Απόψεις...

 

«Άλλοι διαδήλωναν «για την ακρίβεια, για τα νοσοκομεία, για την παιδεία και για την αξιοπρέπεια». Άλλοι, «για να σταματήσει ο πόλεμος και η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν». Άλλοι για να τονίσουν ότι «η δύναμη τους να ορίσουν τη ζωή τους είναι ο χειρότερος εφιάλτης του συστήματος». Άλλοι, «για αυξήσεις στους μισθούς και για κτύπημα της ακρίβειας». Άλλοι, «για την οργάνωση της λαϊκής αυτοάμυνας - για την πυροδότηση της ταξικής αντεπίθεσης». 

Άλλοι, για να υποστηρίξουν ότι «ή θα πέσουν οι τιμές, ή θα πέσει η κυβέρνηση». Άλλοι, «για να ρίξουν τον εργασιακό νόμο Χατζηδάκη». Άλλοι, «για να πάει ο κατώτατος μισθός στα 825 ευρώ». Άλλοι, «για να καταδικάσουν την κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών». Άλλοι «για να ρίξουν την κυβέρνηση». Άλλοι «για να στείλουν το μήνυμα ότι «ο λαός δε βάζει άλλο πλάτη, δεν πληρώνει άλλο για τα κέρδη του κεφαλαίου, ούτε για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο». 

Και άλλοι κατέβηκαν στην απεργία με κεντρικά αιτήματα «την αύξηση του κατώτατου μισθού, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας».   

Οι ισόβιοι συνδικαλιστές, οι γραφικοί διαδηλωτές και οι επαγγελματίες αγωνιστές, έσυραν χθες τους πολίτες της Αθήνας για μια ακόμα φορά σε μια ομηρεία άνευ προηγουμένου. Χθες σαν απεργοί, προχθές σαν αντιπολεμιστές, σήμερα σαν συνταξιούχοι, αύριο σαν δημόσιοι υπάλληλοι, μεθαύριο σαν μαθητές, κάνουν αυτό που έχουν διδαχθεί και αυτό που δίνει νόημα, στο ξεπερασμένο παράλληλο σύμπαν που ζουν».

                                                                           (Κ. Χαροκόπος- liberal.gr)

«Αντίθετα με τον «αιώνιο έφηβο» Βασίλη Παπακωνσταντίνου ή τον κλεισμένο σε κάψουλα χρόνου Γιώργο Νταλάρα, εκείνος επέλεξε να μεγαλώνει με το κοινό του. Για τη γενιά του, αίρει τον σταυρό της ηλικίας και το κηρύσσει. Όπως έκανε στο «Μουσικό Κουτί» με τη δήλωσή του για την Ουκρανία και τους... «ενήλικες».

                                                                        (Α. Πανούτσος- protagon.gr)

«Χθες στη Βουλή των Ελλήνων εμφανίστηκε και μίλησε ένας Έλληνας μαχητής, ο Μιχαήλ, που πολεμά στην πρώτη γραμμή του πυρός τους Ρώσους εισβολείς. Ξεσηκώθηκαν όλες οι αριστερές ψυχούλες γιατί ένας που μάχεται για την πατρίδα του μίλησε στη Βουλή. Τους ενόχλησε το γεγονός ότι ανήκει στο Τάγμα Αζόφ. 

Όλες αυτές οι ευαίσθητες ψυχούλες δεν ενοχλήθηκαν όμως όταν ο σύντροφος Θανάσης Παφίλης δήλωσε πως «το κόμμα μας θα ηγηθεί στην αυτοτελή οργάνωση της λαϊκής εργατικής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει στην ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης εγχώριας και ξένης ως εισβολέας. Ο αγώνας αυτός να συνδεθεί με την πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας είτε η Ελλάδα είναι επιτιθέμενη είτε έχει δεχθεί εισβολή».Τελικά ποιος είναι πατριώτης; Ο Μιχαήλ ή ο Παφίλης;»

                                                                     (Σ.  Μουμτζής- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)