Απόψεις...

 

«Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα δημοσιεύματα με αναφορές στις καταγγελίες από την Ουκρανία για βιασμούς και κακοποίηση γυναικών κάθε ηλικίας σε πόλεις κοντά στο Κίεβο από Ρώσους στρατιώτες. Απ' ό,τι φαίνεται δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά αλλά για μια οργανωμένη επίθεση που σκοπεύει στην τρομοκράτηση και την ταπείνωση του πληθυσμού ώστε να μειωθεί η αντίσταση των αμάχων απέναντι στους εισβολείς.

Η σεξουαλική βία κατά των γυναικών την περίοδο του πολέμου έχει συνήθως συγκεκριμένους πολιτικούς και στρατιωτικούς στόχους. Ο βιασμός άμαχων γυναικών και κοριτσιών χρησιμοποιείται από τους επιτιθέμενους ως εργαλείο για να καταφέρει ισχυρό πλήγμα στο ηθικό ενός λαού, να καταστρέψει οικογένειες, να ταπεινώσει ολόκληρες κοινότητες, ακόμα και να αλλάξει την εθνική σύνθεση της επόμενης γενιάς. 

Η συλλογή στοιχείων, που δεν είναι βέβαια εύκολη κατά την περίοδο των πολεμικών συγκρούσεων θα προσφέρει την ευκαιρία να μελετηθεί σε βάθος το μέγεθος της σεξουαλικών εγκλημάτων και να οδηγηθούν αμέσως μετά την λήξη του πολέμου οι υπαίτιοι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μόνο εκεί θα αντιμετωπιστούν οι μαζικοί βιασμοί και η σεξουαλική κακοποίηση κατά γυναικών και κοριτσιών για αυτό που ακριβώς είναι: εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

                                                                       (Εύα Στάμου- ΑΤΗensvoice)

«Πιθανότατα η χώρα να μην ενταχθεί στην ΕΕ, οι διμερείς συμφωνίες όμως και οι προτιμησιακές σχέσεις θα έχουν πρακτικά το ίδιο αποτέλεσμα. Μια ακμάζουσα και ευημερούσα Ουκρανία θα είναι το επόμενο στοίχημα για την ίδια και για τη Δύση. Ενα μόνιμο και αιχμηρό καρφί δίπλα σε μια απομονωμένη, μίζερη και αυταρχική Ρωσία».

                                                                       (Θ. Σκόκος –protagon.gr)

«Η αφίσα αυτή είναι μίας συλλογικότητας. Τι συλλογικότητας; Μην με ρωτάτε. Δεν έχω εντρυφήσει σε όλη τη βεντάλια των αριστερών γκρουπούσκουλων.Πάντως είναι μία συλλογικότητα, που μαζί με άλλες συλλογικότητες, ήτοι ένας αχταρμάς κουραδοκεφτέδων, έχουν κάνει και μία κατάληψη στη γωνία Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων (σαν τις γνωστές καταλήψεις τύπου “Εμπρός”), και συζητάνε μεταξύ μπάφου και σιροπιαστού μπακλαβά, για θέματα δικαιωμάτων (των δικών τους– για τους άλλους εις τους όρχεις τους ).  

Η εν λόγω συλλογικότητα, στο κτίριο της κατάληψης, έφτασε στο συμπέρασμα ότι “…ο διασυρμός των γυναικών που κατηγορούνται για παιδοκτονία/βρεφοκτονία είναι μία ακόμα στιγμή βαρβαρότητας.”   “Η βρεφοκτονία…”, ισχυρίζονται, “...στην ουσία αποτελεί στάδιο στην προσπάθεια μιας γυναίκας να ελέγξει την αναπαραγωγική της λειτουργία, άρα και τη ζωή της…»

                                                                           (Σ. Χήνος- lastpoint.gr)