Απόψεις...

 

«Το μεγάλο πρόβλημα στη χώρα αυτήν τη στιγμή είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού στον αγροτικό τομέα και στον τουρισμό. Ειδικά ο τουρισμός φέτος θα στενάξει και πάλι! Δεν υπάρχουν εύκολες και γρήγορες λύσεις. Κι όλο αυτό δημιουργεί αυτόματα αλυσιδωτά προβλήματα στην κοινωνία, εκπαιδεύοντας ένα προσωπικό στη λογική των συνεχών μετακινήσεων, εκμεταλλευόμενο τις υψηλές αποδοχές που προσφέρει ο τουρισμός για τη διάρκεια της σεζόν. Θα έχετε ακούσει το «κάνω σεζόν»! 

Οι αμοιβές έφτασαν πέρυσι σε δυσθεώρητα ύψη στην κορύφωση της σεζόν και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και φέτος. Μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες πρόσφεραν περισσότερα από 1.500 ευρώ και πάλι με αμφίβολα αποτελέσματα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ξενοδόχου στη Χαλκιδική που στην προσπάθεια να κρατήσει τους υπαλλήλους «ζεστούς», τους κράτησε και στη διάρκεια του χειμώνα που το ξενοδοχείο ήταν κλειστό. 

Ούτε αυτό, όμως, αποδείχτηκε ικανό ως μέτρο για να αποφύγει το μοιραίο. Οι «αχάριστοι» ξενοδοχοϋπάλληλοι πήραν τους μισθούς του χειμώνα και στην αρχή της σεζόν αποδέχτηκαν την καλύτερη πρόταση του γειτονικού ξενοδοχείου».

                                                                          (Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)

«Πόσο πιο ειλικρινές θα ήταν ένα σιωπηλό συλλαλητήριο όπου θα ακούγονταν μόνον τα ονόματα των νεκρών; Ενα συλλαλητήριο που θα υπενθύμιζε στους ενόχους της τραγωδίας, ακόμη και σε όσους συνεχίζουν να κρύβονται, ότι δεν δικαιούνται να κοιμούνται ήσυχοι. Ή τουλάχιστον να τους κάνει να αναρωτηθούν πώς είναι δυνατόν να κοιμούνται ήσυχοι; Οχι επειδή η δικαιοσύνη θα τους αποκαλύψει. Με όλον τον σεβασμό στον θεσμό όποια πορίσματά της δεν πρόκειται να επιφέρουν την ηθική κάθαρση που είναι και το ζητούμενο. Σκέφτομαι τους μηχανοδηγούς και τις οικογένειές τους. 

Ας μάθουμε να πενθούμε τους νεκρούς μας. Χωρίς περιστροφές. Με τη συνείδηση ότι μας είναι πολύτιμοι επειδή, χάρη σ’ αυτούς, εμείς οι ζωντανοί αντιλαμβανόμαστε την αξία της ζωής. Στο Μάτι είχαμε πάνω από 100 νεκρούς, και πόσους βαριά τραυματισμένους, στα Τέμπη 57 και πόσους βαριά τραυματισμένους, από τροχαία κάπου τόσους κάθε χρόνο και πόσους βαριά τραυματισμένους. Περισυλλογή μας πρέπει και όχι φωνές».

                                                           (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως τον Οκτώβριο του 2020 η κυβέρνηση ήταν πανίσχυρη σε όλα τα επίπεδα και το αίτημα για την τήρηση των νόμων και την επιβολή της τάξης ήταν στην ημερήσια διάταξη. Υπήρχε κλίμα οργής. Τώρα ο σκηνοθέτης μας αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα. Δεν γνωρίζει τι συνέβη μεταξύ του 2020 και του 2024. Δεν γνωρίζει πώς και γιατί πράξεις που τότε χαρακτηρίστηκαν κακουργηματικές σήμερα μετατράπηκαν σε πλημμελήματα, και πώς γίνεται συλληφθέντες και παραπεμφθέντες να απαλλάσσονται τώρα διά βουλεύματος. 

Η απορία του σκηνοθέτη είναι: Αφού συμμετείχαν στον προπηλακισμό του πρυτάνεως –διαφορετικά δεν θα συλλαμβάνονταν– γιατί απαλλάχθηκαν; Πώς θα το παρουσιάσει ο σκηνοθέτης μας στο κοινό του; Και ο σεναριογράφος δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Tι εκδοχή να του προτείνει; Πέντε απαλλαγές και τρεις παραπομπές για πλημμελήματα είναι ένα καλό κίνητρο για τη συνέχιση των «λαϊκών αγώνων». Κάπου εδώ ο σκηνοθέτης, απογοητευμένος, βάζει τη λέξη «τέλος».

                                                                         (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)