Απόψεις...

 

«Οι αστοί θα μας δώσουν το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε, κραύγαζε πριν έναν και πλέον αιώνα ο Βλαδίμηρος Λένιν απλοποιώντας την μαρξιστική τελεολογία του αναπόφευκτου της επικράτησης του κομμουνισμού. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί σήμερα και ο Ταγίπ Ρετσέπ Εντογάν για την Ευρώπη. Η Ευρώπη θα μας δώσει τα όπλα με τα οποία θα την κατακτήσουμε. Τις τελευταίες μέρες έχει γίνει φανερό πως οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Πολωνία κ.λπ.) μεθοδεύουν και διαπραγματεύονται τη συμμετοχή της Τουρκίας στην υπό σχεδιασμό ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και τον ευρωπαϊκό αμυντικό βραχίονα. Τούτο αποτελεί ένα από τα χειρότερα σενάρια για την εξέλιξη των εθνικών μας θεμάτων. Μακροπρόθεσμα αποτελεί παγίδα και για την ίδια την Ευρώπη συνολικότερα. 

Η Τουρκία του Ερντογάν είναι μια ισλαμική χώρα με διαπιστωμένες αντιευρωπαϊκές, αντιδυτικές και αντιδημοκρατικές προθέσεις.Οι αναθεωρητικές χώρες Κίνα, Ρωσία, Τουρκία διαβλέπουν την παρακμή της Δύσης και επιθυμούν να εκδικηθούν τον αιώνα της ταπείνωσης που τους επεφύλαξε η κατάρρευση των αυτοκρατοριών τους και η πλανητική κυριαρχία της Δύσης.Η γερασμένη και κακομαθημένη Ευρώπη εκτός από πανικόβλητη είναι και τυφλή. Προσπαθεί να υποκαταστήσει τη δωρεάν αμυντική ασπίδα των ΗΠΑ με μια αμυντική ασπίδα που υποθέτουν πως μπορεί να τους προσφέρει η Τουρκία.

Η Τουρκία διαθέτει βιομηχανική υποδομή με δυναμικό αμυντικό τομέα, νεανικό και επαρκή πληθυσμό μερικών δεκάδων εκατομμυρίων, μεγάλη γεωγραφική έκταση και στρατηγική γεωγραφική θέση μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής κοντά στις ενεργειακές πηγές της Μέσης Ανατολής.Οι Ευρωπαίοι διαθέτουν χρήματα και υψηλή τεχνογνωσία αλλά όχι νεανικό εργατικό δυναμικό και κυρίως όχι επαρκή νεανικό πληθυσμό διατεθειμένο να βιώσει τις σκληρές συνθήκες της στρατιωτικής ζωής».

                                                                         (Κ. Στούπας-liberal.gr) 

«Σε αυτό το πνεύμα ήταν η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τις σφαγές που διαπράττουν οι τζιχαντιστές στη Συρία. Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Ως γνωστόν, όταν ζητάς αυτοσυγκράτηση και από τον θύτη και από το θύμα ουσιαστικά πριμοδοτείς τον θύτη. Η ουδετερότητα είναι ανήθικη. Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ πήραν ξεκάθαρη θέση για τα εγκλήματα των πιστών στο συριακό καθεστώς πολιτοφυλακών. Νομίζω πως ουδείς εξεπλάγη από αυτήν την «πλαδαρότητα» των Ευρωπαίων. Απεναντίας, θα ήταν μη αναμενόμενη μια πιο επιθετική στάση απέναντι σε αυτές τις σφαγές. 

Η Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν και παραμένει μια συλλογικότητα, με βραδέα αντανακλαστικά, με «ισορροπημένες» ανακοινώσεις και με δυστοκία στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Βλέπουμε τι γίνεται με την Ουκρανία. Εκεί, στο μέτωπο, κάθε μέρα που περνάει διαμορφώνει νέους, δυσμενέστερους συσχετισμούς δυνάμεων για τον ουκρανικό στρατό, και οι Ευρωπαίοι αναλίσκονται σε συνεδριάσεις και σε συζητήσεις επί συζητήσεων.

Στο τέλος ο εισβολέας, στο πλαίσιο του αναμενόμενου συμβιβασμού, θα παραχωρήσει τα εδάφη που κατέλαβε από τα μέσα Φεβρουαρίου και μετά.Μια σύγκρουση στη Συρία μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας θα σταθεί η αφορμή για να δοκιμασθεί η σχέση Ελλάδας – Ισραήλ. Είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο;»

                                                                             (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)