Απόψεις...

 

«Για πόσο ακόμη θα εκπλήσσονται διάφορες και διάφοροι από τα μαργαριτάρια, τις μπαρούφες, τις ψευτομαγκιές και τις ακρότητες που εκστομίζονται από στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή από την ηγεσία του; Τι διαφορετικό μπορεί κανείς να περιμένει από αυτούς; Τι θα τους εμποδίσει να πουν ότι ο Μητσοτάκης εκβιάζει τον Ανδρουλάκη, ότι η ΝΔ σχεδιάζει ή εκτελεί δημοκρατική εκτροπή και ότι θα μας επαναφέρουν στη δημοκρατία με το καλό ή με το άγριο; 

Και γιατί εκπλήσσεται κάποιος και συνταράσσεται από το ενδεχόμενο να αμφισβητήσει ο Τσίπρας το αποτέλεσμα των εκλογών; Εδώ έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια ολόκληρο 62%, εκείνους που ψήφισαν αυτό που εκείνος τους έβαλε να ψηφίσουν· θα έχει ενδοιασμούς σε αυτά τα «εύκολα»; 

Κι όμως, έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια κάποιες και κάποιοι εξακολουθούν να εκπλήσσονται από τον Τσίπρα και την παρέα του και διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους οργισμένοι από το θράσος, το ύφος και τις αντιλήψεις τους. Μπορεί να μην το κατανοούν ή να το συμμερίζονται, αλλά αυτή είναι στην πραγματικότητα και μία από τις αιτίες για τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη εδώ και έτοιμος για όλα. 

Ποιος πίστεψε ποτέ ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει τον παραμικρό ενδοιασμό ή συστολή για οτιδήποτε; Και γιατί δεν γίνεται αντιληπτό ότι όσα ακούγονται σήμερα από τον Σπίρτζη, τον Πολάκη, τον Τζανακόπουλο κ.ά., δεν είναι παρά μία συνέχεια όσων όλοι θα όφειλαν να έχουν εμπεδώσει από την περίοδο 2012-2019».

                                                                             (Α. Κωβαίος- protagon.gr)

 «Οταν μετριούνται οι νεκροί από τις αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις σε χιλιάδες, είναι προκλητικό να ασχολούμαστε με το αν έπρεπε να κλείσει ή όχι η Εθνική Οδός. Δείχνει απώλεια κάθε μέτρου. Μέσα σε ενενήντα δευτερόλεπτα οι κάτοικοι των περιοχών που κτύπησε ο σεισμός είδαν τη ζωή τους να αλλάζει δραματικά. Διαπίστωσαν πως έχασαν οικεία πρόσωπα και τις περιουσίες τους μέσα στο καταχείμωνο, ανήμποροι, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, να αντιδράσουν. 

Σε τέτοιες οριακές καταστάσεις ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την πλήρη αδυναμία του μπροστά στη φύση και τη ματαιότητα των υλικών αγαθών που αγωνιζόταν μια ζωή να αποκτήσει. Μετά, στον απολογισμό της καταστροφής, διαπιστώνει την ασημαντότητα βασικών του επιλογών, μπροστά στον θάνατο οικείων συνανθρώπων του. Και το κυριότερο, δεν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος για το δράμα του».

                                                                            (Σ.Μουμτζής- liberal.gr)

«Ορισμένοι μπορεί να το θεωρούν άκομψο ή ακόμα χειρότερα, υποκριτικό να σχολιάζουμε αρνητικά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μέσα από ένα Μέσο. Όμως στην Ελλάδα, ειδικώς η τηλεόραση λειτουργεί αυτονομημένα και εδώ και χρόνια έχει πάρει διαζύγιο από τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας».

                                                                      (Β.Ευθυμιοπούλου- liberal.gr)