Απόψεις...

«Κατά τούτο, προφανώς και δεν τους έπεισε ο Μητσοτάκης στην συνάντηση μαζί τους, ούτε υπήρχε ποτέ περίπτωση να τους πείσει. Και προφανώς δεν υπάρχει πιθανότητα να σταματήσουν την φασαρία που κάνουν. Θα την συνεχίσουν όσο τους παίρνει. Από την μια είναι οι συνδικαλιστές τους που μετέχουν ενεργά στους πολιτικούς σχεδιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αντιπολιτευτικών κομμάτων, από την άλλη είναι τα ίδια τα νεαρά παιδιά που νομίζουν ότι ζουν το δικό τους Πολυτεχνείο. 

Όχι ότι έκανε άσχημα ο Κυριάκος που μιλούσε μαζί τους επί τρεις ώρες, αλλά το αποτέλεσμα του «διαλόγου» ήταν προδιαγεγραμμένο. Οι μεν για να αποσυρθεί ένα διάταγμα που δεν τους αφήνει να ενταχθούν ως πτυχιούχοι διοικητικοί στο δημόσιο, οι δε για να μην αξιολογούνται για την δουλειά τους ως δημόσιοι υπάλληλοι. Εκπαιδευτικοί και καλλιτέχνες αυτού του τόπου, ενωμένοι στα πιο συντηρητικά, αναχρονιστικά και ξεπερασμένα αιτήματα. Κρίμας, που έλεγε κι η γιαγιά μου. Σημεία των καιρών μας, λέω εγώ ο εγγονός της…»

                                                                         (Δ. Καμπουράκης- liberal.gr)

«Το πιο ανεδαφικό επιχείρημα κατά της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών είναι εκείνο που ζητάει να λυθούν πρώτα όλα τα προβλήματα της Παιδείας και μετά να αξιολογηθούν οι λειτουργοί της. Μα, αν δεν ξεκινήσεις από τους ανθρώπους, πώς θα βελτιώσεις το επίπεδο της εκπαίδευσης; Και δεν γίνεται να μην αξιολογούνται οι άνθρωποι που κάνουν μία από τις δύσκολες και κρίσιμες δουλειές για τη λειτουργία της κοινωνίας».

                                                                        (Κ. Γιαννακίδης- protagon.gr)

«Είδατε τα Λαδάδικα μετά την Τσικνοπέμπτη; Είναι σαν να έπεσαν επάνω τους είκοσι κάβες και άλλες είκοσι ψησταριές. Μικρά βουνά από πλαστικά πιάτα, ποτήρια, αναψυκτικά, χαρτιά και μπουκάλια, ανάκατα με αποφάγια και σερπαντίνες, στους πεζόδρομους και τις πλατείες, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας σήμερα για να μας υπενθυμίσουν πόσο βάρβαροι μπορούμε να γίνουμε, πόσο απαίδευτοι επί της ουσίας παραμένουμε στη διαχείριση των απορριμμάτων μας. 

Οι εργαζόμενοι στην υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης μάζεψαν 135 τόνους σκουπιδιών από το ιστορικό κέντρο της πόλης, μετά τον εορτασμό της Τσικνοπέμπτης. Ενα μεγάλο μέρος τους βρισκόταν οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί όπου θα έπρεπε να είναι, μέσα στους κάδους. Τα ίδια θα συμβούν και σε λίγες μέρες που έχουμε Καθαρά Δευτέρα, και όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη. Θα γιορτάσουμε τα Κούλουμα στο ύπαιθρο και θα αφήσουμε διάσπαρτες τις βρωμιές μας. Θα γεμίσουμε τα πάρκα και τα δάση της χώρας με κεσεδάκια και χαρτόκουτα από χαλβάδες, θαλασσινά και λαγάνες. 

Αμφιβάλλετε ότι θα το κάνουμε; Είναι πλέον ένα συνήθειο που συνοδεύει κάθε μας έθιμο. Εχουν τρελαθεί να μας λένε ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τα σκουπίδια μας όπου να ’ναι, αλλά εμείς δεν εννοούμε να το εμπεδώσουμε. Γενικώς, είμαστε απαράδεκτοι. Τόσο, που ώρες-ώρες μοιάζει σαν να το κάνουμε επίτηδες. 

Σαν να βρωμίζουμε τον τόπο από αντίδραση, βάζοντας στοίχημα με τον εαυτό μας πόσο χάλια μπορούμε να το καταντήσουμε. Οσο πιο χάλια, τόσο πιο καλά έχει πάει το γλέντι μας. Σε κάθε γιορτή επιδιδόμαστε σε έναν διονυσιακό παροξυσμό καταστροφής. Αυτοκαταστροφής, για την ακρίβεια. Γιατί το σκουπιδάκι που πετάμε θα επιστρέψει στο σπίτι μας».

                                                                  (Λ.Σταμπούλογλου- protagon.gr)