«Είναι κοινό μυστικό πως ο Σύριζα, ως ηγετική ομάδα, αλλά και οπαδοί, δεν τρέφουν ιδιαίτερη εκτίμηση ούτε στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών, ούτε στους θεσμούς της πολιτείας, με βάση τους οποίους διασφαλίζεται η κοινωνική συμβίωση εδώ και αιώνες. Γαλουχημένοι στα νάματα του λενινισμού, θεωρούν πως τόσο οι τρεις εξουσίες, όσο και οι υπόλοιποι θεσμοί, αποτελούν εμπόδιο για τον έλεγχο των «αρμών της εξουσίας», γι’ αυτό και με κάθε ευκαιρία προσπαθούν να τους αποδομήσουν ιδεολογικά και να τους υπονομεύσουν πολιτικά.
Σε πρακτικό επίπεδο, αυτό εφαρμόζεται με τις απόπειρες δημιουργίας «παράλληλων δομών», με τη μορφή «Επιτροπών πρωτοβουλίας», «Συντονιστικών» πάσης φύσεως, «Λαϊκών συνελεύσεων», «Ανοιχτών συζητήσεων» κ.λ.π. όπου κυριαρχεί η αμεσοδημοκρατική φλυαρία, η αναποτελεσματική πολιτική δράση, κυρίως όμως, θεραπεύεται ο ανίατος ναρκισσισμός της «ταξικής και πολιτικής πρωτοπορίας», στην οποία συμπεριλαμβάνουν εαυτούς, οι πεφωτισμένοι και «ηθικό πλεονέκτημα» διαθέτοντες «αγωνιστές».
Η ελληνική κοινωνία, έχει πλούσια εμπειρία αυτών των
«αμεσοδημοκρατικών πρακτικών», κατά τη διάρκεια της «πέτρινης δεκαετίας» 2008 -
2019, όταν στις «πλατείες της αγανάκτησης» το ερυθρομέλανο μέτωπο απειλούσε
θεούς και δαίμονες, προκειμένου να κολακεύσει τα πλέον ταπεινά ένστικτα του
όχλου μα και να τρομοκρατήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους».
(Δ. Τριανταφυλλίδης- Liberal.gr)
«Ήμουν από τους πρώτους
που θεώρησαν πως η απαγόρευση της λειτουργίας του κόμματος «Εθνικό Kόμμα -
Έλληνες» ήταν και είναι λάθος για λόγους αρχής. Δεν υπεισέρχομαι σε πιθανές
νομικές ασάφειες του κατατεθέντος από την κυβέρνηση νομοσχεδίου. Υπάρχουν άλλοι
αρμοδιότεροι εμού για να ασχοληθούν με αυτά τα ζητήματα. Η τοποθέτησή μου είναι
αμιγώς ιδεολογική και πολιτική. Συνεπώς, η κυβέρνηση, κατά τη γνώμη μου,
βρίσκεται μπροστά στη διάπραξη ενός πολιτικού λάθους. Τουλάχιστον, αφού
αποφάσισε να το κάνει, ας το κάνει σωστά χωρίς να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου.
Ας κάνει το λάθος, αλλά με τρόπο αποτελεσματικό και παραγωγικό. Να αυξήσει το
όριο του 3% που απαιτείται για την είσοδο στη Βουλή ενός κόμματος. Μια ρύθμιση
χωρίς νομικές αμφισβητήσεις, με πιθανές πολιτικές αντιδράσεις οι οποίες όμως
ούτως ή άλλως θα υπάρξουν και με το κατατεθέν νομοσχέδιο.
Υ.Γ. Για σκεφτείτε, στο μέλλον, με έναν άλλον πολιτικό
συσχετισμό δυνάμεων, να κατατεθεί νομοσχέδιο που να απαγορεύει τη συμμετοχή
στις εκλογές κομμάτων που χρωστούν π.χ. 100 εκατομμύρια ευρώ».
(Σ. Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Οσες φορές επιχειρήθηκε κάποια αξιολόγηση στα σχολεία, οι
συνδικαλιστές ήταν αντίθετοι. Τα επιχειρήματά τους από πολιτικής σκοπιάς
ποικίλλουν, αλλά το ενδιαφέρον είναι πως όλες οι παρατάξεις συγκλίνουν στην
άρνηση της όποιας αξιολόγησης. Αποτελούν μια παρέα επαγγελματιών συνδικαλιστών,
που με τις πράξεις τους ενισχύουν όσους τους επικρίνουν πως το μόνο μέλημά τους
είναι η εξασφάλιση του μισθού τους. Αυτή η συνδικαλιστική νοοτροπία εξυπηρετεί
τους βολεμένους. Απαιτείται πολιτική πυγμή, συναίνεση και μεράκι για να αλλάξει
σελίδα η ελληνική εκπαίδευση».
(Απ.Λακασάς-ΑΤΗensvoice)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου