Απόψεις...

«Βλέποντας τα όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς: πόσο ισχυρός ήταν ο παροξυσμός της ελληνικής κοινωνίας το 2015, όταν δια τη ψήφου ανέθεσε σε αυτούς τη διακυβέρνηση της χώρας και παραλίγο θα οδηγήσουν το λαβωμένο καράβι στα βράχια; Μαζική τύφλωση χτύπησε τότε την κοινωνία, η οποία πίστεψε πως «με ένα νόμο και ένα άρθρο θα γίνουν όλα όπως πριν». Και βρέθηκαν αυτοί οι τυχοδιώκτες, με πλήρη άγνοια των κανόνων και των πολιτικών στη διεθνή σκηνή να απειλούν δημόσια πως «θα βαράνε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές».

Βαρύ το τίμημα που πλήρωσε και θα πληρώνει για πολύ ακόμη η ελληνική κοινωνία λόγω του 4ου μνημονίου που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ για να παραμείνει λίγους ακόμη μήνες στην εξουσία, ικανοποιώντας αιτήματα και χάρες του εκλογικού του ακροατηρίου και των σκοτεινών του διασυνδέσεων.Αυτές τις μέρες, παρακολουθήσαμε τις εργασίες του αποκαλούμενου συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η αρχή του τέλους, ενός τέλους που θα είναι αργό, βασανιστικό, εξευτελιστικό. Γιατί όπως έστρωσαν, έτσι θα κοιμηθούν».

                                                               (Δ. Τριανταφυλλίδης- liberal.gr)

«Μάλλον ζηλόφθονα παρακολουθήσαμε τη δοκιμαστική πτήση του τουρκικής κατασκευής μαχητικού αεροπλάνου 5ης γενιάς, τεχνολογίας stealth. Η μαζική παραγωγή του θα αρχίσει περί το 2029, όπως υποστηρίζει η τουρκική αεροδιαστημική εταιρεία ΤΑΙ που το κατασκεύασε. Φυσικά ακούστηκαν οι γνωστές προτροπές για να αρχίσουμε κι εμείς να κατασκευάζουμε αεροπλάνα και άλλα οπλικά συστήματα, αλλά με λεκτικά γιουρούσια και ευχολόγια δεν κτίζεται πολεμική βιομηχανία. 

Εκτός από καλή θέληση χρειάζονται και κάποια άλλα πράγματα που στην πατρίδα μας δεν υπάρχουν. Το κυριότερο των οποίων είναι η κοινωνική αποδοχή της αναγκαιότητας η Ελλάδα να παραγάγει όπλα. Διότι πολεμική βιομηχανία δεν μπορεί να δημιουργηθεί εν κενώ κοινωνίας».

                                                                             (Σ.Μουμτζής- liberal.gr)

«Nα σας πω την αμαρτία μου; Μετά το (ο Θεός να το κάνει…) Συνέδριο τους, εγώ τον Κασσελάκη τον είδα με διαφορετικό μάτι. Είναι σκληρός ο τύπος, στοχοπροσηλωμένος, όχι κανένα χάπατο που με την πρώτη δυσκολία θα τα μαζέψει και θα ξαναγυρίσει στο Μαϊάμι. Πολιτική σκέψη δεν έχει, το πολιτικό του βάθος είναι κάτω του μηδενός, αλλά αρχηγική πυγμή έχει και παραέχει.

Οπότε καλά θα κάνει η από δω μεριά του πολιτικού χάρτη να κόψει τα ειρωνικά χαμογελάκια και να προετοιμαστεί για κάτι πολύ σοβαρότερο απ’ αυτό που είχε προϋπολογίσει όταν πρωτοείδε τον Στέφανο να γίνεται αρχηγός».

                                                                         (Δ.Καμπουράκης- Liberal.gr)