Nα ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι...

 

«H ασύλληπτης αγριότητας σφαγή των αμάχων από τον ρωσικό στρατό συνοψίζει σκοτεινά, αποτρόπαια και εγκληματικά τη παρανοϊκή βούληση για ένα σύμπαν χωρίς νόμους. Για ένα αποκρουστικό τοπίο μίσους και αυθαιρεσίας στο οποίο η ανθρώπινη ζωή κρίνεται περιττή , ανούσια και άχρηστη. Άρα, κατάλληλη προς στυγνή εξολόθρευση. 

Δεν αρκούν οι ρηχές καταδίκες, οι αφελές καταγγελίες, η έρευνα του ΟΗΕ, η οργισμένη έστω κατακραυγή της σοκαρισμένης παγκόσμιας κοινότητας για να επαναφέρουν το σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση. Πόσω μάλλον όταν, υπό τη προβιά του πλουραλισμού, οι συνήγοροι του ολοκληρωτισμού πλασάρουν δηθενιές και ξόρκια, αποσιωπήσεις και διαστρεβλώσεις, υπεκφυγές και προσχήματα. 

Όλο αυτό το επιλεκτικά ευαίσθητο τσούρμο αποστρέφει σκόπιμα το βλέμμα από τη βαρβαρότητα. Επιχειρεί δογματικά συμψηφισμούς για τον αποπροσανατολισμό από τη ζοφερή πραγματικότητα. Συνεπώς , με τον κυνικά άσπλαχνο και ιδεοληπτικό τρόπο του γίνεται απλώς συνένοχο στη δυστοπική προπαγάνδα των μακελάρηδων.

Η μοχθηρία εξάλλου ποτέ δεν στόχευσε στη πειθώ, αλλά στο οργανωμένο ψέμα. Πράγμα που γνωρίζει άριστα το Κρεμλίνο και μια καλτσοδέτα του Λαβρόφ ονόματι Ζαχάροβα. Δεν πρόκειται για ατέλειες, λάθη, αστοχίες, ιδεολογική διαφορετικότητα, ανυπακοή εντέλει. Ούτε για απουσία σεβασμού στους των θεσμούς και απόρριψη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Βιώνουν απλώς μια αποστειρωμένη, παγερή, εγκλωβιστική εξορία στο αντιδυτικό βιότοπο τους.

Εκεί που φαντασιώνονται ότι θαλπωρή προσφέρει η αγκαλιά της μυθολογημένης Ρωσικής αρκούδας. Την οποία αμνηστεύουν αν κατασπαράξει κάποιο αθώο θύμα. Αναπότρεπτα σχεδόν για μικροπολιτικούς λόγους προκρίνουν τη διαφυγή από τη συγκυρία. Επιλέγουν την απόσυρση στον αμοραλισμό, την αμετροέπεια, την επιπολαιότητα μπροστά στα ερείπια της χαροκαμένης Ουκρανίας. Και, δυστυχώς, με τη στάση τους χαρίζουν παροξυσμική παράκρουση με κραυγαλέα έλλειψη στοιχειώδους ανθρωπιάς στους οπαδούς τους.

Ωστόσο, έξω από τους δημοκρατικούς κανόνες, μακριά από τις αξίες του κράτους δικαίου  φαντάζουν να στοιχίζονται ως ασυναίσθητοι παραστάτες στις ακρότητες των εγκληματιών πολέμου. Το χειρότερο, μοιάζουν πολιτικά «νεκροζώντανοι» μέσα στο σκοταδιστικό φέρετρο που κατασκευάζει επιμελώς ο Ρωσικός τρόμος.

Υπό αυτό το πρίσμα μάλλον κάνουν καλά που δεν προσέρχονται στην ομιλία Ζελενσκι στη Βουλή. Είναι μια ευκαιρία να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι και το ψευτο-θρίλερ από το πραγματικό πολεμικό δράμα».

                                                                  (Δ. Παγαδάκης-protothema.gr)