Απόψεις...

 

«Προχθές μιλούσα με Έλληνες που δουλεύουν χρόνια τώρα στην Βρετανία και είχαν έρθει εδώ για τις διακοπές του Πάσχα. Μου είπαν για μια περίπτωση που είναι ενδεικτική του τι συμβαίνει στην Ευρώπη της παρακμής.  

Πριν 6-7 χρόνια μια Νοτιοαφρικανή πήγε νόμιμα ως οικονομική μετανάστρια στην Βρετανία. Έγκαταστάθηκε σε προάστιο του Λονδίνου. Έκανε τα χαρτιά της, έβγαλε ΑΜΚΑ και έπιασε δουλειά ως κομμώτρια με τον κατώτατο μισθό, που στον χρόνο αθροίζει περί τις 12 χιλιάδες λίρες, ο οποίος είναι αφορολόγητος. Έκτοτε ως κομμώτρια πηγαίνει και στα σπίτια όπου πληρώνεται με μαύρα. Παντρεύτηκε, έκανε δύο παιδιά και χώρισε. Έφερε στην Βρετανία τον πατέρα της που ήταν άρρωστος, του έβγαλε ΑΜΚΑ και τον νοσήλευσε στο αντίστοιχο με μας ΕΣΥ. 

Λόγω μονογονεϊκής οικογένειας και αφορολόγητου δικαιούνταν στέγασης σε νεόδμητη μονοκατοικία, με μικρό κήπο και πλήρως επιπλωμένη, σε καλή περιοχή εκτός Λονδίνου. Στην Βρετανία το κράτος υποχρεώνει τον εργολάβο μέσα στην συνολική κατασκευή να κτίζει μερικά σπίτια για την κοινωνική του πολιτική και τον πληρώνει από τον προϋπολογισμό. 

Η γυναίκα αυτή φροντίζει να κινείται κάτω από το φορολογικό ραντάρ και έτσι παίρνει όλα τα επιδόματα που προβλέπονται για αυτήν και τα παιδιά της, ακόμη και για τα ιδιαίτερά τους που δίνονται επειδή έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Αυτή είναι μία κοινωνική πολιτική που εφαρμόζεται και για τους Βρετανούς με αποτέλεσμα την ιδρυματοποίηση μερίδας του πληθυσμού που προτιμούν να μην δουλεύουν, γιατί έχουν όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που τους καλύπτουν τα έξοδα του βιοπορισμού τους. 

Για τις υπόλοιπες ανάγκες τους δουλεύουν με μαύρα και όποτε γουστάρουν. Για τις δαπάνες διαβίωσης αυτών των δήθεν ανέργων το σύστημα επιβάλλει βαριά φορολογία στην παραγωγική οικονομία. Σ' αυτού του είδους την πολιτική, που εξακοντίζει τις κρατικές δαπάνες, προστίθενται οι έξτρα δαπάνες για τους κάθε είδους μετανάστες.  

Αυτή είναι μια από τις αιτίες για την οποία η Βρετανοί ψήφισαν για Brexit, αφού η χώρα τους λόγω του  προσφερόμενου ικανοποιητικού βιοτικού επιπέδου, δια των μεγάλων κοινωνικών παροχών πού μέχρι την έξοδο επιδοτούνταν έξτρα από τα ταμεία της ΕΕ, είχε γίνει πόλος έλξης των απανταχού οικονομικών μεταναστών, με αποτέλεσμα ολόκληρες πόλεις να έχουν κατοικηθεί πλέον από αυτούς. Το Μπέρμιγχαμ, το Μπράντφορντ κ.α.π γκετοποιήθηκαν. Τα εγκατέλειψαν οι Βρετανοί αφού μέσα σε μερικά χρόνια οι μουσουλμάνοι κάτοικοι πολλαπλασιάσθηκαν ραγδαία. 

Η εφαρμοζόμενη σε όλη την ΕΕ κοινωνική πολιτική την έκανε να είναι μη ανταγωνιστική. Στην Ελλάδα της σοβιετοποιημένης οικονομίας το πρόβλημα είναι πολύ πιο μεγάλο και οδηγεί σε δανεισμούς και χρεοκοπίες. Δεν έφτανε αυτό το κακό. Τα τελευταία χρόνια η χρηματοδότηση της μαζικής παράνομης μετανάστευσης, από την ισλαμολάγνα νομενκλατούρα των Βρυξελλών, καθιστά ζοφερό το μέλλον της ΕΕ. Σε λίγες δεκαετίες ή θα γίνει χαλιφάτο ή θα διασπαστεί. 

Δυστυχώς οι πολίτες όταν ψηφίζουν επηρεάζονται από τα ΜΜΕ και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια που αντιστρέφουν την λογική κατηγορώντας ως ακροδεξιούς, ρατσιστές και φασίστες τους υγιείς πατριώτες, αυτούς δηλαδή που δεν θέλουν οι χώρες τους να γίνουν ισλαμικά χαλιφάτα αλλά να είναι μέλη μιας ΕΕ που θα σέβεται την ιστορία των κρατών της και θα ισχύει ο πολιτισμός των τριών πυλώνων στους οποίους στηρίχτηκε επί δεκαετίες από την ίδρυσή της, ήτοι αυτός που προέκυψε από την σύνθεση του αρχαίου ελληνικού, του ρωμαϊκού και του χριστιανικού πνεύματος».

                    (George Athanasios Tsoukaladakis- via George Paraschos)