σοβαρούς ανθρώπους όταν «μπλέκουν με την πολιτική». Τουλάχιστον αυτοί έχουν μια εργασία για να επιστρέψουν. Κι αυτό ακριβώς φοβούνται όσοι στη ζωή τους έχουν κολλήσει ένσημα μόνο στο κόμμα τους: Μην τυχόν και εμφανιστούν κι άλλοι κανονικοί άνθρωποι με κανονικές δουλειές και εξαναγκάσουν τους ανεπάγγελτους να ομολογήσουν την ανεπάρκειά τους».

                                                                                     (Κ.Γαλανού-liberal.gr

«Η αντιπολίτευση πίστεψε πως η κυβέρνηση θα παραδοθεί αμαχητί στον σχεδιασμό της να τη σύρει σε μια προανακριτική από την οποία θα έβγαινε πολλαπλά χαμένη. Δεν εκτίμησαν σωστά τις δυνατότητες αντίδρασης που είχε και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Αλίμονο αν νόμιζαν πως η κυβέρνηση θα άφηνε να σερνόταν μια Προανακριτική Επιτροπή - πασαρέλα των κάθε λογής μαρτύρων που θα καλούσε η αντιπολίτευση. Δηλαδή εκτιμούσαν στα σοβαρά πως επί δύο - ίσως και περισσότερους μήνες - αυτή η Επιτροπή θα συντηρούσε την υπόθεση των Τεμπών στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και η κυβέρνηση θα καθόταν άπραγη μπροστά στην επικείμενη ολοκληρωτική φθορά της; Η κυβέρνηση είχε εναλλακτική συμβατή με το Σύνταγμα - έναν κρυμμένο άσο στο μανίκι της - την εμφάνισε, άπαντες αιφνιδιάστηκαν και τώρα».

                                                                         (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Κάποιες φορές αναπολώ τις εποχές που στην αρχή του μήνα καθόμασταν στην ουρά της Εθνικής με τους συνταξιούχους που ήθελαν να περάσουν στο βιβλιάριο τους τόκους. Και οι υπεύθυνοι όχι μόνο είχαν όνομα και επίθετο, αλλά και χωριό που σου έλεγαν ότι θα πάνε και θα κάνουν Πάσχα. Και δεν είμαι τεχνοφοβικός, αλλά με ανησυχεί η αλλοίωση των τραπεζών σε Δημόσιο του 21ου αιώνα».

                                                                         (Α. Πανούτσος –protagon.gr)