Η θρησκεία υποχείριο της πολιτικής...

  

«Ότι το φετινό Πάσχα θα ήταν διαφορετικό το είχαμε συνειδητοποιήσει ήδη, εδώ και δύο μήνες, όταν ο Πούτιν είχε ανακοινώσει μέσα από την μεγαλοπρέπεια του Κρεμλίνου την «ειδική επιχείρηση απελευθέρωσης της Ουκρανίας από τους νεοναζί». Το είχε προαναγγείλει άλλωστε, με τον ίδιο κυνικό τρόπο και ο «Πατριάρχης πασών των Ρωσιών» ευλογώντας τα στρατεύματα της παράνομης και δολοφονικής εισβολής. Η φρικτή συνέχεια επιβεβαίωσε με τον πιο απάνθρωπο τρόπο ότι αυτό το Πάσχα σηματοδοτεί το «πέρασμα» από τη χαρά στη θλίψη, από την ειρήνη στον πόλεμο, από τη ζωή στον θάνατο.

Ο μύθος του «πολέμου των θρησκειών» που χρησιμοποιείται συνήθως για να εξηγήσει τοπικές ή γενικευμένες συρράξεις, κατέρρευσε για μια ακόμη φορά. Οι εμφύλιοι πόλεμοι ανάμεσα στους Χριστιανούς κάθε δόγματος αποδείχτηκαν, από τα χρόνια του Βυζαντίου, πολύ πιο σκληροί και αδελφοκτόνοι. Ο Ρώσος Πατριάρχης είδε, μέσα από τα «απελευθερωτικά» σχέδια του Πούτιν, να εκπληρώνονται και τα δικά του σχέδια για την «απελευθέρωση» της Εκκλησίας της Ουκρανίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την προσάρτησή της στο δικό του. Γι’ αυτό και ο Κύριλλος δεν δίστασε να θάψει το Αναστάσιμο μήνυμα στα ερείπια της Μαριούπολης.

Δεν χρειαζόταν η εισβολή στην Ουκρανία για να πεισθεί η ανθρωπότητα για τον μεγαλοϊδεατισμό του Πούτιν και τη φιλοδοξία του να μείνει στην ιστορία ως η σύγχρονη Μεγάλη Αικατερίνη, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό στη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου. Ωστόσο, η βαρβαρότητα της επίθεσης και ο αδίστακτος προπαγανδιστικός μηχανισμός επιβεβαιώνουν με τον χειρότερο τρόπο τις προθέσεις του. Η τηλεοπτική εντολή που δήθεν έδωσε στον υπουργό του για «μη επίθεση» στο Αζόφσταλ την ώρα που οι βομβαρδισμοί του χαλυβουργείου συνεχίζονται ασταμάτητα, δείχνουν το μέγεθος του κυνισμού του.

Στις 9 Μάιου θα γιορταστεί και φέτος στην Κόκκινη πλατεία η μέρα της «Μεγάλης αντιφασιστικής νίκης». Μόνο που φέτος θα είναι μέρα της μεγάλης ντροπής, σε μια πλατεία βαμμένη κόκκινη από το αίμα των Ουκρανών αγωνιστών που εξακολουθούν να αντιστέκονται στην αλαζονική υπερδύναμη και να μας υπενθυμίζουν ότι ο ολοκληρωτισμός εξακουλουθεί να απειλεί τη δημοκρατία και την ελευθερία των λαών. 

Ο Πανάγιος Τάφος βρίσκεται φέτος στις κατακόμβες του Αζόφσταλ, οι μυροφόρες δεν κατάφεραν να φτάσουν στο αποκλεισμένο από τους Ρώσους μνήμα και το «Άγιο φως» τρεμοπαίζει ανάμεσα στις φωτιές του πολέμου. Ο Χριστός ντράπηκε να αναστηθεί αφήνοντας τόσους νεκρούς να κείτονται πλάι του».

                       (Απόσπασμα άρθρου του Γ. Μεϊμάρογλου από το proτagon.gr)