Απόψεις...

 

«Διαβάζουμε στα sites και στις εφημερίδες τι συμβαίνει σε όλον τον κόσμο με την Covid 19. Τα πάντα σαρώνονται. 60.000 κρούσματα στο Ηνωμένο Βασίλειο σε μια ημέρα, 20.000 στην Ιταλία, στην Ελβετία σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων κινδυνεύει με κατάρρευση, στην Γερμανία παρά το lockdown στα περισσότερα κρατίδια, το σύστημα υγείας αγγίζει τα όρια του, και στην Σουηδία, την χώρα-πρότυπο για τους ελευθεριακούς, οι γιατροί έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά. 

Να μην συζητάμε για το τι γίνεται στο Βέλγιο, ενώ στην Ολλανδία το lockdown θα παραταθεί—κατά τα φαινόμενα—και τον Φεβρουάριο.Μέσα σε αυτό το κλίμα ενός γενικού πανικού η Ελλαδίτσα μας έχει σταθεροποιηθεί εδώ και λίγες ημέρες σε 39 περίπου νεκρούς ημερησίως. Οι ΜΕΘ και το ΕΣΥ αντέχουν, παρά την σφοδρότητα του δεύτερου κύματος της πανδημίας. 

Κι όμως η κυβέρνηση δέχεται σκληρή κριτική από την αντιπολίτευση και, κακώς, αναγκάζεται να αμύνεται. Θα μπορούσε κάλλιστα να αναρτά κάθε εβδομάδα, για να μην πω συχνότερα, συγκριτικούς πίνακες με αυτά που συμβαίνουν στις άλλες χώρες της ΕΕ. Να αντιληφθούν οι πολίτες πως σε αυτό το δεύτερο τσουνάμι δεν τα πήγαμε άσχημα. Το σύστημα δούλεψε και δουλεύει μέχρι στιγμής ικανοποιητικά και αντιμετωπίζονται με δραστικά μέτρα όλα τα περιστατικά».

                                                                     (Σ. Μουμτζής - liberal.gr)

«Συμβαίνουν λοιπόν αποτυχίες στις αγορές, συμβαίνουν όμως αποτυχίες και στο κράτος. Και ενώ οι φιλελεύθεροι δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να παραδεχθούμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου οι αποτυχίες των αγορών μπορούν να διορθωθούν από το κράτος, τις συντριπτικά περισσότερες φορές το κόστος διόρθωσης των αποτυχιών αυτών είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο όταν συμβαίνουν στο κράτος, απ’ ό,τι στην αγορά.

Δεν ζητάμε ασφαλώς από τους φίλους μας κρατιστές να αναλογιστούν τα παραπάνω και αμέσως να γίνουν φιλελεύθεροι. Ας κρατήσουν όμως κατά νου την εξής αυτονόητη αρχή: Άνθρωποι δρουν στην αγορά, άνθρωποι δρουν και στο κράτος. Και ας μιλήσουμε μετά για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο αυτών συστημάτων».

                                                                    (Αλ. Σκούρας - Liberal.gr)

«Έπειτα από πολλές δεκαετίες, πέρα από την Γαλάζια Αμερική των Δημοκρατικών και την Κόκκινη Αμερική των Ρεπουμπλικανών υπάρχει πλέον η Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ. Καθεμία από αυτές τις τρεις Αμερικές διαθέτει την δική της ιδεολογία, τα δικά της μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τους δικούς της μιντιακούς διαύλους».

                                                                                (Protagon Team)