«Αν θέλετε να δείτε ποιοι απολαμβάνουν το γεγονός ότι σκοτώνονται παιδιά, ότι βιάζονται κορίτσια και γυναίκες, ότι καταστρέφονται ζωές που δεν κάνει να τις μετρήσεις γιατί θα τρελαθείς, ότι εξανδραποδίζονται ολόκληροι πληθυσμοί, ότι κοντά ένα εκατομμύριο άνθρωποι οδηγήθηκαν εκτός συνόρων της πατρίδας τους και ότι άλλα πέντε άλλαξαν πόλη, ότι ισοπεδώνονται ολόκληρες γειτονιές και ολόκληρα χωριά και ολόκληρες πόλεις, ότι ναρκοθετούνται χωράφια σε ευρύτατη κλίμακα για να μη σπείρει φέτος κανείς, ότι ο λιμός που έρχεται θα είναι εξοντωτικός για ολόκληρους πληθυσμούς στην Αφρική και αλλού, κλπ. κλπ. κλπ.
Λοιπόν, μην πάτε στη σελίδα ή στις δημόσιες τοποθετήσεις κάποιου που προσπαθεί να δικαιολογήσει τον Πούτιν, να δώσει μερική χάρη στον ρωσισμό ή τέλος πάντων να το συζητήσει. Πάτε σε κάποιον που δεν λέει τίποτε. Εκεί να πάτε.
Εκείνο που ΔΕΝ νιώθεται, εκείνο που δεν καταπίνεται με τίποτα, εκείνο που
είναι κρύο και μαύρο και κενό, άχαρο με έναν τρόπο αιφνιδιαστικό, είναι να μη
λες ΤΙΠΟΤΕ. Να μη βγάζεις άχνα. Να κάνεις πως ο πόλεμος δεν υπάρχει. Πως η
Ουκρανία δεν υπάρχει. Πως κείται μακράν. Πως είναι ένα φαινόμενο ακατανόητο,
κάτι μερικό, κάτι που δεν γίνεται να σε απασχολήσει εσένα — γιατί δεν το ’χει».
(Κ. Αθανασιάδης- liberal.gr)
«Ένα κομμάτι της τουριστικής βιομηχανίας διαμαρτύρεται επειδή δεν βρίσκει πρόθυμους νέους και νέες να εργάζονται 16 ώρες την ημέρα, να πληρώνονται «υποφερτά» και να κοιμούνται σε χώρους που θυμίζουν κοτέτσι. Αλήθεια, αναρωτιόμαστε ακόμη γιατί η αριστερά βρίσκει πρόθυμο ακροατήριο σε αυτό ειδικά το κοινό; Το κέρδος είναι θεμιτό, αλλά είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι η ηθική του καπιταλισμού. Η ηθική ξεχωρίζει τον καπιταλισμό από τα σκλαβοπάζαρα.
Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ένας εργαζόμενος θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε χαρούμενος, επειδή θα δουλέψει σερβιτόρος το καλοκαίρι σε ένα νησί, μακριά από το σπίτι του. Μπορεί τα 1.000 ευρώ τον μήνα ή τα 1.200 ναι είναι ένα ικανοποιητικό πόσο σε απόλυτο νούμερο, συνδυαζόμενο με το επίδομα ανεργίας του χειμώνα. Δεν ξέρουμε, πάντως, αν ανταποκρίνεται στις συνθήκες εργασίας αυτών των ανθρώπων. Για να μην πηγαίνουν να εργαστούν, προφανώς και δεν ανταποκρίνονται. Δεν είναι τρελοί όσοι δεν δέχονται την «γενναιοδωρία» που επιδεικνύει αυτή η μερίδα των εργοδοτών.
Να το θέσουμε και διαφορετικά! Δεν έχει όλη η τουριστική βιομηχανία
το πρόβλημα που επικαλούνται ορισμένοι εργοδότες. Άλλες επιχειρήσεις δεν
βρίσκουν εργαζόμενους και άλλες δεν προλαβαίνουν να απορρίπτουν βιογραφικά. !Η
αγορά αυτορυθμίζεται. Αυτό δεν λέμε;»
(Θ. Μαυρίδης- liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου