Καλλιτέχνες ... δημόσιοι υπάλληλοι

 

«Τι στην ευχή, λοιπόν, συνέβη τώρα και ο κόσμος του θεάτρου απεργεί (εν μέρει…) βγήκε στους δρόμους, διαμαρτυρόμενος για το «στάτους» των σπουδών, τους την βαθμίδα των πτυχίων που διαθέτουν; Τι παρακινεί τους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου να δημιουργούν με πικετοφορίες "γραμμή άμυνας" γύρω από το θέατρο; 

Διαμαρτύρονται, λένε, επειδή με το σχετικό Π.Δ (και μέχρι την ολιστική αντιμετώπιση του επιπέδου σπουδών τους, που επαναλαμβάνουμε όντως επιβάλλεται), εξομοιώνει το πτυχίο που έχουν από τις διάφορες σχολές, με το απολυτήριο του Λυκείου! Άρα, τους υποβιβάζει και τους εξομοιώνει με τους απλούς και άνευ ειδικότητος και εργασιακής «άδειας» απόφοιτους Λυκείου, άρα τους υποτιμά και τους βάζει εμπόδια στην σταδιοδρομία τους, ως… «ανειδίκευτους». Είναι έτσι; Όχι φυσικά. 

Κανένα εμπόδιο δεν τίθεται ούτε για τους νυν ούτε για τους μελλοντικούς (και για το μεσοδιάστημα μέχρι να ρυθμισθεί οριστικά το ζήτημα) συναδέλφους τους. Δεν τους… αφαιρείται κάτι που είχαν! Τότε, προς τι η φασαρία, οι πορείες, οι πικετοφορίες για την «υποβάθμιση» του πτυχίου τους; Και τι υποδηλοί η άρνηση πολλών καταξιωμένων ηθοποιών να μπουν στο παιχνίδι αυτής της αδιέξοδης και άνευ ουσίας "επανάστασης";

H πρόβλεψη του ΠΔ, αφορά ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τα κριτήρια που αφορούν το προσοντολόγιο και το κλαδολόγιο, την εξέλιξη όσων προσλαμβάνονται ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, με την διαδικασία του ΑΣΕΠ. Δηλαδή, για υποψήφιους δημοσίους υπαλλήλους. Οι καλλιτέχνες που προσλαμβάνονται στο δημόσιο ΟΧΙ για καθαυτό διοικητικά πόστα, αλλά για να καλύψουν καλλιτεχνικές θέσεις με την ευρεία του όρου έννοια, εξαιρούνται ρητά από την διαδικασία του ΑΣΕΠ και το προβλεπόμενο προσοντολόγιο! 

Άρα, προς τι η οργή, το μίσος, ο σπαραγμός και η επανάσταση; Πόσοι ηθοποιοί φιλοδοξούν να φύγουν από το επάγγελμα και να προσληφθούν ως υπάλληλοι στο δημόσιο, που σημαίνει αυτόματα ότι όσο είναι ΔΥ απαγορεύεται δια ροπάλου να παίζουν στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο; Γιατί μόνο (οι όσοι…) αυτοί θίγονται, αφού οι όποιες σπουδές τους οπουδήποτε, εξισώνονται με εκείνες των αποφοίτων Λυκείου.

Είπαμε, αναμφισβήτητα χρειάζεται «τακτοποίηση» των σπουδών των καλλιτεχνών σε ιδιωτικές σχολές, αφού είναι σαφώς ανώτερες εκείνων του απλού Λυκείου.Αλλά χρειάζεται ρύθμιση, με στάθμιση όλων των παραμέτρων που προκύπτουν ως πρόβλημα από την αναβάθμιση- ανωτατοποίηση που αιτούνται οι εξεγερμένοι καλλιτέχνες, με το… σιγοντάρισμα και την… ευγενή χορηγία του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αριστερών κομμάτων. Που δεν ήταν, δα, και δύσκολη, δεδομένου ότι οι καλλιτέχνες σε μεγάλο βαθμό ανήκουν στην Αριστερά, επηρεάζονται από αυτή και «αγκαλιάζουν» τα αιτήματά της, όσο ανορθόδοξα και μαξιμαλιστικά κι’ αν είναι…

Αλλά, ας πάμε και στην ουσία της αιτούμενης… γενικώς και αορίστως, χωρίς κανόνες και κριτήρια, «ανωτατοποίησης». Οι ιδιωτικές σχολές ηθοποιών και σκηνοθετών, πολλές εξαιρετικές, δύσκολες και όντως επιπέδου ανώτατων ιδρυμάτων, εκ της υφιστάμενοι συνταγματικής (και αναχρονιστικής, ξεπερασμένης από τις εξελίξεις…) πρόβλεψης. 

Δεν μπορούν να αναβαθμισθούν και αναγνωρισθούν ως «σχολές ανωτάτης παιδείας», αφού στην Ελλάδα του 2023 απαγορεύεται η ύπαρξη και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Φανατικός υπέρμαχος αυτού του αναχρονισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ και… άλλες «προοδευτικές» δυνάμεις! Και η καταξιωμένη σχολή θεάτρου του Εθνικού, ούτε αυτή μπορεί να «ανωτατοποιηθεί», αφού το Εθνικό Θέατρο είναι… Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, άρα εμπίπτει στην συνταγματική απαγόρευση!»

             (Απόσπασμα άρθρου του Τ.Οικονομόπουλου από την iefimerida.gr)