Πόσο δύσκολο είναι να φυτευτούν δέντρα στα κενά παρτέρια της Μιαούλη ώστε και ο πεζόδρομος δίπλα στη λίμνη να έχει τη σκιά του, τώρα μάλιστα που τα πλατάνια κόβονται κατά δεκάδες; (Φωτο 1-4)
Πόσο
δύσκολο είναι, ας πούμε, να πεζοδρομηθεί το αριστερό τμήμα της Μιαούλη ώστε ο
κόσμος και οι επισκέπτες να μπορούν να περπατούν υπό σκιά το μεγαλύτερο διάστημα του έτους; (Φωτο 5-8)
Πόσο δύσκολο είναι να πεζοδρομηθεί το κομμάτι του παραλιμνίου που συνδέει τον πεζόδρομο της Μιαούλη με εκείνον της Ανατολής; (Φωτο 9-12)
Είναι μικρά έργα που θα άλλαζαν μονομιάς τον χαρακτήρα της παραλίμνιας περιοχής και θα
έδιναν άλλον αέρα στον περίπατο και των ντόπιων αλλά και των επισκεπτών.
Πόσα χρόνια έχει να γίνει κάτι που θα αλλάξει πραγματικά το «μια από τα ίδια»;
Ενδεικτικά:
Γιατί να μην δενδροφυτευθεί το παραλίμνιο μέτωπο της Μιαούλη; Τα δέντρα δεν είναι μόνο για να τα κόβουμε...
Γιατί να μην πλακοστρωθεί το κομμάτι που συνδέει τους δύο υπάρχοντες πεζόδρομους και το οποίο χρησιμοποιούν εκατοντάδες συμπολίτες μας καθημερινά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου