«Ο Στάλιν είχε πει στον Αναστάς Μικογιάν σε έναν περίπατό τους—όπως αφηγείται ο ίδιος—πως «ο θάνατος είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα». Ο Μικογιάν νόμισε πως πέτυχε τον Στάλιν σε στιγμές φιλοσοφικών αναζητήσεων και χαλάρωσε. Όμως ο Στάλιν ολοκλήρωσε τον συλλογισμό του με την πρόταση: «κανένας άνθρωπος, κανένα πρόβλημα».
Εδώ επάνω στηρίχθηκε η πολιτικής της φυσικής εξόντωσης φίλων και αντιπάλων, καθώς η ζωή δεν είχε καμία θέση στο σύστημα αξιών του. Θιασώτης των ριζικών λύσεων, ο Στάλιν αδιαφορούσε παντελώς για το κόστος τους. Εξάλλου, στον μόνον που λογοδοτούσε ήταν η συνείδηση του η οποία ήταν πολύ ελαστική σε παρόμοια ζητήματα.
Το να μην θεωρείς τη ζωή πως είναι το ύψιστο αγαθό, σε απαλλάσσει από πλείστα όσα συνειδησιακά προβλήματα. Το να την υποτάσσεις σε έναν σκοπό που τον θεωρείς ανώτερο από αυτήν, απλοποιεί όλους τους σχεδιασμούς.Αυτές οι αντιλήψεις αρμόζουν σε ηγέτες ολοκληρωτικών και απολυταρχικών καθεστώτων που γνωρίζουν πως ουδείς θα τους ζητήσει εξηγήσεις για τα πεπραγμένα τους. Και αν κάποιος τολμήσει να το πράξει, τον τρώει το μαύρο σκοτάδι.
Σήμερα ο Βλ. Πούτιν δε λογοδοτεί πουθενά. Δεν ελέγχεται από κανένα θεσμικό όργανο της Ρωσικής «Δημοκρατίας», γιατί απλούστατα τα έχει υποτάξει, ενώ δια της μεθόδου της φυσικής εξοντώσεως έχει απαλλαγεί από όλες τις ενοχλητικές φωνές. Οι δολοφονίες των αντιπάλων του αποτελούν μια σταθερά του καθεστώτος Πούτιν.Αν σε κάτι διαφέρει από τον Στάλιν είναι στην κλίμακα.
Αλλά ο εικοστός πρώτος αιώνας δεν είναι η δεκαετία του 1930
και του 1940, όταν με μια μονογραφή ο Στάλιν έστελνε στον άλλον κόσμο, με μια
σφαίρα στο σβέρκο, χιλιάδες ανθρώπους σχεδόν σε καθημερινή βάση».
(Απόσπασμα άρθρου του Σ.Μουμτζή από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου