@Θόδωρος Ζαρέτος- Και δικολάβος Τσίπρα ο κ. Βενιζέλος; Η δήλωση Βενιζέλου ότι ανήκει πλέον στον χώρο της "μεταπολιτικής", ένα σημαίνει: Ότι δεν δεσμεύεται πλέον ούτε από αρχές, ούτε από αξίες, ούτε από κανόνες, ούτε από τη λογική, ούτε από την ηθική. Ούτε όμως και από την σοβαρότητα. Διότι μόνον η έξοδός του από τον πολιτισμό της σοβαρότητας, μπορούσε να του επιτρέψει να αποκτήσει δύο νέες υποκατάστατες ιδιότητες:
Να γίνει «μυστικοσύμβουλος» και "δικολάβος" του κ. Τσίπρα. Δηλαδή να τον συμβουλεύει να αποχωρήσει από τις λειτουργίες της Βουλής, υποβιβάζοντάς την σε φοιτητική συνέλευση και ταυτόχρονα, με λογική δικολάβου ορεινού πταισματοδικείου, όχι μόνον να δικαιολογεί την δημοκρατικά αήθη αυτή πράξη (βλ. κριτική του σοβαρού Μανιτάκη) αλλά και να ονομάζει «υπαίτιο» κάποιον άλλο: Τον Μητσοτάκη! Όχι επειδή προέβη σε κάποια αντικοινοβουλευτική πράξη, αλλά επειδή δεν διαλύει αμέσως τη Βουλή! Σαν η Βουλή να είναι συνέλευση πολυκατοικίας.
Αυτά είπε στην συνέντευξή του ο Βενιζέλος, ακολουθώντας την ηθική και τη λογική θαμώνα νηπιαγωγείου.Εκεί όμως που ξεπέρασε ο Βενιζέλος τον εαυτό του, είναι η πανουργία με την οποία συγκάλυψε την πρωτοφανούς θρασύτητας περιφρόνηση των Τσίπρα – Ράμμου στη νομιμότητα.
Όταν, την ρητή επιβεβαίωση έξι ονομάτων από τον κ. Ράμμο, τα οποία του υπέβαλε ο κ. Τσίπρας σε κατάλογο, μία πράξη που δημιουργεί ποινικές ευθύνες για αμφοτέρους, την ονομάζει στην συνέντευξή του «επιβεβαίωση ιδιοτήτων». Μετατρέπει έτσι τους ανθρώπους σε ιδιότητες! Κάτι που ούτε ενωματάρχης Σταθμού Χωροφυλακής θα επέτρεπε στον εαυτό του.Ο κ. Βενιζέλος όμως το επιτρέπει, από την στιγμή που αποφάσισε, για προσωπικούς του προφανώς λόγους, να γίνει δικολάβος του κ. Τσίπρα. «Μεταπολιτικός» γαρ!
@Αρης Κωνσταντινίδης-Χθες βράδυ πήγα πάλι σε μία παράσταση. Αυτή τη φορά οι συντελεστές(εκπρόσωποι τους τέλος πάντων), φρόντισαν να μας μιλήσουν γιά το "απαράδεκτο ΠΔ" πριν αρχίσει η παράσταση. Δηλ μόλις μπήκαμε μέσα και καθίσαμε, έκλεισαν τα φώτα και άρχισαν. Βρήκα πιό έξυπνο το σύστημα αυτό. Εάν επέλεγαν να μιλήσουν γιά το επίμαχο ζήτημα στο τέλος της παράστασης θα έβλεπαν αρκετές γυρισμένες πλάτες, ίσως μάλιστα το έχουν ήδη βιώσει αυτό. Όμως τώρα μας είχαν όλους μαντρωμένους.
Είσαι υποχρεωμένος με αυτό
τον τρόπο να τους ακούσεις θες δε θες.Οι καλλιτέχνες, γνωστοί γιά τις δημοκρατικές
τους ευαισθησίες, δε χάνουν ευκαιρία να μας αποδείξουν πόσο φούμαρα μας
πουλάνε! Σου λέει, δε θες να ακούσεις? Λάθος! Θα ακούσεις με το ζόρι. Θα σε
αναγκάσω να ακούσεις. Και τι να έκανα? Άκουσα. Και υπέμεινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου