Απόψεις...

 

«Για τον Αλέξη Τσίπρα, η κατασκευή του παραδείσου είναι εύκολη υπόθεση. Παίρνει την τιμή της βενζίνης στην Κύπρο, τις ρυθμίσεις για της αγορά ενέργειας της (ενεργειακά απομονωμένης Ιβηρικής), τα επιδόματα των νοικοκυριών της Δανίας, το μεροκάματο της Γερμανίας, τον μέσο μισθό της Ολλανδίας, τον αριθμό των ΜΕΘ ανά κάτοικο του Λουξεμβούργου, τους παιδικούς σταθμούς της Σουηδίας και φτιάχνει την ελληνική γη της επαγγελίας. Σαφές και σοφό. Σαν να ξηλώνουμε είκοσι αυτοκίνητα είκοσι εταιριών, να παίρνουμε το καλύτερο ανταλλακτικό καθενός και να μοντάρουμε μ’ αυτά το τελειότερο αυτοκίνητο που κυκλοφορεί στους δρόμους. 

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει μ’ αυτή την καταπληκτική ιδέα; Για τον Αλέξη δεν υπάρχουν ξεχωριστές χώρες με διαφορετικές οικονομικές δυνατότητες, με ιστορικά διαμορφωμένες υποδομές και θεσμικές συγκροτήσεις, αυτά είναι λεπτομέρειες. Αυτός απαιτεί από τη σημερινή κυβέρνηση, μια Ελλάδα που αποτελείται από τα καλύτερα κομμάτια της Ευρώπης. Διαφορετικά να παραιτηθούν και να φύγουν.  

Δε λέω, πιασάρικο είναι. Ποιος Έλληνας δε θα θελε να είναι Βέλγος στις αμοιβές, Σουηδός στο κράτος πρόνοιας, Δανός στην ποιότητα ζωής, Γάλλος στον σύγχρονο πολιτισμό, Φιλανδός στην εκπαίδευση και Κύπριος στο μάξι που οδηγεί; Αλλά όχι Σκανδιναβός στη φορολογία, ούτε Γερμανός στην αυστηρότητα της αστυνομίας, ούτε Ολλανδός στην ανυπαρξία συνδικαλισμού».

                                                                    (Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)

«Υπάρχει ο κίνδυνος να ξεσπάσει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και ο άνθρωπος που κυβέρνησε για 16 χρόνια τη Γερμανία έχει εξαφανιστεί. Δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να κάνει μια δήλωση για την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Δε βρήκε το θάρρος να στηλιτεύσει τη συμπεριφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν του οποίου υπήρξε η μεγάλη ανάδοχος. 

Η Α. Μέρκελ, διαπαιδαγωγημένη ιδεολογικά και πολιτικά στην Ανατολική Γερμανία έτρεφε μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τους αυταρχικούς ηγέτες. Γιατί εκτός από τον Πούτιν προνομιακός συνομιλητής της ήταν και ο Τ. Έρντογάν. Κάτω από την πρόφαση πως οι κυρώσεις δεν είναι πανάκεια φρόντιζε και κάλυπτε την αναθεωρητική πολιτική του Τούρκου ηγέτη. 

Είμαι σίγουρος πως αν σήμερα βρισκόταν στην εξουσία τα ίδια θα υποστήριζε και για τις κυρώσεις εναντίον του Πούτιν. Ευτυχώς, έχει αποσυρθεί.Το «Politico» αποκαλεί τη Γερμανία της Μέρκελ τον χρήσιμο ηλίθιο ( idiot utile) που με την κοντόφθαλμη πολιτική της δυνάμωσε υπέρμετρα τη Ρωσία του Πούτιν, με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί τη δύναμη του απόλυτου Κακού». 

Υ.Γ- Προχθές ο Β. Σόιμπλε σε στιγμές αυτοκριτικής παραδέχθηκε στην εφημερίδα Die Welt πως σε σχέση με τη Ρωσία «έκανα λάθος, όλοι κάναμε λάθος.» Eίναι πολύ αργά».

                                                                           (Σ. Μουμτζής –liberal.gr)