Απόψεις...

 

«Σήμερα, έπειτα από δύο χρόνια πολέμου φθοράς, το λιγότερο που δείχνει να απασχολεί τον Πούτιν είναι οι ανθρώπινες και οι υλικές απώλειες ακόμα και στη δική του χώρα. Αυτό που ελπίζει να πετύχει είναι η συνθηκολόγηση του Κιέβου. Προϋπόθεση γι’ αυτό αποτελεί η διακοπή ή, έστω, η συρρίκνωση της ξένης βοήθειας — πράγμα που θα συμβεί όταν καταρρεύσει η συναίνεση ως προς την αναγκαιότητα να στηριχθεί η Ουκρανία στον υπαρξιακό της αγώνα. 

Για να υπονομεύσει αυτή τη συναίνεση, ο Πούτιν χρησιμοποιεί την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση. Εκμεταλλεύεται αμαρτήματα του παρελθόντος αλλά και τρέχουσες εξελίξεις, ιδίως τη συνεχιζόμενη ισραηλινή εισβολή στη Γάζα, για να καταδείξει την υποκρισία των αντιπάλων του. Και βρίσκει ακροατήριο, όχι μόνο στον παγκόσμιο Νότο, αλλά και στις χώρες της Δύσης.

Ο μεγαλύτερος, όμως, κίνδυνος για την Ουκρανία είναι ο κορεσμός και η κόπωση: στ’ αυτιά μας δεν φτάνει η ηχώ των εκρήξεων, χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται και σε άλλα μέρη στον κόσμο, άσε που στα σόσιαλ μίντια οι απόψεις διίστανται. Εν τέλει, ποιος θέλει πια να θυμάται τους Αρμένιους, τους Εβραίους ή τους άμαχους Ουκρανούς της Μπούτσα και της Μαριούπολης;»

                                                                             (Γ. Στεφανίδης- liberal.gr)

«Αυτό που συνέβη πριν από ένα χρόνο στα Τέμπη έχει όλα τα συστατικά μιας σύγχρονης τραγωδίας. Μια σύνθεση ασυνειδησίας, αμέλειας, αδιαφορίας και ανικανότητας που σε φέρνει αντιμέτωπο με τη μοίρα σου χωρίς να μπορείς να καταλάβεις το πώς και το γιατί. «Εγινε τράκο πω-πω», ψέλλισε ο μοιραίος σταθμάρχης. Και έτσι άρχισε να ξετυλίγεται το κουβάρι.

Ευθύνεται ο σταθμάρχης που έβαλε τους δύο συρμούς στην ίδια γραμμή; Ευθύνεται ο προϊστάμενος του σταθμάρχη, που του ανέθεσε την ευθύνη ενώ όφειλε να ξέρει ότι δεν είχε τις ικανότητες για να την αναλάβει; Είχε πιστοποίηση, λένε. Και δεν φταίνε όσοι του χορήγησαν την πιστοποίηση; Φταίνε και αυτοί. Κι αν φταίνε αυτοί, δεν φταίνε και οι ανώτεροί τους; 

Και οι ανώτεροί τους δεν φταίνε αφού δεν είχαν ολοκληρώσει την περίφημη σύμβαση «717», που παρέχει την τεχνολογία για να μας προστατεύει από την ανικανότητα του σταθμάρχη; Και ποιοι ευθύνονται για το γεγονός ότι η περίφημη σύμβαση, η οποία έχει κοστίσει γύρω στα 40 εκατομμύρια ευρώ, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί; Ο εφέτης ανακριτής κ. Μπακαΐμης θεωρεί ότι υπάρχει ενδεχόμενος δόλος. Κάποιοι καθυστέρησαν την εφαρμογή της σύμβασης δι’ ίδιον όφελος».

                                                           (Τ. Θεοδωρόπουλος-KAΘΗΜΕΡΙΝΗ)