Aπόψεις...

 

«Ας πούμε, λοιπόν, ότι με ένα ταχυδακτυλουργικό χτύπημα των δαχτύλων το πρόβλημα λύνεται πριν ξανατραγουδήσει με πάθος η Τσανακλίδου. Και όποιος έχει περάσει έξω από κτίριο που φέρει πινακίδα δραματικής σχολής, θεωρείται απόφοιτος ΑΕΙ και μπορεί να πάει για τμηματάρχης Α’ στο Δημόσιο. Θα σηκωθούν τα αδιέξοδα από τον δρόμο αυτών των παιδιών; Ούτε για αστείο. Θα ξεσηκωθούν όλες οι άλλες επαγγελματικές κατηγορίες που έχουν μη πανεπιστημιακά πτυχία και διπλώματα, αλλά για τις προσλήψεις στο Δημόσιο ανήκουν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. 

Αλλά τα παιδιά της τέχνης πάλι ένα μεροκάματο της πλάκας θα ψάχνουν και, αν πουν κουβέντα, ο επιχειρηματίας θα τους απαντά ότι μπορεί να βρει και φθηνότερους. Αντε και κανένα σίριαλ με χαρτζιλίκι για αμοιβή. Και εκείνο το πικρό, ντεμοντέ, χιούμορ για τον ηθοποιό που σημαίνει φως, αλλά δεν έχει λεφτά να το πληρώσει».

                                                                       (Κ. Γιαννακίδης- protagon.gr)

«Ωραία ξεκίνησε η εβδομάδα. Για μία ακόμα φορά μέρος της κοινωνίας που λειτουργεί με τη λογική των σαραντάρηδων ημιπιτσιρικάδων αγωνιστών συγκρούεται με την πραγματικότητα. Απέχουν οι εκπαιδευτικοί από τα μαθήματα για να μην αξιολογηθούν, κλείνουν τα θέατρα για να γίνουν οι ηθοποιοί απόφοιτοι ΑΕΙ και άρχισε μποϊκοτάζ στα γαλακτοκομικά προϊόντα. Κάποιες οργανώσεις προχώρησαν ακόμα παραπέρα, απειλώντας πως θα μποϊκοτάρουν το καλάθι του νοικοκυριού, που αποτελεί ένα ανάχωμα απέναντι στο κύμα ακρίβειας. 

Αυτή την εβδομάδα έχει κηρυχθεί μποϊκοτάζ  στα τυροκομικά, γαλακτοκομικά, γάλατα, γιαούρτια, σαν αντίδραση στην ακρίβεια που υπάρχει στην αγορά τροφίμων και την μείωση των ποσοτήτων στις ίδιες συσκευασίες προϊόντων. Και φυσικά πίσω από τις αυξήσεις ανακαλύπτουν υπερκέρδη, κλοπές, ανήθικες πρακτικές και άλλα.  

Μπορεί η φασαρία από το μποϊκοτάζ που εξήγγειλαν οι κινήσεις καταναλωτών να είναι μεγάλη, αφού του δόθηκε μεγάλη έκταση από το μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ωστόσο το αποτέλεσμα για τους εμπνευστές του, θα είναι ένα τεράστιο μηδενικό.

                                                                         (Κ. Χαροκόπος- liberal.gr)

 «Η Αριστερά της Μεταπολίτευσης, στην αναθεωρητική-ανανεωτική εκδοχή της, όχι απλώς σεβόταν τον διάλογο, αλλά τον επεδίωκε. Απεχθανόταν τις τσιρίδες και τις κραυγές του φανατισμένου πλήθους, γιατί η ηγεσία της είχε διδαχθεί από την πρόσφατη Ιστορία.   Ο Ηλίας Ηλιού, ο Μπάμπης Δρακόπουλος, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Ανδρέας Λεντάκης και τόσα άλλα προβεβλημένα στελέχη της αδογμάτιστης Αριστεράς δε διανοήθηκαν ποτέ να μοιράσουν ψόφους και κατάρες στους πολιτικούς τους αντιπάλους».

                                                                             (Σ.Μουμτζής- liberal.gr)

«Κάποιοι νομίζουν ότι το Εθνικό είναι το νέο Πολυτεχνείο. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, με κάτι τέτοιες ιστορίες θα κάνουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους να βαριούνται μέχρι θανάτου. Αλλά στην όλη υπόθεση υπάρχει και πολιτικό αποτύπωμα, τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και για την κυβέρνηση. 

Ο κόσμος για μια ακόμα φορά μένει με την εντύπωση ότι για να σου περάσει, δεν έχεις παρά να κλείσεις μερικές φορές το κέντρο της Αθήνας. Και στους οπαδούς της ΝΔ μένει η εντύπωση ότι ο Πρωθυπουργός αναγκάζεται να καλοπιάσει αυτούς που από το 2015 στο «Μένουμε Ευρώπη» φωνάζουν και συνεχίζουν να φωνάζουν «θα σας φάμε». Οχι ακριβώς ο τέλειος επιτελικός σχεδιασμός».

                                                                        (Α.Πανούτσος- protagon.gr)