Εκτός από τα «μεγάλα» έργα όπου τα εκατομμύρια ανεβοκατεβαίνουν κλίμακες συνεχώς (η «ανάπλαση» της κεντρικής πλατείας -για παράδειγμα- ξεκίνησε με κόστος 1,2 εκ. ευρώ, εκτοξεύτηκε κατόπιν στο 5,2 εκ. και μετά από δύο χρόνια «έπεσε» στα 3,6 εκ. ευρώ) υπάρχουν και πολλά μικρά έργα με τα οποία ως φαίνεται δεν …καταδέχεται να ασχοληθεί η Δημοτική μας Αρχή.
Και ρωτάμε: Δικαιούνται ή όχι όλοι οι δημότες της πόλης μας κανονικά πεζοδρόμια; Είναι ή όχι προτεραιότητα η ασφαλής κυκλοφορία των πεζών, των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ;
«Όχι», είναι η προφανής απάντηση, καθώς αρκετές περιοχές -ακόμη και στο κέντρο της πόλης μας- διαθέτουν πεζοδρόμια από χαλίκι, από χώμα ή και καθόλου πεζοδρόμια.
Και ξαναρωτάμε: Είναι το πεζοδρόμιο ένα ζωτικό, κοινόχρηστο αγαθό αφιερωμένο στην κοινή ωφέλεια; Υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από τον χώρο όπου με ασφάλεια μπορεί να μετακινηθεί ένας πεζός;
«Όχι», είναι πάλι η απάντηση. Γιατί αν ήταν «Ναι», το
πρώτο μέλημα οποιασδήποτε Δημοτικής Αρχής θα ήταν αυτό. Να εξασφαλίσει δηλαδή -και
μάλιστα στον 21ο αιώνα- αξιοπρεπή πεζοδρόμια για τους δημότες της που, ας μην
ξεχνάμε, πληρώνουν τα δημοτικά τους τέλη αυξημένα και κανονικά. Πέρα από αυτό
αποτελεί και θέμα άνισης αντιμετώπισης αλλά
και διάκρισης όταν ένας δημότης απολαμβάνει των αυτονόητων υπηρεσιών ενώ κάποιος
άλλος δεν τις έχει καν.
Ακόμη, η υποχρέωση της Δημοτικής Αρχής να μεριμνά ώστε να καθίσταται δυνατή η ευχερής πρόσβαση των πολιτών στα πεζοδρόμια και ειδικά όταν αυτά έχουν καταληφθεί εξαιτίας τοποθέτησης διάφορων εμποδίων, εγκαταστάσεων ή τραπεζοκαθισμάτων είναι ένα ακόμη θέμα που βλέπουμε να παραβιάζεται, σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις προκλητικά.
Ας τα έχουμε λοιπόν κι αυτά υπόψη μας όταν κληθούμε να αποφασίσουμε για το μέλλον της πόλης μας αλλά και το δικό μας που ταυτίζεται μ' αυτήν.
Στις φωτογραφίες πεζοδρόμια από χαλίκι στις παράλληλες της λεωφόρου Νιάρχου οδούς αλλά και κεντρικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου