Απόψεις...

 «Ο Τσίπρας, με την αυτάρεσκη αφέλεια του ανιστόρητου, είχε πει ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα. Ως γνωστόν χωρίς σύνορα πατρίδα δεν υπάρχει. Κι αν δεν υπάρχει πατρίδα, ο πατριωτισμός, ως αίσθημα, είναι άχρηστος. Σήμερα λέμε ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η ηρωική αντίσταση των Ουκρανών απέναντι στον ολοκληρωτισμό του Πούτιν αλλάζει την Ευρώπη και κατά συνέπεια τον κόσμο. Μιλάμε για την ενεργειακή εξάρτηση από την Ρωσία και την αμυντική θωράκιση απέναντι σε μια δύναμη που μέχρι προχθές αντιμετωπιζόταν ως φιλική και αποδείχθηκε επιθετική και εχθρική. 

Οι Ουκρανοί μάς θύμισαν πως υπάρχει μια αξία της ανθρώπινης ζωής που λέγεται πατριωτισμός. Μην τον συγχέετε με τον ρωσικό εθνικισμό που πιστεύει πως είναι προορισμένος να σώσει τον κόσμο από τη διαφθορά. Ο πατριωτισμός εμπνέεται από την αγάπη για την πατρίδα. Ο,τι κι αν αυτό σημαίνει. Αγάπη για την παιδική σου ηλικία, για τις πρώτες αναμνήσεις της ζωής σου, για τη μητρική σου γλώσσα, για τους δικούς σου, για το τοπίο που βλέπουν τα μάτια σου και το έχει επενδύσει η Ιστορία, για τα κτίρια του Κιέβου, για τη θάλασσα της Οδησσού. 

Αγάπη για την πατρίδα σημαίνει σεβασμός των συνόρων που τα προστατεύουν όλ’ αυτά και σου εξασφαλίζουν την ελευθερία για να μπορείς να τα ζήσεις, όπως εσύ διάλεξες να τα ζήσεις. Είθε ο αγώνας των Ουκρανών να θυμίσει και σε μας τους Ελληνες ποιος είναι ο γνήσιος πατριωτισμός».

                                                          (Τ. Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

 «Η νέα κανονικότητα που ζούμε σήμερα και που χαρακτηρίζεται από επάλληλες, σοβαρές, συχνά τεμνόμενες, κρίσεις απαιτεί μάχες σε κάθε επίπεδο και χωρίς αναβολή. 

Τώρα θα αναμετρηθούμε με την ιδεολογία της αντιμεταρρύθμισης. Τώρα θα αναμετρηθούμε με την άκρα δεξιά. Τώρα θα αναμετρηθούμε με την αριστερά της μιζέριας. Τώρα θα αναμετρηθούμε με τις δυνάμεις του σκοταδισμού. Τώρα θα αναμετρηθούμε με τους εχθρούς της ελευθερίας και τη δημοκρατίας στα πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας, στη γειτονιά μας. Τώρα, ναι σήμερα, εν μέσω οικονομικής και ενεργειακής κρίσης θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χώρο στις πόλεις μας από τους επιχειρηματίες της καρπαζιάς. 

Πρέπει να αποδεχτούμε όλοι τη νέα πραγματικότητα: ποτέ δε θα υπάρξει η κατάλληλη εποχή για να πολεμήσουμε εύκολα και εκ του ασφαλούς για τις ιδέες μας πολλώ μάλλον δε όταν δεν τριγυρνάμε με το κεφάλι φουσκωμένο από υψιπετή ιδεολογήματα αλλά όταν όσιο χώρο».

                                                                    (B. Ευθυμιοπούλου- liberal.gr)