Aπόψεις...

 

«Αυτό ήταν ένα από τα συνθήματα τα οποία, σε γραπτή μορφή, τα είχαν μοιράσει οι διοργανωτές της συγκέντρωσης του Α. Τσίπρα στην Πάτρα, για να τα φωνάζει πειθαρχημένα το πλήθος. Συμβαίνουν αυτά και, εκ πρώτης όψεως, δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό. Όμως διαβάζοντας όλα τα συνθήματα παρατήρησα πως κυριαρχούσε η λέξη «ανατροπή». Δεν κατάλαβα πώς ανατρέπονται στα δημοκρατικά πολιτεύματα οι κυβερνήσεις. Εκείνο που γνωρίζω είναι πως γίνονται εκλογές και ο λαός αποφασίζει. Είτε επανεκλέγει την κυβέρνηση είτε την στέλνει στην αντιπολίτευση. Δεν την ανατρέπει. 

Η λέξη «ανατροπή» παραπέμπει σε εξωθεσμικές διαδικασίες, που είναι ασύμβατες με τον κοινοβουλευτισμό. Όπως δεν έχουμε με τις εκλογές αλλαγή καθεστώτος, έτσι δεν έχουμε και ανατροπή κυβερνήσεων. Επίσης δεν κατάλαβα πώς εμπνέει τον φόβο η κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί το παραπάνω σύνθημα καλεί τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ να μη φοβηθούν.

Έχουμε κάποιο αστυνομικό καθεστώς; Έχουμε περιορισμούς στις ελευθερίες των πολιτών; Εδώ μέριασαν τα ΜΑΤ για να καταλάβουν το Εθνικό Θέατρο οι «λαϊκοί αγωνιστές»! Σε αυτή τη φάση βρίσκεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγετική του ομάδα έχει κυριευθεί από το άγχος γιατί ο χρόνος των εκλογών πλησιάζει.

Εκείνο το οποίο βλέπω είναι την κυβέρνηση να εξαντλεί όλη τη θεσμικότητά της, παρά τις γνωστές τσιριδούλες και να προσανατολίζεται, εξίσου θεσμικά, να εξαντλήσει τη συνταγματική της θητεία. Αυτά είναι λογικό να προκαλούν νευράκια και μου θυμίζουν «τον φόβο του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι», που σημειώθηκε λόγω «ανατροπής» μέσα στην περιοχή».

                                                                       (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Οταν οι διασώστες στην Τζαντάιρις, μια πόλη της Συρίας κοντά στα σύνορα με την Τουρκία, εντόπισαν κάτω από τα ερείπια τετραώροφης πολυκατοικίας ένα νεογνό, ο ομφάλιος λώρος δεν είχε αποκοπεί από τη μητέρα του, Ααφρα. Τη νεκρή μητέρα του. Οπως φαίνεται από τις μαρτυρίες των διασωστών, το μωρό γεννήθηκε μέσα στα ερείπια αλλά η μητέρα του δεν κατάφερε να επιβιώσει. Καταπλακώθηκε στο σπίτι της μετά τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε την Τουρκία και τη Συρία.

Δεν ξέρουμε καν το όνομα που οι γονείς ήθελαν να δώσουν στο τριών ημερών νεογέννητο, αφού η οικογένεια ξεκληρίστηκε. Η ιστορία συγκινεί αν σκεφτούμε αυτή την τοσοδούλα ύπαρξη που βγαίνει ζωντανή κάτω από τις βαριές πλάκες που κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτο. Η διάσωση του βρέφους μοιάζει να μεταδίδει ένα μήνυμα ζωής – αισιοδοξίας μέσα από τα συντρίμμια. Μία άλλη ερμηνεία της διάσωσης είναι τα τραγικά παιχνίδια που παίζει το πεπρωμένο στον άνθρωπο».

                                                                          (Απ. Λακασάς-ΑΤΗensvoice)